- عضویت
- 2019/04/30
- ارسالی ها
- 4,521
- امتیاز واکنش
- 4,207
- امتیاز
- 593
قانونی وجود ندارد که هواپیماها را ملزم به داشتن دستشویی کند
اداره هوانوردی فدرال (FAA) تقریبا برای هر چیزی الزاماتی تعیین کرده، اما در مورد این که هواپیماهای تجاری حتما باید دستشویی داشته باشند، قانونی وضع نشده است. در سال ۲۰۱۵ هواپیمایی از وستچستر به مقصد شیکاگو در حالی اقدام به پرواز و حمل مسافر کرد که فقط یک دستشویی داشت و آن هم خراب بود. بنابراین، مسافران آن مجبور شدند به مدت دو ساعت و نیم از سرویس بهداشتی استفاده نکنند.
اغلب توالتهای اولیه در هواپیماها به شکل سطل بودند
در گذشته اگر به توالت در هواپیما نیاز میشد، از سطل درپوشدار برای این کار استفاده میکردند. جالب است بدانید در سال ۱۹۳۴ هواپیمای آبی بریتانیایی توالتی داشت که مستقیما به بیرون باز میشد. اگرچه صاحبان هواپیماهای گذشته فکر میکردند این نوع سیستم هیچ مشکلی ندارد، اما آنها دستکم یک مشکل داشتند و آن هم این بود که وقتی درپوش سطل جابهجا میشد، جریان هوا صدایی شبیه سوت در هواپیما ایجاد میکرد و بسیار آزاردهنده بود.
از آنجایی که نگه داشتن ظرفی پر از آب که در طول پرواز و تکانهای زیاد احتمال ریزش آن میرفت و فضایی نامطلوب ایجاد میکرد، ابدا ایده خوبی نبود؛ بنابراین، به تدریج هواپیماها مجهز به توالتهای بهتری با تکنولوژی جدید شدند. آنها از مایعی آبی رنگ و بوزدا استفاده میکردند و فاضلابها را به مخزنی در هواپیما منتقل میکردند. با هر بار استفاده از توالت، مایع تازهای بایستی به گردش درمیآمد، بنابراین لازم بود هواپیما صدها لیتر از این مایع آبی رنگ را در هر پرواز با خود حمل کند و این امر باعث افزایش مصرف سوخت میشد. مهمتر این که این سیستم گاهی اوقات دچار نشتی میشد.
توالتهایی که امروزه در هواپیماها وجود دارند، در سال ۱۹۷۵ اختراع شدند
اولین باری که از این توالتها استفاده شد، به سال ۱۹۸۲ برمیگردد. این نوع از توالت «توالت خلا» نامیده میشد؛ چرا که با اتمام کار فرد، خط فاضلابی باز میشد و تمام محتویات توالت را با قدرت به بیرون میمکید و وارد مخزن بزرگی در عقب هواپیما میکرد.
توالتهای هواپیما به شدت طرفدار مصرف کم آب هستند
جالب است بدانید توالتهای به ظاهر کممصرف خانگی در هر بار استفاده حدود ۶ لیتر آب مصرف میکنند و توالتهای قدیمی مدارس حدود ۱۹ لیتر مصرف آب داشتهاند. پس باید قدردان فناوری «خلا» باشیم؛ چراکه با استفاده از آن، توالتهای هواپیما کمتر از دو لیتر آب مصرف میکنند.
خلبانان تا زمانی که در آسمان هستند، نمیتوانند مخزن را خالی کنند
خوشبختانه مخزن حاوی پسابها، ضامنی خارج از هواپیما دارد. بنابراین، امکان ندارد که خلبان سهوا پسابها را در آسمان خالی کند و روی خانهها بریزد.
FAA هواپیماها را ملزم به داشتن جاسیگاری کرده است
قرار دادن جاسیگاری در هواپیما به این معنی نیست که سیگار کشیدن در هواپیما مجاز است، بلکه برای آن دسته از افراد بیملاحظه که در هواپیما هم میخواهند سیگار بکشند، تعبیه شده است. در کنار هر سطل آشغال مکانی هم برای سیگار و خاکستر آن وجود دارد، چراکه معمولا زبالهها کاغذی و قابل اشتعال هستند؛ بنابراین انداختن سیگار در سطل آشغال بسیار خطرناک است.
