Behtina
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2015/11/08
- ارسالی ها
- 22,523
- امتیاز واکنش
- 65,135
- امتیاز
- 1,290
یادداشت نوربرت غفوری بازیگر بین‌المللی تئاتر به مناسبت روز جهانی تئاتر
تئاتر باید باشد!
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تئاتر باید باشد!
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
[/BCOLOR]
نوربرت غفوری بازیگر بین‌المللی تئاتر و مدرس بازیگری به مناسبت روز جهانی تئاتر و روز ملی هنرهای نمایشی پیامی را منتشر کرد.
[/BCOLOR]به گزارش ایران تئاتر نوربرت غفوری بازیگر بین‌المللی تئاتر، سینما و تلویزیون و مدرس بازیگری که به تازگی در مجموعه «تئاتر پایتخت» ورکشاپ بازیگری برگزار کرده پیادداشتی را منتشر کرد.در این متن چنین آمده:
تئاتر باید باشد!
تئاتر ارتباط است و تبادل؛ آگاهی است و هشدار، خود را با دیگری سهیم شونده، ساحت شراکت تجربه‌ها، اشتراک جوامع محلی و جامعه جهانی است. تئاتر تا به اکنون هزاران سال زیسته، جهانی و فراگیر و حتی دیجیتالی شده. تجربه‌ای مشترک از تاریخ، نیاز اساسی انسان است؛ تئاتر توانسته در تمامی جهان به این نیاز اساسی یک وطن بدهد. حال، تئاتر، دوران آسودن است و مکان تحقق، ترجمان مقاومت و باری شادی و درد توامان. تئاتر اما همواره فرایند و محملی است که به انسان، ساحت تنها نبودن، امکان با هم پرسیدن و البته گاهی با هم به پاسخ رسیدن را هدیه می کند. ماواها و فرهنگ‌ها با تئاتر، بهتر، قابل زیست‌تر و به صلح آمیخته‌تر می‌شوند. من در هر کشوری که به آن تئاتر بـرده‌ام، حتی اگر زبان ندانم هم قصه‌های تئاتر را فهمیده و چه بسیار که از آن مردم اندیشه و فرهنگشان را آموخته‌ام، با آنها زیر یک سقف نفس کشیده‌ام و در نتیجه، با تبدیل شدن به بخشی از این جامعه، به نگرانی‌ها و نیازها، دوستی‌ها و شادی‌های مردم راه یافته پا به پای اشک‌هایشان گریسته و با خنده‌های‌شان تکان خورده‌ام. داشتن چیزی برای ارائه، اتصال انسان امروز دنیا است. این شعور جهانی محصول درک داستان‌ها و مسائل و معضلات دنیای امروز است. حتی اگر مردمان و فرهنگ‌ها هرگز رو در رو نشوند هم، جایی از داستان یا در نقطه‌ای از متن خندیده و گریسته‌اند، چون ما مردم همه با هم مربوطیم. تئاتر باید باشد!
نوربرت غفوری - برلین- مارس 2017
تئاتر باید باشد!
تئاتر ارتباط است و تبادل؛ آگاهی است و هشدار، خود را با دیگری سهیم شونده، ساحت شراکت تجربه‌ها، اشتراک جوامع محلی و جامعه جهانی است. تئاتر تا به اکنون هزاران سال زیسته، جهانی و فراگیر و حتی دیجیتالی شده. تجربه‌ای مشترک از تاریخ، نیاز اساسی انسان است؛ تئاتر توانسته در تمامی جهان به این نیاز اساسی یک وطن بدهد. حال، تئاتر، دوران آسودن است و مکان تحقق، ترجمان مقاومت و باری شادی و درد توامان. تئاتر اما همواره فرایند و محملی است که به انسان، ساحت تنها نبودن، امکان با هم پرسیدن و البته گاهی با هم به پاسخ رسیدن را هدیه می کند. ماواها و فرهنگ‌ها با تئاتر، بهتر، قابل زیست‌تر و به صلح آمیخته‌تر می‌شوند. من در هر کشوری که به آن تئاتر بـرده‌ام، حتی اگر زبان ندانم هم قصه‌های تئاتر را فهمیده و چه بسیار که از آن مردم اندیشه و فرهنگشان را آموخته‌ام، با آنها زیر یک سقف نفس کشیده‌ام و در نتیجه، با تبدیل شدن به بخشی از این جامعه، به نگرانی‌ها و نیازها، دوستی‌ها و شادی‌های مردم راه یافته پا به پای اشک‌هایشان گریسته و با خنده‌های‌شان تکان خورده‌ام. داشتن چیزی برای ارائه، اتصال انسان امروز دنیا است. این شعور جهانی محصول درک داستان‌ها و مسائل و معضلات دنیای امروز است. حتی اگر مردمان و فرهنگ‌ها هرگز رو در رو نشوند هم، جایی از داستان یا در نقطه‌ای از متن خندیده و گریسته‌اند، چون ما مردم همه با هم مربوطیم. تئاتر باید باشد!
نوربرت غفوری - برلین- مارس 2017
