اروپا *جاذبه های گردشگری ایتالیا*

[ღ motahareh ღ]

لیدو (Lido = ساحل)

در تالاب ونیزی یک جزیره باریک و طولانی به نام لیدو قرار دارد که امروزه ساحل طولانی و زیبای لیدو در طول ماه های گرم تابستان پذیرای گردشگران زیادی می باشد .

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[ღ motahareh ღ]

• برج پیزا

انسان جایزالخطاست چرا که هیچ انسانی کامل نیست. یک اشتباه در قرن ۱۱ میلادی باعث ساخت یک برج کج ۱۴۵۰۰ تنی گردید! این اشتباه محاسباتی بعدها نماد افتخار شهر شد اما در زمان ساختش طراح بیچاره اش به هیچ شکوه و افتخاری نرسید. برج کج پیزا شهرتی جهانی دارد و یکی از چند بنای تماشایی است که در مرغزاری به نام “زمین معجزه” ساخته شده است. بنایی دیگر به نام دومو که اوج هنر تزیین با سنگ مرمر است در نزدیکی برج کج پیزا قرار دارد. دومو بزرگترین تعمیدگاه ایتالیاست و معماری داخلی آن اوج هنر طراحی آکوستیک می باشد. آرامگاه کامپو یکی دیگر از بناهای “زمین معجزه” است که به خاطر داشتن مجسمه ها و تابوت های سنگی رومی اش مشهور شده است. این بناهای ترکیبی خیره کننده از سبک های معماری مختلف هستند، از جمله سنگ مرمرها با طرح های هندسی منظم به سبک کاشی کاری اسلامی، ستون های سبک رومی و طاقچه ها و برج های سبک گوتیک.

 

[ღ motahareh ღ]

• ونیز

ونیز در قرن پنجم میلادی از مجموعه ۱۱۸ جزیره کوچک تشکیل شده است و در قرن دهم میلادی یکی از قدرت های نظامی دریایی اروپا به حساب می آمده است. تمام شهر ونیز یک شاهکار معماری بی نظیر است؛ حتی کوچک ترین ساختمان های ونیز هم دارای آثار هنری بزرگترین هنرمندان جهان از جمله گیورگیون، تیتیان، تینتورِتو، وِرُنیس و بسیاری دیگر می باشند.
ونیز یک تالاب بزرگ است با مساحتی برابر با ۵۰۰۰۰ کیلومتر مربع. از قرن پنجم میلادی که مردم ونیز برای فرار از هجوم بربرها به جزایر ماسه ای تورچِلو، جیسولو و مالاموکو پناه بردند طبیعت و تاریخ ونیز به هم پیوند خوردند. این پناهگاه های موقت کم کم تبدیل به سکونتگاهی دائمی شدند و جمعیت دهقان و ماهیگیر پناهنده به یک قدرت نظامی دریایی بدل گشتند. در طی قرن ها، ونیز همواره در حال گسترش بوده و همیشه از بازارهای خود در مقابل تهاجم تجاری عرب ها، ژنویی ها و ترک های عثمانی دفاع کرده است. ونیز همیشه با اقتدار تمامیت خود را به عنوان شهری روی آب حفظ نموده است.

 

[ღ motahareh ღ]

• آمفی تئاتر رم باستان

بزرگترین آمفی تئاتر رم به دستور امپراطور “وسپاسیان” در سال ۷۲ بعد از میلاد در قسمت خشکی میان یک دریاچه در داخل قصر نِرو که داموس آریا نام داشت ساخته شد. با حمایت مالی امپراطور و شهروندان متمول رم، در این آمفی تئاتر نبردهای مرگبار گلادیاتورها و حیوانات وحشی به طور رایگان برای عموم مردم برگزار می شد. طراحی آمفی تئاتر به گونه ای بود که بتوان از آن به عنوان محلی عمومی برای نمایش، بهترین بهره را برد. آمفی تئاتر ۸۰ ورودی گنبدی شکل داشت که اجازه می داد بیش از ۵۵۰۰۰ تماشاگر به راحتی رفت و آمد کنند. اما این بنا زیبایی منحصربفرد خود را نیز داشت. طرح زیر آمفی تئاتر را در زمان افتتاحش در سال ۸۰ پس از میلاد نشان می دهد. این بنا شبیه آمفی تئاترهای دیگری بود که در دوران امپراطوری رم باستان ساخته شده اند. از برخی از این آمفی تئاترها نیز بقایای به جا مانده است: نلمز در افریقای شمالی، آریس در فرانسه و ورونا در شمال ایتالیا. با اینکه به دلیل عدم مراقبت صحیح و سرقت از آن طی سال ها بنا آسیب دیده است اما هنوز فَر و شکوه خود را حفظ کرده است.