خاطره‌ انگیزترین بازی‌های کنسول‌های ویدئویی

[_DaniyaL_]

شاید برای افرادی مثل من، شنیدن موسیقی ابتدایی بازی super mario bros یا فکر کردن به غول آخر بازی‌های کنسول سگا، مساوی میشه به یک فلش بک به دورانی که هیچ وقت تکرار نخواهد شد!


برترین‌ها: دنیای بازی‌های کامپیوتری؛ دنیایی که اگر حداقل یکبار آن را تجربه نکرده باشید، بار‌ها پیش آمده که در صفحات مجازی و رسانه‌های دیگر مطالب مختلفی پیرامون این جهان بی نهایت شنیده اید. دنیایی که حد وسطی را برای مخاطب اش قائل نمی‌شود و معمولا در مواجه با آن یا از کنسول‌ها دوری کرده یا اینکه تسلیم یک کنترل‌گر و یک صفحه نمایش شده‌اید و ساعت‌ها در این دنیا گرفتار می‌شوید!

گاهی اوقات مرور کردن خاطرات گذشته هر مرحله از زندگی اینقدر شیرین و لـ*ـذت بخش است که دوست داریم چشم هارو ببندیم و حتی با شنیدن یک موزیک ساده از اون خاطره، برگردیم به دورانی که شادتر بودیم و راحت‌تر میخندیدیم. شاید برای افرادی مثل من، شنیدن موسیقی ابتدایی بازی super mario bros یا فکر کردن به غول آخر بازی‌های کنسول سگا، مساوی میشه به یک فلش بک به دورانی که هیچ وقت تکرار نخواهد شد!

از میکرو و آتاری دهه شصتی‌ها گرفته تا همین کنسول‌های لوکس بازار که قیمت‌شان فکر بازی کردن را از ذهن شما خارج میکند؛ همه این دوران همراه بوده با سختی‌های با یک طعم شیرین که فقط برای ما اهل گیم‌ها قابل درک است. همان کسانی که همیشه سرکوفت ساعت‌ها «بازی کردن» را خورده اند، همان کسانی که پول توو جیبی‌های چندین روز و حتی چندین هفته را صرف خرید «بازی» مورد علاقه‌شان می‌کردند.

ما از همان نسلی هستیم که بعدازظهر‌های تابستان خودمون رو پشت صندلی‌های کلوپ‌های بازی میگذروندیم، تا بازی نفر قبلی تموم بشه و نوبت ما برسه که از نیم‌ساعت و یک‌ساعت بازی کردن خشک و خالی لـ*ـذت ببریم. صندلی‌های پلاستیکی و شکسته و فاصله نیم‌متری تا تلویزیون ۱۴ اینچی، آن هم در یک اتاقی که با گنجایش ۷ نفر، دوازده یا پانزده بچه قد و نیم‌قد را در خود جا داده بود. هیج چیزی نمی‌توانست ما را در این دخمه طاقت‌فرسا نگه دارد مگر در دست داشتن یک کنترلر یا همان «دسته بازی» و یک هیجانی خیره کننده به صفحه تلویزیونی چهارده اینچ قدیمی.

ما در برترین‌ها؛ این بار قصد داریم تا در آستانه ورود به فصل تابستان و با مرور کردن هر نسل از کنسول‌های ویدئویی و بازی‌های خاطره‌انگیز آنها، گذری داشته باشیم به دوران طلایی خیلی از شما مخاطبان همیشگی. البته فراموش نکنید که عمر کنسول‌های بازی در ایران، از نسل دوم این تکنولوژی آغاز می‌شود و طبیعی است که کنسول‌های قدیمی‌تر جایی در این لیست نداشته باشند.

پس اگر شما هم علاقه‌مند به مرور خاطرات خود با کنسول‌های قدیمی هستید، پیشنهاد می‌کنم این پرونده از بازی‌های ویدئویی را از دست ندهید و در ادامه با بخش اول این پرونده با ما همراه باشید.

