♥MASTANE♥
کاربر نگاه دانلود
امیرحسین مدرس بازیگر و خواننده کشورمان در تازهترین برنامه موسیقایی خود در قالب مجموعه برنامههای «خیمه ها و و نجواها» قطعاتی از دو آلبوم موسیقایی خود را در برج میلاد اجرا کرد.
در این برنامه موسیقایی که با عنوان «روایت موسیقایی کتیبه» با هدف بازآفرینی میراث مرثیه و نوحه های اصیل عاشورایی اجرا شد، امیر حسین مدرس به عنوان خواننده و وحید جلیلوند به عنوان راوی، قطعاتی منتخب از دو آلبوم «ماه نی» و «خورشید» را در آستانه فرا رسیدن اربعین حسینی برای مخاطبان اجرا کردند.اولین قطعه ای که در این اجرای زنده موسیقایی به رهبری ارکستر علیرضا صالحی نژاد اجرا شد قطعه «ماه و ستاره» با شعر علی انسانی، ملودی امیر حسین مدرس و دکلمه وحید جلیلوند بر اساس چاووشی خوانیهای قدیمی بود که پیش از این روایت شعری آن در آلبوم خورشید به عهده امین تارخ بود. اگرچه امیر حسین مدرس در این قطعه توانست اجرای قابل قبولی را به مخاطب ارائه کند اما به نظر می آمد که وحید جلیلوند تمرین کمتری برای ارائه حس و حال روایت شعری اثر داشته و به طور حتم اگر زمان به او اجازه میداد میتوانست با درک درستتری از کلام حس و حال و یژهای به اثر دهد همچنانکه امین تارخ در آلبوم به آن رسیده بود.
«یوسف من» با موضوع حضرت علی اکبر با شعر و ملودی علی انسانی از شاعران و مداحان پیشکسوت تهرانی، «همراز» با موضوع حضرت قاسم و شعر و ملودی غلامرضا سازگار دیگر شاعر و پیرغلام حسینی قطعاتی بودند که در این کنسرت موسیقایی توسط امیر حسین مدرس و همراهانش که اغلب آنها پای ثابت گروه نوازندگان ارکسترهای مختلف هستند، اجرا شد.به گفته مدرس «برخی از این قطعه ها بازخوانی گزیده ای از گنج خانه پربرکت نوحه های قدیم و جدید هستند که بعضا بیش از یک قرن پیشینه دارند و برخی دیگر هم در همین سه چهار دهه اخیر ساخته شده اند. برخی از نوحه هایی که از روزگاران گذشته به یادگار مانده صرف نظر از قداستشان به لحاظ موسیقایی نیز در زمره شاهکارهای موسیقی ایرانی است چندان که بسیاری از موسیقیدانان و آهنگسازان در آثارشان از این نغمات استفاده کردند. قطعاتی که برای این برنامه موسیقایی انتخاب شده است نیز تماما با حفظ ملودی اصلی آنهاست و فقط به برخی از قطعات برای از یکنواخت شدن اوج و فرازی متناسب با فضای ملودی اصلی یا دو بیت آوازی افزوده شده است.
«دل شب» با شعر و ملودی غلامرضا سازگار در رثای مصایب حضرت رقیه با شعر دکلمه سید محمد خسرو نژاد، «ماه نی» با شعر و ملودی حیدر توکل مداح تهرانی با موضوع گفتگوی حضرت زینب(س) با حضرت سید الشهدا(ع)، «امید» با شعر و ملودی علی انسانی با موضوع مصائب امام حسین در فراغ حضرت عباس و «شیعتی» بر اساس نوحهای قدیمی که ابیات آن منسوب به امام حسین است از قطعات دیگری بود که در این برنامه موسیقایی مذهبی به مخاطبان ارائه شد.«ساز و آواز» در دستگاه نو با شعر محمد جواد مقدم، «اربعین» با شعر حاج مرزوق حائری عرب و محمد سعید میرزایی، «کاروان» با شعر خاشع(دوره قاجار) برگرفته از ملودی محلی مازندران و شعر دکلمه طرب اصفهانی، «در انتظار» با شعر و ملودی غلامرضا سازگار و «نماز عشق» با شعر و ملودی علی انسانی قطعات دیگری بودند که در این برنامه اجرا شد.اگر چه امیر حسین مدرس در این کنسرت غیر از اجرای زنده آلبومهای خود حرف تازه ای برای گفتن نداشت اما اجرای چنین برنامه ای در ذکر مصائب حضرت سیدالشهدا نشان داد که این گونه روایتهای موسیقایی میتواند مقدمهای برای ارائه آثار فرامناسبتی و به اصطلاح فاخری موسیقایی در حوزه نغمات آیینی باشند که بیشتر مدیران فرهنگی و هنری به آن فقط و فقط در ایام مناسبتی نگاه می کنند.
