Elka Shine
مدیر بازنشسته
- عضویت
- 2016/07/11
- ارسالی ها
- 4,853
- امتیاز واکنش
- 14,480
- امتیاز
- 791
با اعلام پیروزی و پایان جنگ در کشورهای متفقین مانند انگلستان و فرانسه و آمریکا مردم به خیابانها ریختند و به جشن و پایکوبی برای پیروزی در جنگی خانمان سوز که تلفاتی معادل ۶۲ میلون نفر داشت پرداختند، درحالی که در برلین و آلمان حاکمیت سقوط کرده بود، نظام سیـاس*ـی واداری و اقتصادی فرو پاشیده بود و فقر ، محرومیت و بیماری و نیز مبهم بودن سرنوشت بسیاری از افراد برای اعضای خانواده شان و نیز سرافکندگی ناشی از یک شکست دیگر برای ایشان به یادگار مانده بود . پس از وارد شدن سربازان شوروی به خاک آلمان ،تعداد زیادی از زنان و دختران آلمانی توسط سربازان روس مورد تجاوزقرار گرفتند.آمارها حکایت از چند صد هزار تا ۲ میلیون مورد تجـ*ـاوز جنـ*ـسی دارد. تمامی جنگها دارای همچنین جنایتهایی می باشند اما به جز جنایات ژاپن در شرق آسیا هیچ کدام تا این حد وسیع نبوده است، این چنین تجاوزهایی در مناطق تحت اختیار نیروهای آمریکایی و غربی نیز اتفاق افتاده است ولی نسبت آن به نیروهای شوروی بسیار کمتر می باشد. جنایت نازی ها جای خود را دارد ولی جنایت،جنایت را توجیه نمی کند. به قدری این جنایات وحشی گرانه بوده است که زنان و دختران بدبخت قبل از رسیدن نیروهای دشمن به دست خود جان خود را گرفته اند. این سربازان حتی به دختران خردسال نیز رحم نکرده و به آنها نیز تجـ*ـاوز کرده اند. زمانی که به استالین خبر این تجاوزات سربازان شوروی را دادند در جواب گفت: مردم باید بفهمند اگر یک سرباز که هزاران کیلومتر از میان خون،آتش و مرگ گذشته است، باید با یک زن خوش بگذراند یا یک کم بازیچه داشته باشد.
با پایان نبرد، برلین به ویرانه ای تبدیل شده بود
به دلیل تلفات بالای نفوس و علی الخصوص مردان، بسیاری از خانواده ها سرپرست خود را از دست دادند و بعضی از خانواده ها و تیره ها کاملا منقرض گردیدند . در جریان بمباران شهرهائی مانند برلین و هامبورگ و درسدن بعضاً تمام اعضای یک خانواده از بین رفتند . پس از پایان جنگ زنان آلمانی حتی برای تامین آب آشامیدنی خود با مشکل مواجه بودند و بیماریهای روانی و عصبی بسیار شایع شد و سرانجام نظام اجتماعی آلمان به گونه ای از هم فرو پاشید که دیدن زنان خود فروش در برلین امری عادی و تقریبا روزمره محسوب می شد. تاریخ به وسیله فاتحان نوشته می‌شود و گاه هیچ فرصتی به قربانیان برای بیان زوایای دیگر آن داده نمی‌شود. در کتاب زنی در برلین، مارتا هیلرز با قلمی شیوا توضیح می‌دهد که چگونه برلینی‌ها برای بقا مبارزه می‌کردند، از انفجار بمب‌ها فرار می‌کردند و اجساد را از زیر آوار بیرون می‌کشیدند. تعداد زنانی که بعد از شکست آلمان مورد تجـ*ـاوز قرار گرفتند، هنوز به درستی مشخص نیست ولی تصور می‌رود تعداد آنها صدها هزار نفر باشد. بسیاری از این قربانیان مانند مارتا به صورت مکرر مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته بودند. بر اساس برآورد کتاب دیگری با عنوان «سقوط برلین در سال ١٩۴۵»، ٧/٣ درصد کودکانی که در برلین در سالهای ١٩۴۵و ١٩۴۶۶به دنیا آمدند، پدران روسی داشتند.
