dinaz
کاربر نگاه دانلود
تصاویری از مراسم عروسی قبیله مغولی در این مطلب مراسم عروسی قبیله مغولی تساتان در کوه‌های دورافتاده تایگا را مشاهده می‌کنید، مردم عشایری که در کنار گوزن‌های شمالی زندگی می‌کنند. در این مراسم عروس و داماد سوار بر اسب‌های سفید می‌شوند. اسب سفید نشانه پاکی، شادی، خوش شانسی و خوشبختی است.
مردم تساتان در کوه‌های بلند زندگی سخت و بسیار ابتدایی دارند و به ندرت بستگانشان را می‌بینند. اما در این روز خاص همه دور هم جمع می‌شوند.
سنت ازدواج آن‌ها منحصر به فرد است. بزرگترها در یک چادر جمع می‌شوند و پدر داماد به پدر عروس می‌گوید: «اجازه دهید پسرم با دختر شما ازدواج کند.» اگر پدر عروس موافقت کند مراسم عروسی به صورت رسمی آغاز می‌شود. اما پدر عروس به راحتی موافقت نمی‌کند و وانمود می‌کند دوست ندارد دخترش ازدواج کند.
بعد از کدتی خواهش و التماس، بالاخره پدر عروس موافقت می‌کند و شال ابریشمی خود را به نشانه موافقت برمی‌دارد. همه چیز از میز عروسی تا غذادر این چادر معنی نمادین دارد. بزرگترها درباره آینده زوج جوان حرف می‌زنند، مسائلی مثل اینکه چه تعداد گوزن خواهند داشت، اگر والدینشان بیمار شوند باید چه کار کند و چیزهای دیگر.
اسب های سفید بیرون چادر هستند. جهیزیه عروس بسیار کم است اما همه چیزهای لازم برای زندگی عشایری در کوهستان را دارد.
بعد از یک گفتگوی و مهمان نوازی گرم داماد و بستگانش وسایل عروس را جمع می‌کنند و آن‌ها را روی اسب‌های سفید قرار می‌دهند.
عروس و داماد، والدین و بستگانشان سوار اسب‌ها می‌شوند و به چادر/خانه زوج جوان می‌روند.
عروس و داماد سه بار دور چادر می‌چرخند و به روح طبیعت در زمین و آسمان شیر گوزن می‌دهند.
بعد از این مراسم همه مهمانان وارد خانه جدید می‌شوند و عروسی ادامه می‌یابد. پیرترین مرد بره را به قطعات کوچکتر تقسیم می‌کند و به مهمانان می‌دهد.
عروسی با مسابقه کشتی ادامه می‌یابد. همه مردان کشتی می‌گیرند و مهمانان از تماشای آن لـ*ـذت می‌برند.
بعد زوج جوان لباس هایشان را عوض می‌کنند و مهمانان دوباره به چادر دعوت می‌شوند. حالا آن‌ها در خانه خودشان هستند و عروس خانم خانه می‌شود و از مهمانان پذیرایی می‌کند.
سپس مهمانان هدایای خود را به زوج جوان می‌دهند.
مردم تساتان در کوه‌های بلند زندگی سخت و بسیار ابتدایی دارند و به ندرت بستگانشان را می‌بینند. اما در این روز خاص همه دور هم جمع می‌شوند.
سنت ازدواج آن‌ها منحصر به فرد است. بزرگترها در یک چادر جمع می‌شوند و پدر داماد به پدر عروس می‌گوید: «اجازه دهید پسرم با دختر شما ازدواج کند.» اگر پدر عروس موافقت کند مراسم عروسی به صورت رسمی آغاز می‌شود. اما پدر عروس به راحتی موافقت نمی‌کند و وانمود می‌کند دوست ندارد دخترش ازدواج کند.
بعد از کدتی خواهش و التماس، بالاخره پدر عروس موافقت می‌کند و شال ابریشمی خود را به نشانه موافقت برمی‌دارد. همه چیز از میز عروسی تا غذادر این چادر معنی نمادین دارد. بزرگترها درباره آینده زوج جوان حرف می‌زنند، مسائلی مثل اینکه چه تعداد گوزن خواهند داشت، اگر والدینشان بیمار شوند باید چه کار کند و چیزهای دیگر.
اسب های سفید بیرون چادر هستند. جهیزیه عروس بسیار کم است اما همه چیزهای لازم برای زندگی عشایری در کوهستان را دارد.
بعد از یک گفتگوی و مهمان نوازی گرم داماد و بستگانش وسایل عروس را جمع می‌کنند و آن‌ها را روی اسب‌های سفید قرار می‌دهند.
عروس و داماد، والدین و بستگانشان سوار اسب‌ها می‌شوند و به چادر/خانه زوج جوان می‌روند.
عروس و داماد سه بار دور چادر می‌چرخند و به روح طبیعت در زمین و آسمان شیر گوزن می‌دهند.
بعد از این مراسم همه مهمانان وارد خانه جدید می‌شوند و عروسی ادامه می‌یابد. پیرترین مرد بره را به قطعات کوچکتر تقسیم می‌کند و به مهمانان می‌دهد.
عروسی با مسابقه کشتی ادامه می‌یابد. همه مردان کشتی می‌گیرند و مهمانان از تماشای آن لـ*ـذت می‌برند.
بعد زوج جوان لباس هایشان را عوض می‌کنند و مهمانان دوباره به چادر دعوت می‌شوند. حالا آن‌ها در خانه خودشان هستند و عروس خانم خانه می‌شود و از مهمانان پذیرایی می‌کند.
سپس مهمانان هدایای خود را به زوج جوان می‌دهند.
