- عضویت
- 2015/11/08
- ارسالی ها
- 22,523
- امتیاز واکنش
- 65,135
- امتیاز
- 1,290
یادداشت رویا افشار درباره نمایش «برلین»
تا چه میزان قدرت شنیدن حقیقت را داری؟
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تا چه میزان قدرت شنیدن حقیقت را داری؟
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]
[/BCOLOR]
ایران تئاتر: «برلین» با وجود اجرایی روان و هدایت بیطرفانه و بسیار همه جانبه جوکر ( آریان رضایی) تماشاچی را به جدل با خود میکشاند.
[/BCOLOR]رویا افشار بازیگر قدیمی تئاتر،سینما و تلوزیون یادداشت پیش رو را برای نمایش برلین در اختیار ایران تئاتر قرار داده است.
«برلین» آگاهی نهان در پس ذهن را به چالش میکشد،
صداقت را هویدا میکند و نهان قلب را عیان میسازد...
راست یا دروغ...
تا چه میزان قدرت شنیدن حقیقت را داری؟
تا چه میزان احترام حقیقت را نگاه میداری؟
تا چه میزان خود را محترم میداری؟
یک جایی، یک کسی یاد گرفت، حقیقت را پشت دروغ پنهان کند ،یک جایی، یک کسی یاد گرفت با فریب خود، حرمت خویش نگاه دارد...
در خیلی دور، سیاست جای صداقت را گرفت و هر آداب سیـاس*ـی توجیهی هنجار به خود گرفت برای تایید رفتار مدافعانه کذب نسبت به خود، ناهنجار درون جامعه، جای هنجار را گرفت، از آن رو که جماعت خودفریبی را بسی آسانتر از درک حقیقت و تلاش برای یافتن راه درست پنداشت، پنداشت ها قوانین را ساختند و ناهنجار عادت روزمره شد...
«برلین» با وجود اجرایی روان و هدایت بیطرفانه و بسیار همه جانبه جوکر ( آریان رضایی) تماشاچی را به جدل با خود میکشاند؛ یک سالن دنج، در اختیار جمعیتی، بیگانه از هم، که یکباره از هر قومی به هم نزدیکتر میشوند، بیمحابا، هرکس فرصت اظهار خود را پیدا میکند و در این فرصت کوتاه، اما کامل، درنهایت، هرکس میتواند آگاهی، درایت و صداقت خود را بکاو...
هرچند، آریان رضایی، بحثی عمیق و بسیار سخت و چالش برانگیز را انتخاب کرده بود، (راست یا دروغ) اما حضور فعال جمع، در این چالش بسیار سخت، نشان داد تماشاچی از هر قشر، با هر میزان آگاهی و سواد، آنگاه که مورد احترام قرارگیرد، تا چه میزان قادر به درک درست از نادرست است...
مسلما این یکی از میزانهای تئاتر ستم دیدگان است،که آریان رضایی با صداقت و صراحت تمام، پویا و فعال، بدان میپردازد. من آرزو میکنم این فرصت مدام باشد، این تکاپوی زیبا برای آگاهی با هیچ شکل دیگری قابل قیاس نیست، حداقل در شکل نمایشی آن، از صمیم قلب به گروه اجرایی برلین تبریک میگویم و خوشبختم که در این جدل فرهنگی حاضر بودم و برای آریان رضایی توانی سرشار آرزو میکنم، تا راه سخت را با ملایمت هموار کند. اینک در این زمان او پرچمدار گفتگویی فرهنگی در سالنهای تئاتر است، تلاش زیبا و صادقانه او را ارج مینهم...«برلین» با ورود به وجدان آرام تماشاچی، احترام به او را زنده کرد...
و اما من هنوز در تلاطم رویدادی زنده هستم که در پلاتو نمایش تئاتر شهر رخ داد.
«برلین» آگاهی نهان در پس ذهن را به چالش میکشد،
صداقت را هویدا میکند و نهان قلب را عیان میسازد...
راست یا دروغ...
تا چه میزان قدرت شنیدن حقیقت را داری؟
تا چه میزان احترام حقیقت را نگاه میداری؟
تا چه میزان خود را محترم میداری؟
یک جایی، یک کسی یاد گرفت، حقیقت را پشت دروغ پنهان کند ،یک جایی، یک کسی یاد گرفت با فریب خود، حرمت خویش نگاه دارد...
در خیلی دور، سیاست جای صداقت را گرفت و هر آداب سیـاس*ـی توجیهی هنجار به خود گرفت برای تایید رفتار مدافعانه کذب نسبت به خود، ناهنجار درون جامعه، جای هنجار را گرفت، از آن رو که جماعت خودفریبی را بسی آسانتر از درک حقیقت و تلاش برای یافتن راه درست پنداشت، پنداشت ها قوانین را ساختند و ناهنجار عادت روزمره شد...
«برلین» با وجود اجرایی روان و هدایت بیطرفانه و بسیار همه جانبه جوکر ( آریان رضایی) تماشاچی را به جدل با خود میکشاند؛ یک سالن دنج، در اختیار جمعیتی، بیگانه از هم، که یکباره از هر قومی به هم نزدیکتر میشوند، بیمحابا، هرکس فرصت اظهار خود را پیدا میکند و در این فرصت کوتاه، اما کامل، درنهایت، هرکس میتواند آگاهی، درایت و صداقت خود را بکاو...
هرچند، آریان رضایی، بحثی عمیق و بسیار سخت و چالش برانگیز را انتخاب کرده بود، (راست یا دروغ) اما حضور فعال جمع، در این چالش بسیار سخت، نشان داد تماشاچی از هر قشر، با هر میزان آگاهی و سواد، آنگاه که مورد احترام قرارگیرد، تا چه میزان قادر به درک درست از نادرست است...
مسلما این یکی از میزانهای تئاتر ستم دیدگان است،که آریان رضایی با صداقت و صراحت تمام، پویا و فعال، بدان میپردازد. من آرزو میکنم این فرصت مدام باشد، این تکاپوی زیبا برای آگاهی با هیچ شکل دیگری قابل قیاس نیست، حداقل در شکل نمایشی آن، از صمیم قلب به گروه اجرایی برلین تبریک میگویم و خوشبختم که در این جدل فرهنگی حاضر بودم و برای آریان رضایی توانی سرشار آرزو میکنم، تا راه سخت را با ملایمت هموار کند. اینک در این زمان او پرچمدار گفتگویی فرهنگی در سالنهای تئاتر است، تلاش زیبا و صادقانه او را ارج مینهم...«برلین» با ورود به وجدان آرام تماشاچی، احترام به او را زنده کرد...
و اما من هنوز در تلاطم رویدادی زنده هستم که در پلاتو نمایش تئاتر شهر رخ داد.