آنچه در برگزاری چنین کنسرت هایی مشاهده می شود استقبال خوب مردم چه به صورت دعوتی ، چه به صورت نهادی و چه به صورت حتی خرید بلیت است اما موضوع مهم این است که رویکردهای مبتنی بر کیفیت گرایی و توجه به مفاهیم موسیقایی نهفته در نغمات آیینی و عاشورایی که امیر حسین مدرس و تعدادی دیگر از هنرمندان به آن همت گمارده اند و البته در این راه باید به تقویت رویکردهای کیفی خود نیز همچنان تاکید زیادی داشته باشند، می تواند گام مهمی برای اجرا و رسیدن به نقطه روشن و فرا مناسبتی در گونه مذهبی فارغ از بدعت های خارجی وام گرفته از موسیقی الکترونیک، عربی، ترکی استانبولی و ایرانی باشد.از سوی دیگر توجه به نحوه برگزاری کنسرت هم تراز با قوانین حاکم بر کنسرت های رسمی دیگر نیز می تواند بر ارزش کیفی چنین برنامه های ارزشمندی کمک قابل توجهی کند. به عنوان نمونه رفت و آمد مکرر کودکان پایین 10 سال در سالن محل اجرا که ورود آنها اغلب به مکان های اجرای کنسرت ممنوع است، رفت و آمد بدون قانون برخی از عکاسان به روی صحنه و ردیف های تماشاگران که در کنسرت های دیگر چنین شیوه ای وجود ندارد و پخش سبد ویژه مواد خوراکی به عنوان پذیرایی بعد از برنامه به مهمانان دعوتی آن هم با شرط دریافت فیش و امثال اینها به طور حتم از غنای فرهنگی و مهم تر از همه معنوی چنین برنامه هایی است. برنامه هایی که اگر کمی با نگاه سخت گیرانه تری به آن داشته باشیم می توانیم به معنا و مفهوم واقعی کلمه گام در عرصه تازه ای از روایت های موسیقایی برگرفته از واقعه جانسوز و آموزنده کربلا برداریم . گامی که موسیقی ایرانی به شدت تشنه آن است.
براساس این گزارش میلاد عالمی، دانیال جورابچی، اشکان پویا نیا، آرش اسد نژاد، نوید شعبان زاده، امین عطایی، صدف شیخیان، آذین نصرتی (ویولن یک)، شاهرخ قائم مقامی ، محود عربانی، احسان شامی، فرزاد صیدی، سانوا عندلیبی، پیمان شامی، عرفان شریف زاده، سعید جوادی (ویولن دو)، کاوه تسعیری، داریوش حجازی، امین زمانخان، دانیال اسدی راد (ویولا)، مهرداد عالمی، بهرنگ معتمدی (ویولن سل)، مهدی کلانتری کنترباس، آرین قیطاسی ابوا، محمود منتظم تیمپانی، سعید صارمی پرکاشن، حسین حسینی نی، شهریار نظری ، سارا مهر افشار (نی)، امین یساولی عود، فرهاد صفری زروان، میلاد عباسی هورن، میلاد علیپور تار، مجید مظاهری کمانچه و محمدرضا صفی، هادی آریج، امیرحسین مزارعی زاده، جاوید عسگری، عامر شادمان، فریبا اسدی، پریا رباط، افیک متوسیان، ویدا محمودی ، مریم اسدی (اعضای گروه کر) و محمد حسین تفرشی مدیر اجرایی این کنسرت را تشکیل می دادند.
«یوسف من» با موضوع حضرت علی اکبر با شعر و ملودی علی انسانی از شاعران و مداحان پیشکسوت تهرانی، «همراز» با موضوع حضرت قاسم و شعر و ملودی غلامرضا سازگار دیگر شاعر و پیرغلام حسینی قطعاتی بودند که در این کنسرت موسیقایی توسط امیر حسین مدرس و همراهانش که اغلب آنها پای ثابت گروه نوازندگان ارکسترهای مختلف هستند، اجرا شد.به گفته مدرس «برخی از این قطعه ها بازخوانی گزیده ای از گنج خانه پربرکت نوحه های قدیم و جدید هستند که بعضا بیش از یک قرن پیشینه دارند و برخی دیگر هم در همین سه چهار دهه اخیر ساخته شده اند. برخی از نوحه هایی که از روزگاران گذشته به یادگار مانده صرف نظر از قداستشان به لحاظ موسیقایی نیز در زمره شاهکارهای موسیقی ایرانی است چندان که بسیاری از موسیقیدانان و آهنگسازان در آثارشان از این نغمات استفاده کردند. قطعاتی که برای این برنامه موسیقایی انتخاب شده است نیز تماما با حفظ ملودی اصلی آنهاست و فقط به برخی از قطعات برای از یکنواخت شدن اوج و فرازی متناسب با فضای ملودی اصلی یا دو بیت آوازی افزوده شده است.