زنان آلمانی در حال شستشوی لباس با آب سرد در خیابانهای برلین اشغالی
هنگامی که انگلیسی‌ها به برلین رسیدند، افسرها با دیدن دریاچه‌های مملو از زنانی که پس از تجـ*ـاوز خودکشی کرده بودند، شوکه شدند. سن و سال قربانیان اهمیتی نداشت، دامنه سنی آنها از ۱۲ تا ۷۵ می‌رسید. پرستاران و راهبه‌ها نیز در بین قربانیان بودند. برخی از زنان تا ۵۰ بار مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته بودند. با پایان گرفتن جنگ، از شهرهای بزرگ آلمان جز ویرانه ای برجای نمانده بود و بدین سان ارتش نازی، جنگ را در ویرانه های برلین باخت و عمر رایش سوم پس از ۱۲ سال به پایان رسید.
خودکشی ۲ زن و یک دختر خردسال اتریشی در پارکی در وین از ترس از پیشروی ارتش سرخ
رفتار ارتش سرخ با زنان آلمانی بسیاری از این قربانیان به صورت مکرر مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته بودند. بر اساس برآورد کتابی با عنوان «سقوط برلین در سال ١٩۴۵» نوشته آنتونی بیور، ٧/٣ درصد کودکانی که در برلین در سالهای ١٩۴۵و ١٩۴۶به دنیا آمدند، پدران روسی داشتند. آنتونی بیور می نویسد روس ها از ورود خود به خاک آلمان تجـ*ـاوز سازمان یافته خود را آغاز کرده و در برخی روستاها تمام زنان بین ۱۰ تا ۸۰ سال را مورد تجـ*ـاوز قرار دادند. برخی قربانیان تجـ*ـاوز ارتش سرخ در حال توصیف سبعیت سربازان روس در یک روستا تمام زنان بین ۱۳ تا ۶۸ سال مورد تجـ*ـاوز قرار گرفتند… هنگامی که انگلیسی‌ها به برلین رسیدند، افسرها با دیدن دریاچه‌های مملو از زنانی که پس از تجـ*ـاوز خودکشی کرده بودند، شوکه شدند. سن و سال قربانیان اهمیتی نداشت، دامنه سنی آنها از ۱۲ تا ۷۵ می‌رسید. پرستاران و راهبه‌ها نیز در بین قربانیان بودند. برخی از زنان تا ۵۰ بار مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته بودند. قربانی تجـ*ـاوز طی گزارشی وحشتناک سربازان سرخ پس به یک زایشگاه و پرورشگاه خیریه یورش بـرده و به زنان باردار و زنانی که به تازگی وضع حمل کرده بودند تجـ*ـاوز کردند. همچنین ارتش سرخ در کمپ هایی تحت عنوان Schlawe, Lauenburg, Buckow تمام زنان بین ۱۲ تا ۶۰ سال را مورد تجـ*ـاوز قرار داده و هرکس را که مقاومت می کرد از دم تیغ می گذراندند. در این بین اسناد حاکی از آنند که بین ده تا بیست درصد زنان و دختران مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته به دلیل جراحات وارده و یا خودکشی از دنیا رفتند. قربانی تجـ*ـاوز ارتش سرخ در Danzig به معلم ۵۰ ساله ای تجـ*ـاوز کرده و به زنان گفتند تا در کلیسا پناه بگیرند، وقتی زنان و دختران روستا در کلیسا گردآمدند سربازان ارتش سرخ تا صبح بارها به ایشان تجـ*ـاوز کردند، تا جایی که به برخی بیش از سی بار تجـ*ـاوز شد. قربانی تجـ*ـاوز در جوانی و پیری یک کشیش به شماره اول نوامبر ۱۹۴۵ نشریه ای تحت عنوان “North America” (Nord Amerika) گزارش می دهد که در روستاهای متعددی تمام زنان از مسن ترین ایشان تا دختران دوازده ساله مورد تجـ*ـاوز قرار گرفتند. این قربانی تجـ*ـاوز در یک شب بیش از چند بار مورد تجـ*ـاوز سربازان روس قرار گرفته است در این بین برخی این گزارش های تکان دهنده را در قالب کتاب منتشر ساخته اند. مارتا هیلرز (۱۹۱۱-۲۰۰۱) روزنامه نگار آلمانی در کتابی با عنوان «یک زن در برلین» برخی گزارش های تجـ*ـاوز به زنان از سوی ارتش سرخ را به ثبت رسانده است. لازم به ذکر است که فیلمی تحت همین عنوان نیز ساخته