نسل اول ۱۹۷۲ – ۱۹۸۰ میلادی (۱۳۵۹ – ۱۳۷۰)

خب برای اینکه مقاله رو ناقص شروع نکرده باشیم، ما قصد نداریم که به بررسی و خاطره‌های این نسل از کنسول‌ها بپردازیم، چون بعید میدونم به غیر دهه متولدین دهه پنجاه یا برخی از دهه شصتی‌های قدیمی، از این کنسول‌ها خاطرات زیادی داشته باشند. ولی اگر از گیمر‌هایی هستید که بازی کردن را از آن دوران شروع کردید، باید کالر تی وی-گیم (Color TV-Game) و یا بازی مشهور «پونگ» را به خاطر داشته باشد. اساس طراحی بازی‌ها در این کنسول‌ها با کنار هم قرار گرفتن چند نقطه یا خط شکل می‌گرفت. بیشتر بازی‌های آن دوران تصاویر سیاه و سفید داشتند و قدرت اختیار شما در آن‌ها بسیار کم بود. همچنین چیزی به اسم کارتریج در این کنسول‌ها معنی نداشت و همه محتوای بازی در حافظه آن‌ها تعبیه شده بود.

نسل دوم ۱۹۷۲ – ۱۹۹۲ میلادی (۱۳۵۱ – ۱۳۷۱)

شوق داشتن «دسته گوشکوبی» یا همان «دسته خلبانی» آتاری، مانند در دست داشتن دنده ماشین بابا‌ها بود و هر کسی که از این نوع دستگاه‌ها داشت، تبدیل شده بود به نماد بچه پولدار و قشر مرفه جامعه! بیشترین زور کودکی‌مان وقتی بود که کارتریج یا همان فیلم آتاری را با مشت می‌کوبیدیم داخل دستگاه که مبادا هنگام بازی قطع شود. شاید آن روز‌ها اولین باری بود که یک دستگاه الکترونیکی اجاره داده می‌شد و برای اجاره کردنش باید شناسنامه بابا یا مامان را می‌پیچوندیم و یواشکی آتاری رو زیر ملحفه پنهان می‌کردیم و در انتظار می‌ماندیم تا روزی که در خانه تنها باشیم! این لحظات، نهایت استفاده ما بود از «خونه خالی»! گیمر‌هایی که دوران بازی خود را با استرس و زحمت فراوان شروع کردند. شاید اوج این استرس زمانی بود که پس از کلی ور رفتن با فیش‌های تلویزیون و وصل کردن آتاری، صدای آژیر بمب‌باران هوایی، تمام شوق و زحمت را به هدر می‌داد و با قطع برق شهر، یکی از شیرین‌ترین لحظات زندگی گیمر‌ها از بین می‌رفت.

نسل دوم بازی‌های ویدئویی در ایران، با یکه تازی کنسول آتاری ۲۶۰۰ (Atari ۲۶۰۰) همراه بود. معروف‌ترین کنسول نسل دوم بازی‌های ویدئویی که در سال ۱۹۷۷ به وسیله‌ی شرکت آتاری معرفی شد. هرچند کنسول‌های دیگری نیز قبل و بعد از آتاری ۲۶۰۰ و به ویژه دستگاه‌های آرکید در عرصه رقابت حضور داشتند، اما آتاری به واسطه اجرای بازی‌های مختلف توانسته بود تا بازار آن روز‌های صنعت گیم را در اختیار بگیرد. این کنسول با بازی‌های زیادی در جهان شناخته شد، ولی اگر بخواهیم به بازی‌های خاطره‌ساز آتاری در این نگاهی داشته باشیم باید به بازی‌های زیر اشاره کنیم:

۱. Pac-Man (نقطه خور) - ۱۹۸۰

یک گیم پلی ساده با چند افکت صوتی مناسب و بامزه، کافی بود تا فرانچایز Pac-Man در تاریخ بازی‌های ویدئویی جاودانه شود و در آستانه چهل سالگی قرار بگیرد. عملکردی که بیش از هر چیز باعث محبوبیت و ماندگاری Pac-Man شده بود، هماهنگی به جا میان کنترلر یا همان دسته خلبانی آتاری و روند بازی بود. ماموریت «نقطه خور» بسیار ساده بود؛ خوردن نقطه‌های داخل صفحه و فرار از دست ارواح خبیث داخل بازی است. نه خبری از گرافیک خارق العاده بود و شخصیت پردازی قوی؛ طراحی شخصیت اصلی بازی به سادگی انجام گرفته بود با یک چشم و دهان باز به دنبال نقطه‌های داخل بازی بود.

