- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
دنیای امروز را اسراری شگفتانگیز و در بسیاری موارد عجایبی مرموز دربرگرفته است که هنوز با گذشت هزاران سال از پیدایش بسیاری از این آثار اسرارآمیز آن هم در کنار پیشرفت قابل توجه علم، هستند مواردی که بشر نتوانسته است دلیلی قانع کننده و علمی برای ایجاد آنها بیان کند. از عجایب هفتگانهی طبیعی گرفته تا بسیاری از دیدنیهای رمزآلود که امروزه هر کدام به یکی از جاذبههای گردشگری و دیدنیهای محبوب تبدیل شده است.
مقالههای مرتبط
«چارلز ویلکس» (Charles Wilkes)، کاشف این تپههای اسرارآمیز است که در سال ۱۸۴۱ میلادی، موفق به کشف آنها شد. از آن زمان به بعد، دانشمندان بسیاری در مورد این اکتشاف منحصربهفرد، نظریات، حدس و گمان و بحث و گفتگوهای بسیاری را ابراز داشتهاند. در ابتدای امر، ویلکس تصور میکرد که آنها درواقع گورهای سرخپوستانی هستند که در دوران باستان زندگی میکردند.
چالرز ویلکس، کاشف تپههای میما، براین باور بود که آنها، گورهای اجساد سرخپوستان است
ولی پس از حفاریهایی که در این منطقه انجام شد، هیچ استخوان یا اثری از جنازهی سرخپوستی یافت نشد و این نظریه عملا اشتباه اعلام شد. هر چند امروزه میدانیم که این تپهها دارای عمری بالغ بر هزاران سال هستند، ولی همچنان نمیدانیم که چه کسانی یا چه چیزی سبب ایجاد آنها شده است. همانگونه که پیشتر نیز بیان شد، در طول سالها، دهها نظریه در مورد علت ایجاد این تپههای مرموز مطرح شد که میتوان به زمینلرزه، یخچالهای طبیعی و حتی موجودات فضایی اشاره کرد.
جالب است بدانید که تپههای میما، منحصرا مختص شهر واشنگتن نیست. بلکه مجموعههایی مشابه به این آثار اعجابانگیز در دیگر ایالات آمریکا و حتی در سراسر جهان نیز یافت شده است. البته در این میان تنها قطب جنوب، فاقد این تپههای اسرارآمیز است. در کالیفرنیا و اورگان از این تپهها به عنوان «تپههای هگولول» (hogwallow mounds)، در نیومکزیکو و کلرادو به نام «تپههای چمنزار» یا «تپههای چمنی» و در ایالتهای جنوب شرقی آمریکا به عنوان «تپههای ارواح» شناخته میشود. این در حالی است که در آفریقای جنوبی به آنها «heuweltjies» یا «تودههای کوچک» گفته میشود. مردم برزیل نیز این آثار مرموز را «campos de murundus» یا «زمینهای کوهستانی» مینامند. شکل، اندازه و ترکیب تپهها با توجه به موقعیت قرارگیری آنها متفاوت است. درواقع از مکانی به مکان دیگر، متغیر است. آنها معمولا به شکل بیضی یا دایرهای بوده و از خاک تیره تر مخلوط با مواد آلی ازجمله زغال چوب در بالای بستر سنگی تشکیل شده است.
مقالههای مرتبط
- ۹ منطقه آبی عجیب و شگفتانگیز در جهان
- دنیای شگفت انگیز ما: رودخانه جوشان مایانتویاکو
![7e9c2c28-c977-4d2c-8a4b-d9821518c94d.jpg](https://images.kojaro.com/2017/8/7e9c2c28-c977-4d2c-8a4b-d9821518c94d.jpg)
«چارلز ویلکس» (Charles Wilkes)، کاشف این تپههای اسرارآمیز است که در سال ۱۸۴۱ میلادی، موفق به کشف آنها شد. از آن زمان به بعد، دانشمندان بسیاری در مورد این اکتشاف منحصربهفرد، نظریات، حدس و گمان و بحث و گفتگوهای بسیاری را ابراز داشتهاند. در ابتدای امر، ویلکس تصور میکرد که آنها درواقع گورهای سرخپوستانی هستند که در دوران باستان زندگی میکردند.
چالرز ویلکس، کاشف تپههای میما، براین باور بود که آنها، گورهای اجساد سرخپوستان است
ولی پس از حفاریهایی که در این منطقه انجام شد، هیچ استخوان یا اثری از جنازهی سرخپوستی یافت نشد و این نظریه عملا اشتباه اعلام شد. هر چند امروزه میدانیم که این تپهها دارای عمری بالغ بر هزاران سال هستند، ولی همچنان نمیدانیم که چه کسانی یا چه چیزی سبب ایجاد آنها شده است. همانگونه که پیشتر نیز بیان شد، در طول سالها، دهها نظریه در مورد علت ایجاد این تپههای مرموز مطرح شد که میتوان به زمینلرزه، یخچالهای طبیعی و حتی موجودات فضایی اشاره کرد.
![44d2bd41-71bf-444b-a27a-599a5324ce1d.jpg](https://images.kojaro.com/2017/8/44d2bd41-71bf-444b-a27a-599a5324ce1d.jpg)
جالب است بدانید که تپههای میما، منحصرا مختص شهر واشنگتن نیست. بلکه مجموعههایی مشابه به این آثار اعجابانگیز در دیگر ایالات آمریکا و حتی در سراسر جهان نیز یافت شده است. البته در این میان تنها قطب جنوب، فاقد این تپههای اسرارآمیز است. در کالیفرنیا و اورگان از این تپهها به عنوان «تپههای هگولول» (hogwallow mounds)، در نیومکزیکو و کلرادو به نام «تپههای چمنزار» یا «تپههای چمنی» و در ایالتهای جنوب شرقی آمریکا به عنوان «تپههای ارواح» شناخته میشود. این در حالی است که در آفریقای جنوبی به آنها «heuweltjies» یا «تودههای کوچک» گفته میشود. مردم برزیل نیز این آثار مرموز را «campos de murundus» یا «زمینهای کوهستانی» مینامند. شکل، اندازه و ترکیب تپهها با توجه به موقعیت قرارگیری آنها متفاوت است. درواقع از مکانی به مکان دیگر، متغیر است. آنها معمولا به شکل بیضی یا دایرهای بوده و از خاک تیره تر مخلوط با مواد آلی ازجمله زغال چوب در بالای بستر سنگی تشکیل شده است.