بهترین قابلمه برای آشپزی از نظر طب سنتی
از دیدگاه طب سنتی بهترین قابلمه برای آشپزی؛ قابلمههای از جنس شیشه (پیرکس) و استیل است. شیشه و استیل در برابر حرارت مقاومت زیادی دارند و کمترین واکنش را با ماده موجود در غذا میدهند. در ادامه رایجترین جنسهای قابلمه موجود در بازار کشور را بررسی میکنیم و معایب و مزایای پخت غذا در هریک را توضیح میدهیم.
۱. قابلمه تفلون
با وجود فراوان بودن و قیمت ارزان قابلمههای تفلون در بازار و نچسب بودن آنها که یکی از عوامل پرطرفدار استفاده از این جنس است، قابلمه تفلون به دلیل جدا شدن لایههای تفلون در حرارت زیاد از سطح آن، برای پخت غذا توصیه نمیشود.
لازم است بدانید، معمولا در تهیه ظروف تفلون به خصوص تفلونهای ارزان قیمت، از کادمیوم استفاده میشود که از فلزات سنگین و مضر است. این ماده به مرور وارد غذا میشود و احتمال سرطان، کوتاهی قد و ضایعات پوستی را افزایش میدهد. همچنین در سنتز هموگلوبین دخالت میکند و کمخونی را به همراه میآورد، به ویژه اگر قابلمه دچار خراش و خوردگی شده باشد.
بنابراین اگر از قابلمه تفون برای پخت غذا استفاده میکنید، حتما از حرات ملایم اجاق استفاده کنید و وسایلی را به کار گیرید که مانع خراش قابلمه شود.
توجه: استفاده از قابلمههای تفلونی که بازسازی میشوند به هیچ عنوان توصیه نمیشود، زیرا بازسازی تفلون ایمنی چندانی ندارد. اکثرا از تفلون غیر استاندارد استفاده شده و مواد شیمیایی مضر و سرطانزای موجود در آنها به راحتی در اثر حرارت وارد غذا میشود.
۲. چدن
چدن، آلیاژی از آهن است و قابلمه چدن واقعی با خراش سطحش زنگ میزند. قابلمههای چدنی در بیشتر موارد در اثر حرارت زیاد ترکیبات موجود در آنها آزاد شده و با مواد غذایی ترکیب میشود. هرچند نوع لعابدار این قابلمهها بهتر است، اما جزو بهترین قابلمه برای آشپزی محسوب نمیشود.
۳. قابلمه سفالی
هرچند در گذشته بسیاری از ایرانیها از ظروف سفالی برای تهیه و پخت غذا استفاده میکردند، لیکن ظروف سفالی به مروز زمان دارای منافذ و خلل و فرج ریزی میشوند. بدین طریق مواد غذایی در آنها رسوخ کرده، در اثر شستشو نیز از بین نرفته و محل رشد میکروارگانیسمها و بروز عفونت میشوند. بنابراین پخت غذا در آنها توصیه نمیشود.
۴. ظروف لعابدار
لعابها اکثرا از جنس اکسید مس و سرب هستند که در اثر حرارت زیاد و پخت، وارد غذا میشوند.
۵. استیل
قابلمههای استیل ترکیبی از آهن و نیکل و بسیار مقاوم و محکم هستند و حرارت بالا را به خوبی تحمل میکنند. همچنین جنس استیل در برابر خراش، خوردگی و زنگ زدن مقاوم است و بنابراین املاح موجود در آن وارد غذا نمیشود و مناسب پخت انواع خورش و غذاهای آبدار است.
از دیدگاه طب سنتی بهترین قابلمه برای آشپزی؛ قابلمههای از جنس شیشه (پیرکس) و استیل است. شیشه و استیل در برابر حرارت مقاومت زیادی دارند و کمترین واکنش را با ماده موجود در غذا میدهند. در ادامه رایجترین جنسهای قابلمه موجود در بازار کشور را بررسی میکنیم و معایب و مزایای پخت غذا در هریک را توضیح میدهیم.
۱. قابلمه تفلون
با وجود فراوان بودن و قیمت ارزان قابلمههای تفلون در بازار و نچسب بودن آنها که یکی از عوامل پرطرفدار استفاده از این جنس است، قابلمه تفلون به دلیل جدا شدن لایههای تفلون در حرارت زیاد از سطح آن، برای پخت غذا توصیه نمیشود.
لازم است بدانید، معمولا در تهیه ظروف تفلون به خصوص تفلونهای ارزان قیمت، از کادمیوم استفاده میشود که از فلزات سنگین و مضر است. این ماده به مرور وارد غذا میشود و احتمال سرطان، کوتاهی قد و ضایعات پوستی را افزایش میدهد. همچنین در سنتز هموگلوبین دخالت میکند و کمخونی را به همراه میآورد، به ویژه اگر قابلمه دچار خراش و خوردگی شده باشد.
بنابراین اگر از قابلمه تفون برای پخت غذا استفاده میکنید، حتما از حرات ملایم اجاق استفاده کنید و وسایلی را به کار گیرید که مانع خراش قابلمه شود.
توجه: استفاده از قابلمههای تفلونی که بازسازی میشوند به هیچ عنوان توصیه نمیشود، زیرا بازسازی تفلون ایمنی چندانی ندارد. اکثرا از تفلون غیر استاندارد استفاده شده و مواد شیمیایی مضر و سرطانزای موجود در آنها به راحتی در اثر حرارت وارد غذا میشود.
۲. چدن
چدن، آلیاژی از آهن است و قابلمه چدن واقعی با خراش سطحش زنگ میزند. قابلمههای چدنی در بیشتر موارد در اثر حرارت زیاد ترکیبات موجود در آنها آزاد شده و با مواد غذایی ترکیب میشود. هرچند نوع لعابدار این قابلمهها بهتر است، اما جزو بهترین قابلمه برای آشپزی محسوب نمیشود.
۳. قابلمه سفالی
هرچند در گذشته بسیاری از ایرانیها از ظروف سفالی برای تهیه و پخت غذا استفاده میکردند، لیکن ظروف سفالی به مروز زمان دارای منافذ و خلل و فرج ریزی میشوند. بدین طریق مواد غذایی در آنها رسوخ کرده، در اثر شستشو نیز از بین نرفته و محل رشد میکروارگانیسمها و بروز عفونت میشوند. بنابراین پخت غذا در آنها توصیه نمیشود.
۴. ظروف لعابدار
لعابها اکثرا از جنس اکسید مس و سرب هستند که در اثر حرارت زیاد و پخت، وارد غذا میشوند.
۵. استیل
قابلمههای استیل ترکیبی از آهن و نیکل و بسیار مقاوم و محکم هستند و حرارت بالا را به خوبی تحمل میکنند. همچنین جنس استیل در برابر خراش، خوردگی و زنگ زدن مقاوم است و بنابراین املاح موجود در آن وارد غذا نمیشود و مناسب پخت انواع خورش و غذاهای آبدار است.