قطعا یادتون هست وقتی که نقطه‌های بزرگ داخل نقشه را میخوردیم؛ چه حس قدرتی به شما دست میداد و با حرص و خشم فراوان به دنبال روح‌ها برای انتقام میرفتید. استفاده از نقشه «باغ هزار تو» یا همان نقشه پر پیچ و خم بازی Pac-Man، یکی از خلافیت‌های منحصربه فرد برای این بازی ژاپنی بود. اگر از طرفداران این آی پی قدیمی و زیبا هستید، هم اکنون می‌توانید بازی نقطه خور را در گوشی موبایل یا رایانه شخصی خود تجربه کنید.

۲. Space Invaders (مهاجمان فضایی) - ۱۹۷۸

اگر از طرفداران سبک شوتم آپ (Shoot 'em up) در بازی‌های ویدئویی هستید؛ باید به خدمتتان عرض کنم که بازی مهاجمان فضایی یا همان Space Invaders در نسل دوم و درکنسول آتاری به عنوان پیشتاز این سبک شناخته می‌شود. مانند دیگر بازی‌های شوتم آپ، شما باید به صورت انفرادی با دشمنان مقابله کنید. از طرفی دیگر بازی Space Invaders از اون دسته بازی‌هایی بود که برای اولین بار عنصر تیراندازی را برای کاربران به ارمغان آورد.

نمای بازی مهاجمان فضایی از بالا بود و شما در بازی کنترل یک سفینه را بر عهده داشتید که باید بدون برخورد با گلوله‌های دشمن، مانع نزدیک شدن آن‌ها به پایگاه شده و آن‌ها را نابود میکردید. البته باید اضافه کنم که این بازی بیشتر به واسطه دستگاه‌های آرکید در جهان شناخته شده است و اگر بخواهیم به دنبال بازی مهاجمان فضایی در ایران بگردیم، بهتر است شما را به یاد کنسول بریک‌گیم یا همان «آتاری دستی» بیاندازم! در یکی از بازی‌های این کنسول قابل حمل، شما می‌توانستید یک بازی شبیه‌سازی شده به Space Invaders را مشاهده کنید.

۳. Pitfall! - ۱۹۸۲

شاید دارندگان آتاری ۲۶۰۰ در ایران زیاد رابـ ـطه خوبی با بازی Pitfall! برقرار نمیکردند. پیدا کردن ۳۲ جواهر قیمتی تنها در زمان ۲۰ دقیقه و پایان بازی، چیزی بود که زیاد به بعضی از گیمر‌های آن دوران خوش نمی‌آمد. گیمر‌هایی که عادت داشتن فقط کنترل چپ و راست بازی و شلیک را به دست بگیرند، حالا باید در یک بازی به شدت سخت از خطر‌ها و کمین‌های جنگل مخوف پیت فال عبور می‌کردند و از بعضی از آن‌ها می‌پریدند.

این بازی را می‌توان به عنوان پدر بازی‌های سبک «سکوبازی» معرفی کرد. اگر امروزه از بازی‌های این سبک لـ*ـذت می‌برید باید بدانید که همه بازی‌های سکوبازی، گیم پلی خود را مدیون Pitfall هستند. همیشه از بازی پیت فال به عنوان یک بازی سخت و نچسب در ایران یاد میشد و بیشتر به واسطه شهرت آن به فروش می‌رسید. فراموش نکنید که Pitfall! از پرفروش‌ترین بازی‌های آتاری ۲۶۰۰ بود و یکی از اولین آثار ماندگار کمپانی اکتیویژن به شمار می‌رود. شرکتی که امروزه با عناوینی همچون Call Of Duty می‌درخشد، در دهه ۸۰ میلادی با Pitfall! قدرتنمایی می‌کرد.