شده است. این کتاب در ۱۹۵۴ به چاپ رسید و در سال ۲۰۰۳ هنوز فروش خوبی داشت. کتابی دیگر تحت عنوان «بازی» از سوی دیگر روزنامه نگار آلمانی اینگبورگا جاکوبز که در تلویزیون zdf آلمان کار می کرد درواقع یک تاریخ شفاهی از زنانی است که پس از فتح برلین مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته بودند. در گزارش ها آمده است که ابعاد این جنایت را نمی توان مشخص نمود چرا که بسیاری از زنان مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته حاضر نیستند درباره این موضوع سخنی به میان آورند. برخی معتقدند این تجـ*ـاوز سازمان یافته از سوی ارتش سرخ به دلیل تحقیر نژادی زنان آلمانی ای بود که از سوی رایش سوم نژاد برتر بر شمرده می شدند. تجـ*ـاوز عمومی به زنان از سوی ارتش سرخ را برخی بزرگترین جنایت تاریخ علیه زنان تلقی کرده اند، در این بین دیگر ارتش های متفقین تنها نظاره گر بوده و یا اینکه گاهی نیز با روس ها مشارکت می کردند، به ویژه اینکه تعداد زیادی از تجاوزگران سربازان آمریکایی بودند. دکتر آستین جی آپ استاد ادبیات انگلیس در یکی از دانشگاه های کاتولیک آمریکا نیز از کسانی بود که با انتشار متنی با عنوان «با تجـ*ـاوز به زنان اروپا فتح شد» در سال ۱۹۴۶۶ آینده شغلی خود را به خطر انداخت.
تجاوزات جنـ*ـسی ارتش سرخ در جنگ جهانی دوم از زبان زن ۸۰ ساله یک زن ۸۰ ساله آلمانی با نوشتن کتابی سکوت در مورد تجاوزات جنـ*ـسی سربازان شوروی در جنگ دوم جهانی را شکست.او در این کتاب در مورد جنایات ارتش سرخ شوروی در هنگاه حمله به برلین سخن گفته است. “چرا من باید یک دختر باشم ” عنوان کتابی است که برای اولین بار توسط کابریگ کوئپ یکی از قربانیان این حادثه در مورد تجاوزات جنـ*ـسی صورت گرفته بر علیه زنان آلمانی توسط روس‌ها نوشته شده است. خانم کوئپ یکی از دو میلیون زن و دختر آلمانی است که توسط سربازان شوروی مورد تجـ*ـاوز واقع شدند.این جنایت به دستور استالین و در پاسخ به حمله آلمان و کشته شدن ۲۶ میلیون روسی صورت گرفت. یک هفته بعد از این حادثه عواقب آن به قدری وحشتناک بود که کلیسای کاتولیک حتی بسیاری از قربانیان را تشویق به سقط جنین کرد. حتی بعد از گذشت این همه سال هنوز هم خانم کوئپ در هنگام خوابیدن مشکل دارد و اثرات روحی این حادثه در ذهن او باقی مانده است. او در این باره گفت : در آن زمان من یک کودک بودم.هنوز هم نوشتن این مطالب و آن چه که بر سر من آمد ساده نیست ، اما اگر من این کار را انجام ندهم چه کس دیگری انجام می‌دهد؟ او به مجله اشپیگل آلمان گفت : این اتفاق در ۲۵ ژانویه سال ۱۹۴۵ و زمانی که من ۱۵ سالم بود رخ داد.در آن زمان مادرم به من گفت سریعا وسایل خود را جمع کن تا به همراه خواهرت از شهر فرار کنید. آنها در Schneidemuehl در نزدیکی منطقه پومرانیا زندگی می‌کردند که امروزه یک شهر لهستانی به نام پیلاست.او و خواهرش توسط یک قطار که قرار بود به سمت برلین حرکت کنند فرار کردند.اما مسیر قطار در بین راه عوض شد و سپس موتور آن توسط توپخانه روس‌ها منفجر شد. او در ادامه گفت :درهای قطار قفل بودند ، اما من توانستم خودم را از راه پنجره نجات دهم .اما خواهرم در درون قطار باقی ماند و من دیگر هر گز او را ندیدم.من در یکی از روستاهای نزدیک اسیر شدم و نزدیک به دو هفته مورد تجـ*ـاوز قرار گرفتم. ۱۵ ماه بعد از این حادثه توانستم مادر خود را دوباره در هامبورگ ببینم. کتاب خانم کوئپ به زودی به انگلیسی ترجمه خواهد شد.