«دل شب» با شعر و ملودی غلامرضا سازگار در رثای مصایب حضرت رقیه با شعر دکلمه سید محمد خسرو نژاد، «ماه نی» با شعر و ملودی حیدر توکل مداح تهرانی با موضوع گفتگوی حضرت زینب(س) با حضرت سید الشهدا(ع)، «امید» با شعر و ملودی علی انسانی با موضوع مصائب امام حسین در فراغ حضرت عباس و «شیعتی» بر اساس نوحهای قدیمی که ابیات آن منسوب به امام حسین است از قطعات دیگری بود که در این برنامه موسیقایی مذهبی به مخاطبان ارائه شد.«ساز و آواز» در دستگاه نو با شعر محمد جواد مقدم، «اربعین» با شعر حاج مرزوق حائری عرب و محمد سعید میرزایی، «کاروان» با شعر خاشع(دوره قاجار) برگرفته از ملودی محلی مازندران و شعر دکلمه طرب اصفهانی، «در انتظار» با شعر و ملودی غلامرضا سازگار و «نماز عشق» با شعر و ملودی علی انسانی قطعات دیگری بودند که در این برنامه اجرا شد.اگر چه امیر حسین مدرس در این کنسرت غیر از اجرای زنده آلبومهای خود حرف تازه ای برای گفتن نداشت اما اجرای چنین برنامه ای در ذکر مصائب حضرت سیدالشهدا نشان داد که این گونه روایتهای موسیقایی میتواند مقدمهای برای ارائه آثار فرامناسبتی و به اصطلاح فاخری موسیقایی در حوزه نغمات آیینی باشند که بیشتر مدیران فرهنگی و هنری به آن فقط و فقط در ایام مناسبتی نگاه می کنند.
آنچه در برگزاری چنین کنسرت هایی مشاهده می شود استقبال خوب مردم چه به صورت دعوتی ، چه به صورت نهادی و چه به صورت حتی خرید بلیت است اما موضوع مهم این است که رویکردهای مبتنی بر کیفیت گرایی و توجه به مفاهیم موسیقایی نهفته در نغمات آیینی و عاشورایی که امیر حسین مدرس و تعدادی دیگر از هنرمندان به آن همت گمارده اند و البته در این راه باید به تقویت رویکردهای کیفی خود نیز همچنان تاکید زیادی داشته باشند، می تواند گام مهمی برای اجرا و رسیدن به نقطه روشن و فرا مناسبتی در گونه مذهبی فارغ از بدعت های خارجی وام گرفته از موسیقی الکترونیک، عربی، ترکی استانبولی و ایرانی باشد.از سوی دیگر توجه به نحوه برگزاری کنسرت هم تراز با قوانین حاکم بر کنسرت های رسمی دیگر نیز می تواند بر ارزش کیفی چنین برنامه های ارزشمندی کمک قابل توجهی کند. به عنوان نمونه رفت و آمد مکرر کودکان پایین 10 سال در سالن محل اجرا که ورود آنها اغلب به مکان های اجرای کنسرت ممنوع است، رفت و آمد بدون قانون برخی از عکاسان به روی صحنه و ردیف های تماشاگران که در کنسرت های دیگر چنین شیوه ای وجود ندارد و پخش سبد ویژه مواد خوراکی به عنوان پذیرایی بعد از برنامه به مهمانان دعوتی آن هم با شرط دریافت فیش و امثال اینها به طور حتم از غنای فرهنگی و مهم تر از همه معنوی چنین برنامه هایی است. برنامه هایی که اگر کمی با نگاه سخت گیرانه تری به آن داشته باشیم می توانیم به معنا و مفهوم واقعی کلمه گام در عرصه تازه ای از روایت های موسیقایی برگرفته از واقعه جانسوز و آموزنده کربلا برداریم . گامی که موسیقی ایرانی به شدت تشنه آن است.