۴. Seaquest (زیردریایی جنگی) - ۱۹۸۳

وقتی در برنامه‌های مستند یا فیلم‌هایی که از تلویزیون پخش میشد با تصاویر زیردریایی‌ها رو به رو میشدیم، هیچ وقت یه این فکر نمیکردیم که روزی یک بازی را تجریه کنیم که در آن هدایت یک زیردریایی را برعهده داشته باشیم. دقیقا به همین علت، بازی Seaquest در ایران محبوب بود. وقتی که بچه‌ها از بازی Seaquest تعریف می‌کردند، برای خیلی از دوستان‌شان واژه «زیردریایی» ناشناخته بود.

شما در Seaquest کنترل یک زیردریایی ر برعهده داشتید و باید با کوسه‌ها و زیردریایی‌های دیگر مبارزه می‌کردید. Seaquest از آن دسته از بازی‌هایی بود که بخش دونفره جالبی داشت و بین کاربران نیز محبوب بود. همچنین این بازی از دیگر دستاورد‌های کمپانی اکتیویژن بود.

۵. Frogger - ۱۹۸۱

یکی دیگر از بازی‌هایی که سال‌های سال گیم پلی آن ادامه پیدا کرد، بازی Frogger بود که در سال ۱۹۸۱ برای آتاری ۲۶۰۰ عرضه شد. همانند بازی Pac-Man، از دلایل موفقیت این بازی می‌توان به هماهنگی میان گیم پلی و کنترل خوب بازی اشاره کرد. اگر شما هم تجربه بازی Frogger را داشته باشید حتما در خاطرتان هست که در این بازی کنترل یک قورباغه را بر عهده داشتید و باید او را از یک سمت زمین با گذر از موانع به سمت دیگر هدایت کنید.

سختی تدریجی مراحل و افزایش سرعت جا به جابی موانع، باعث هیجان بیشتری در کنترل بازی میشد و بازی Frogger را نزد هواداران محبوب کرده بود. این بازی علاوه بر فروش بالایی که در نسل دوم داشت، به قدری پرطرفدار بود که ساخت و توسعه آن به نسل ششم بازی‌ها و کنسول پلی استیشن هم رسید! همچنین بازی Frogger نیز مورد استقبال خوب هواداران در دستگاه‌های آرکید قرار گرفت.

۶. River Raid - ۱۹۸۲

تمام مسافرت‌های هوایی خود را کنار بگذارید و با تجربه دوباره River Raid به دنیای کودکی خود سفر کنید! هواپیمای جنگی یا هواپیمای بی نهایت، فرقی ندارد که اسمش را چی بذاریم؛ محال است کسی تجربه بازی با آتاری ۲۶۰۰ را داشته باشد و River Raid را بازی نکرده باشد. اگر حتی صددرصد هم با دنیای بازی‌های ویدئویی بیگانه باشید، با دیدن تصاویر River Raid خاطراتی از جنس دهه ۶۰ و بازی‌های ویدئویی اش برای شما زنده می‌شود.

چه دعوا‌هایی که در خانه‌ها بر سر این بازی به راه نمی‌افتاد و چه دسته گوش‌کوبی‌هایی که در راه این بازی شکسته نمی‌شد! اگر در بازی‌هایی شبیه Subway Surfers یا Temple Run ادعا دارید، باید به خدمتتان عرض کنم که این سبک بازی برای اولین بار در River Raid به کار گرفته شد؛ این بازی هیچ گاه به پایان نمی‌رسید و رکورد‌های شما برای هرچند دفعه به ثبت می‌رسید.

چپ و راست محیط بازی، تنها محدوده مانور شما بود و نگرانی دائم از تمام شدن بنزین هواپیما، یکی دیگر از آیتم‌هایی بود که به واقع‌گرایی بازی کمک کرده بود. اگر از طرفداران پروپاقرص این بازی بوده باشید، حتما می‌دانید که شکل قرارگیری دشمنان و موانع کاملا تصادفی بود و شما هیج نقشه راهی را نمی‌توانستید به خاطر بسپارید. اگر گیم پلی بازی را با دقت بیشتری دنبال کنید، متوجه خواهید شد که چرا River Raid در خاطره‌ها ماندگار شد.

