در پیمان نامه حقوق کودک، به هر فرد زیر 18 سال «کودک» گفته می شود. سوءاستفاده جنـ*ـسی از کودکان (CSA) یعنی درگیر کردن کودک در فعالیت های جنـ*ـسی به دست فردی بزرگسال یا کودکی که حداقل سه سال از او بزرگ تر است. در ایران آمارهای دقیقی در این زمینه در دست نیست اما برخی منابع در کشورهای دیگر تاکید می کنند که از هر 7 دختر یک نفر و از هر 10 پسر یک نفر در طول کودکی خود با این معضل رو به رو می شود.
اغلب قربانیان سوءاستفاده جنـ*ـسی کودکانی هستند که هیچگونه اطلاعاتی در این خصوص و نحوه مقابله با آن ندارند. آنها در طولانی مدت مورد آزار قرار می گیرند و تخمین زده می شود 60 تا 80 درصد آنها هیچ گاه در این مورد با کسی سخن نمی گویند. این کودکان غالبا احساس شرم و گـ ـناه می کنند و خود را در این جریان مقصر می دانند و همین عامل باعث می شود بسیاری از موارد آزار جنـ*ـسی آنها گزارش نشود و قربانیان در بسیاری موارد خدمات حمایتی و درمانی دریافت نکنند.
سوءاستفاده جنـ*ـسی از کودکان تاثیرات بسیار مخرب و منفی بر رشد روانی- اجتماعی کودکان دارد و مختص طبقه اجتماعی- اقتصادی خاصی نیست. بروز اختلالات اضطرابی، افسردگی، اختلال در غذا خوردن، انزوا و مشکلات ارتباطی در این کودکان بسیار شایع است. آنها در بلندمدت با افت عملکرد مواجه می شوند. از سوی دیگر احتمال می رود کسانی که در کودکی مورد سوءاستفاده جنـ*ـسی قرار می گیرند در بزرگسالی بیشتر از سایر افراد رفتارهای آزارگرانه جنـ*ـسی داشته باشند. این آسیب هزینه های بسیاری را به دولت ها هم تحمیل می کند چرا که کودکان سرمایه های انسانی کشورها هستند. به این ترتیب، پیشگیری از این پدیده کارآمدترین تدبیری است که برای مواجهه با آن اندیشیده شده است.