- عضویت
- 2017/02/07
- ارسالی ها
- 5,830
- امتیاز واکنش
- 35,457
- امتیاز
- 1,120
- سن
- 20
با هم ارتباط برقرار می کنند که مانند صحبت کردن ما انسان ها است اما هر حیوانی سبک خاص خودش را برای صحبت کردن دارد.ما از قوقولی قوقو کردن خروس ها موقع سحر، قارقار کردن کلاغ ها هنگام عصر، جیرجیر کردن جیرجیرک ها در شب و واق واق کردن سگ ها در نیمه شب عصبانی می شویم
و هزار جور ناسزا نثارشان می کنیم اما آیا واقعا این صداها هیچ مفهومی ندارند و تنها خاصیت شان آزار دادن ما انسان ها است؟ برای مثال سگ ها چهار نوع صدا تولید می کنند: واق واق کردن، ناله کردن، غرغر کردن و زوزه کشیدن. به نظرتان آیا سگ ها به طور تصادفی زمانی واق واق می کنند و زمانی زوزه می کشند؟
بیشتر اوقات وقتی سگی واق واق می کند به این کار ادامه می دهد و بی دلیل و ناگهانی مثلا شروع به ناله کردن نمی کند، پس احتمالا برای آنها این دو نوع صدا معنی متفاوتی دارد. با وجود این، به باور عامه مردم به جز انسان ها هیچ موجود زنده دیگری زبان ندارد.
اما برخلاف این تصور عمومی و اشتباه پژوهش ها نشان می دهد صداهای تولید شده به وسیله هفت گونه جانوری پیچیده تر از آن به نظر می آیند که پیش از این تصور می شد. رفتارهای ارتباطی پنج جانور از جمله نهنگ قاتل و خفاش دم آزاد قطعا بیشتر به زبان شباهت دارند تا به کارهای تصادفی.
ما هنوز تا فهم نحوه تبدیل روش های ارتباطی حیوانات به زبان انسانی فاصله بسیار زیاد داریم و در حال حاضر این موضوع راز بزرگی محسوب می شود.اما چه چیزی زبان انسانی را از روش های ارتباطی حیوانات متمایز می کند؟ چرا نمی توانیم فرض کنیم هنگامی که نهنگ ها استادانه آواز می خوانند
در حال حرف زدن به «زبان نهنگی» هستند؟ زبان چند ویژگی ضروری دارد؛ یکی از آنها این است که به جای آن که به طور غریزی استفاده شود، باید بتوان آن را آموخت. هر چند شرایط این آموختن باید در مغز وجود داشته باشد. نهنگ ها و پرندگان این ویژگی را دارند.