با پایان نبرد، برلین به ویرانه ای تبدیل شده بود
به دلیل تلفات بالای نفوس و علی الخصوص مردان، بسیاری از خانواده ها سرپرست خود را از دست دادند و بعضی از خانواده ها و تیره ها کاملا منقرض گردیدند . در جریان بمباران شهرهائی مانند برلین و هامبورگ و درسدن بعضاً تمام اعضای یک خانواده از بین رفتند . پس از پایان جنگ زنان آلمانی حتی برای تامین آب آشامیدنی خود با مشکل مواجه بودند و بیماریهای روانی و عصبی بسیار شایع شد و سرانجام نظام اجتماعی آلمان به گونه ای از هم فرو پاشید که دیدن زنان خود فروش در برلین امری عادی و تقریبا روزمره محسوب می شد. تاریخ به وسیله فاتحان نوشته می‌شود و گاه هیچ فرصتی به قربانیان برای بیان زوایای دیگر آن داده نمی‌شود. در کتاب زنی در برلین، مارتا هیلرز با قلمی شیوا توضیح می‌دهد که چگونه برلینی‌ها برای بقا مبارزه می‌کردند، از انفجار بمب‌ها فرار می‌کردند و اجساد را از زیر آوار بیرون می‌کشیدند. تعداد زنانی که بعد از شکست آلمان مورد تجـ*ـاوز قرار گرفتند، هنوز به درستی مشخص نیست ولی تصور می‌رود تعداد آنها صدها هزار نفر باشد. بسیاری از این قربانیان مانند مارتا به صورت مکرر مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته بودند. بر اساس برآورد کتاب دیگری با عنوان «سقوط برلین در سال ١٩۴۵»، ٧/٣ درصد کودکانی که در برلین در سالهای ١٩۴۵و ١٩۴۶۶به دنیا آمدند، پدران روسی داشتند.
زنان آلمانی در حال شستشوی لباس با آب سرد در خیابانهای برلین اشغالی
هنگامی که انگلیسی‌ها به برلین رسیدند، افسرها با دیدن دریاچه‌های مملو از زنانی که پس از تجـ*ـاوز خودکشی کرده بودند، شوکه شدند. سن و سال قربانیان اهمیتی نداشت، دامنه سنی آنها از ۱۲ تا ۷۵ می‌رسید. پرستاران و راهبه‌ها نیز در بین قربانیان بودند. برخی از زنان تا ۵۰ بار مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته بودند. با پایان گرفتن جنگ، از شهرهای بزرگ آلمان جز ویرانه ای برجای نمانده بود و بدین سان ارتش نازی، جنگ را در ویرانه های برلین باخت و عمر رایش سوم پس از ۱۲ سال به پایان رسید.