اداره هوانوردی فدرال (FAA) تقریبا برای هر چیزی الزاماتی تعیین کرده، اما در مورد این که هواپیماهای تجاری حتما باید دستشویی داشته باشند، قانونی وضع نشده است. در سال ۲۰۱۵ هواپیمایی از وستچستر به مقصد شیکاگو در حالی اقدام به پرواز و حمل مسافر کرد که فقط یک دستشویی داشت و آن هم خراب بود. بنابراین، مسافران آن مجبور شدند به مدت دو ساعت و نیم از سرویس بهداشتی استفاده نکنند.
اغلب توالتهای اولیه در هواپیماها به شکل سطل بودند
در گذشته اگر به توالت در هواپیما نیاز میشد، از سطل درپوشدار برای این کار استفاده میکردند. جالب است بدانید در سال ۱۹۳۴ هواپیمای آبی بریتانیایی توالتی داشت که مستقیما به بیرون باز میشد. اگرچه صاحبان هواپیماهای گذشته فکر میکردند این نوع سیستم هیچ مشکلی ندارد، اما آنها دستکم یک مشکل داشتند و آن هم این بود که وقتی درپوش سطل جابهجا میشد، جریان هوا صدایی شبیه سوت در هواپیما ایجاد میکرد و بسیار آزاردهنده بود.
از آنجایی که نگه داشتن ظرفی پر از آب که در طول پرواز و تکانهای زیاد احتمال ریزش آن میرفت و فضایی نامطلوب ایجاد میکرد، ابدا ایده خوبی نبود؛ بنابراین، به تدریج هواپیماها مجهز به توالتهای بهتری با تکنولوژی جدید شدند. آنها از مایعی آبی رنگ و بوزدا استفاده میکردند و فاضلابها را به مخزنی در هواپیما منتقل میکردند. با هر بار استفاده از توالت، مایع تازهای بایستی به گردش درمیآمد، بنابراین لازم بود هواپیما صدها لیتر از این مایع آبی رنگ را در هر پرواز با خود حمل کند و این امر باعث افزایش مصرف سوخت میشد. مهمتر این که این سیستم گاهی اوقات دچار نشتی میشد.
توالتهایی که امروزه در هواپیماها وجود دارند، در سال ۱۹۷۵ اختراع شدند
اولین باری که از این توالتها استفاده شد، به سال ۱۹۸۲ برمیگردد. این نوع از توالت «توالت خلا» نامیده میشد؛ چرا که با اتمام کار فرد، خط فاضلابی باز میشد و تمام محتویات توالت را با قدرت به بیرون میمکید و وارد مخزن بزرگی در عقب هواپیما میکرد.
توالتهای هواپیما به شدت طرفدار مصرف کم آب هستند
جالب است بدانید توالتهای به ظاهر کممصرف خانگی در هر بار استفاده حدود ۶ لیتر آب مصرف میکنند و توالتهای قدیمی مدارس حدود ۱۹ لیتر مصرف آب داشتهاند. پس باید قدردان فناوری «خلا» باشیم؛ چراکه با استفاده از آن، توالتهای هواپیما کمتر از دو لیتر آب مصرف میکنند.
خلبانان تا زمانی که در آسمان هستند، نمیتوانند مخزن را خالی کنند
خوشبختانه مخزن حاوی پسابها، ضامنی خارج از هواپیما دارد. بنابراین، امکان ندارد که خلبان سهوا پسابها را در آسمان خالی کند و روی خانهها بریزد.
FAA هواپیماها را ملزم به داشتن جاسیگاری کرده است
قرار دادن جاسیگاری در هواپیما به این معنی نیست که سیگار کشیدن در هواپیما مجاز است، بلکه برای آن دسته از افراد بیملاحظه که در هواپیما هم میخواهند سیگار بکشند، تعبیه شده است. در کنار هر سطل آشغال مکانی هم برای سیگار و خاکستر آن وجود دارد، چراکه معمولا زبالهها کاغذی و قابل اشتعال هستند؛ بنابراین انداختن سیگار در سطل آشغال بسیار خطرناک است.