خودکشی ۲ زن و یک دختر خردسال اتریشی در پارکی در وین از ترس از پیشروی ارتش سرخ
رفتار ارتش سرخ با زنان آلمانی بسیاری از این قربانیان به صورت مکرر مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته بودند. بر اساس برآورد کتابی با عنوان «سقوط برلین در سال ١٩۴۵» نوشته آنتونی بیور، ٧/٣ درصد کودکانی که در برلین در سالهای ١٩۴۵و ١٩۴۶به دنیا آمدند، پدران روسی داشتند. آنتونی بیور می نویسد روس ها از ورود خود به خاک آلمان تجـ*ـاوز سازمان یافته خود را آغاز کرده و در برخی روستاها تمام زنان بین ۱۰ تا ۸۰ سال را مورد تجـ*ـاوز قرار دادند. برخی قربانیان تجـ*ـاوز ارتش سرخ در حال توصیف سبعیت سربازان روس در یک روستا تمام زنان بین ۱۳ تا ۶۸ سال مورد تجـ*ـاوز قرار گرفتند… هنگامی که انگلیسی‌ها به برلین رسیدند، افسرها با دیدن دریاچه‌های مملو از زنانی که پس از تجـ*ـاوز خودکشی کرده بودند، شوکه شدند. سن و سال قربانیان اهمیتی نداشت، دامنه سنی آنها از ۱۲ تا ۷۵ می‌رسید. پرستاران و راهبه‌ها نیز در بین قربانیان بودند. برخی از زنان تا ۵۰ بار مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته بودند. قربانی تجـ*ـاوز طی گزارشی وحشتناک سربازان سرخ پس به یک زایشگاه و پرورشگاه خیریه یورش بـرده و به زنان باردار و زنانی که به تازگی وضع حمل کرده بودند تجـ*ـاوز کردند. همچنین ارتش سرخ در کمپ هایی تحت عنوان Schlawe, Lauenburg, Buckow تمام زنان بین ۱۲ تا ۶۰ سال را مورد تجـ*ـاوز قرار داده و هرکس را که مقاومت می کرد از دم تیغ می گذراندند. در این بین اسناد حاکی از آنند که بین ده تا بیست درصد زنان و دختران مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته به دلیل جراحات وارده و یا خودکشی از دنیا رفتند. قربانی تجـ*ـاوز ارتش سرخ در Danzig به معلم ۵۰ ساله ای تجـ*ـاوز کرده و به زنان گفتند تا در کلیسا پناه بگیرند، وقتی زنان و دختران روستا در کلیسا گردآمدند سربازان ارتش سرخ تا صبح بارها به ایشان تجـ*ـاوز کردند، تا جایی که به برخی بیش از سی بار تجـ*ـاوز شد. قربانی تجـ*ـاوز در جوانی و پیری یک کشیش به شماره اول نوامبر ۱۹۴۵ نشریه ای تحت عنوان “North America” (Nord Amerika) گزارش می دهد که در روستاهای متعددی تمام زنان از مسن ترین ایشان تا دختران دوازده ساله مورد تجـ*ـاوز قرار گرفتند. این قربانی تجـ*ـاوز در یک شب بیش از چند بار مورد تجـ*ـاوز سربازان روس قرار گرفته است در این بین برخی این گزارش های تکان دهنده را در قالب کتاب منتشر ساخته اند. مارتا هیلرز (۱۹۱۱-۲۰۰۱) روزنامه نگار آلمانی در کتابی با عنوان «یک زن در برلین» برخی گزارش های تجـ*ـاوز به زنان از سوی ارتش سرخ را به ثبت رسانده است. لازم به ذکر است که فیلمی تحت همین عنوان نیز ساخته شده است. این کتاب در ۱۹۵۴ به چاپ رسید و در سال ۲۰۰۳ هنوز فروش خوبی داشت. کتابی دیگر تحت عنوان «بازی» از سوی دیگر روزنامه نگار آلمانی اینگبورگا جاکوبز که در تلویزیون zdf آلمان کار می کرد درواقع یک تاریخ شفاهی از زنانی است که پس از فتح برلین مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته بودند. در گزارش ها آمده است که ابعاد این جنایت را نمی توان مشخص نمود چرا که بسیاری از زنان مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته حاضر نیستند درباره این موضوع سخنی به میان آورند. برخی معتقدند این تجـ*ـاوز سازمان یافته از سوی ارتش سرخ به دلیل تحقیر نژادی زنان آلمانی ای بود که از سوی رایش سوم نژاد برتر بر شمرده می شدند. تجـ*ـاوز عمومی به زنان از سوی ارتش سرخ را برخی بزرگترین جنایت تاریخ علیه زنان تلقی کرده اند، در این بین دیگر ارتش های متفقین تنها نظاره گر بوده و یا اینکه گاهی نیز با روس ها مشارکت می کردند، به ویژه اینکه تعداد زیادی از تجاوزگران سربازان آمریکایی بودند. دکتر آستین جی آپ استاد ادبیات انگلیس در یکی از دانشگاه های کاتولیک آمریکا نیز از کسانی بود که با انتشار متنی با عنوان «با تجـ*ـاوز به زنان اروپا فتح شد» در سال ۱۹۴۶۶ آینده شغلی خود را به خطر انداخت.
تجاوزات جنـ*ـسی ارتش سرخ در جنگ جهانی دوم از زبان زن ۸۰ ساله یک زن ۸۰ ساله آلمانی با نوشتن کتابی سکوت در مورد تجاوزات جنـ*ـسی سربازان شوروی در جنگ دوم جهانی را شکست.او در این کتاب در مورد جنایات ارتش سرخ شوروی در هنگاه حمله به برلین سخن گفته است. “چرا من باید یک دختر باشم ” عنوان کتابی است که برای اولین بار توسط کابریگ کوئپ یکی از قربانیان این حادثه در مورد تجاوزات جنـ*ـسی صورت گرفته بر علیه زنان آلمانی توسط روس‌ها نوشته شده است. خانم کوئپ یکی از دو میلیون زن و دختر آلمانی است که توسط سربازان شوروی مورد تجـ*ـاوز واقع شدند.این جنایت به دستور استالین و در پاسخ به حمله آلمان و کشته شدن ۲۶ میلیون روسی صورت گرفت. یک هفته بعد از این حادثه عواقب آن به قدری وحشتناک بود که کلیسای کاتولیک حتی بسیاری از قربانیان را تشویق به سقط جنین کرد. حتی بعد از گذشت این همه سال هنوز هم خانم کوئپ در هنگام خوابیدن مشکل دارد و اثرات روحی این حادثه در ذهن او باقی مانده است. او در این باره گفت : در آن زمان من یک کودک بودم.هنوز هم نوشتن این مطالب و آن چه که بر سر من آمد ساده نیست ، اما اگر من این کار را انجام ندهم چه کس دیگری انجام می‌دهد؟ او به مجله اشپیگل آلمان گفت : این اتفاق در ۲۵ ژانویه سال ۱۹۴۵ و زمانی که من ۱۵ سالم بود رخ داد.در آن زمان مادرم به من گفت سریعا وسایل خود را جمع کن تا به همراه خواهرت از شهر فرار کنید. آنها در Schneidemuehl در نزدیکی منطقه پومرانیا زندگی می‌کردند که امروزه یک شهر لهستانی به نام پیلاست.او و خواهرش توسط یک قطار که قرار بود به سمت برلین حرکت کنند فرار کردند.اما مسیر قطار در بین راه عوض شد و سپس موتور آن توسط توپخانه روس‌ها منفجر شد. او در ادامه گفت :درهای قطار قفل بودند ، اما من توانستم خودم را از راه پنجره نجات دهم .اما خواهرم در درون قطار باقی ماند و من دیگر هر گز او را ندیدم.من در یکی از روستاهای نزدیک اسیر شدم و نزدیک به دو هفته مورد تجـ*ـاوز قرار گرفتم. ۱۵ ماه بعد از این حادثه توانستم مادر خود را دوباره در هامبورگ ببینم. کتاب خانم کوئپ به زودی به انگلیسی ترجمه خواهد شد.