به این ترتیب کمپانی اکتیویژن بار دیگر توانسته بود که یک فرانچایز فوق العاده را خلق کند و جایگاه خود را بیش از پیش در صنعت گیم تثبیت کند. جالب است بدانید که امروزه در سراسر نقاط جهان و حتی ایران، تورنمنت‌ها و مسابقات زیادی برای بازی River Raid برگزار می‌شود که بیشتر این مسابقات بر روی کنسول اصلی آتاری ۲۶۰۰ و دسته خلبانی معروفش اجرا میشود. هنوز هواپیمای آتاری، برای دهه شصتی‌ها نماد یک نسل جاودانه و شیرین را به یدک می‌کشد

 

[_DaniyaL_]

قصد داریم به نسل سوم این تکنولوژی سری بزنیم و مانند قسمت قبل کمی به دوران گذشته و شیرین این نسل و بازی‌های هیجان‌انگیزش بپردازیم. اگر از طرفداران بازی‌های ویدئویی هستید و گذشته درخشان و خاطره انگیزی در این زمینه داشته‌اید، پیشهاد می‌کنم این مقاله را از دست ندهید

نسل سوم ۱۹۸۳ – ۱۹۹۳ میلادی (۱۳۵۹ – ۱۳۷۲)

نسل سوم بازی‌های ویدئویی در ایران مصادف شده بود با رواج کنسول‌های خانگی و آغاز سلطنت شرکت نینتندو بر بازار بازی‌های ویدئویی. دیگر از زمان جنگ تحمیلی کمی گذشته بود و بچه‌های آن روز‌ها فرصت بیشتری برای آشنایی با این تکنولوژی پیدا کرده بودند. در واقع جرقه‌های محبوبیت کنسول‌های بازی خانگی در میان جامعه ایران در همین نسل سوم زده شد.

نسل سوم بازی‌های ویدئویی با انتشار دو کنسول ان‌ای‌اسِ نینتندو (NES NINTENDO) و اس‌جی ۱۰۰۰ سگا (SG-۱۰۰۰) آغاز شد. به احتمال زیاد شما هم به مانند خیلی از گیمران ایرانی با این دو نام تجاری زیاد آشنا نیستید و خاطرات چندانی از این کنسول‌ها ندارید. چیزی که گیمر‌های داخل ایران را به زمان‌های دور و نسل سوم کنسول‌های بازی می‌برد، شنیدن نام میکرو جنیوس (Micro Genius) یا همان «میکرو» بود! اما چرا در ایران نسل سوم را با میکرو می‌شناسند؟

خب اگر بخواهیم به صورت مختصر به پاسخ این سوال بپردازیم باید بگویم که کنسول ان‌ای‌اسِ متعلق به شرکت نینتندو بیشتر در کشور ژاپن و منطقه آمریکا منتشر شده بود و همین موضوع باعث شده بود که شرکت‌های کپی کننده دست به ساخت سری‌های فرعی NES بزنند. در میان یک شرکت تایلندی عالی عمل کرد و موفق شد با میکرو جنیوس جای خالی نینتندو را در بازار‌ها به خوبی پر کند. در ایران نیز این کنسول به محبوبیت بالایی دست یافت و نسل سوم بازی‌های ویدئویی را در کشورمان رقم زد.

میکرو جنیوس با اون کارتریج یا بهتره بگیم نوار و فیلم‌های رنگارنگ و جذابش برای ما یادآور خاطراتی فوت کردن‌ها و الـ*کـل‌هایی بود که به بورد الکتریکی آن میزدیم تا شاید بازی را اجرا کند. نسل سوم بازی‌ها برای ما ایرانی تبدیل شده بود به کابوس داغ شدن آداپتور بزرگ و بدقواره میکرو. دعوا بر سر دسته بازی هچنان ادامه داشت و هیچ وقت تمام نمیشد. تعویض بازی‌ها و کارتیج‌ها بین بجه‌های کوچه و محل، حس قاچاقچیای مرز رو به اونا می‌داد!

داستان وصل کردن میکرو به تلویزیون‌های پارس، هیچ وقت از ذهن کاربران قدیمی میکرو نخواهد رفت. یکی از بزرگترین حسرت‌های زندگی گیمر‌های اون زمان بخاطر سیاست عجیب و غریب شرکت پارس بود و مخفی کردن ورودی تصویر AV پشت یک پوشش پلاستیکی سخت. ما هم چاره‌ای نداشتیم تا با وصل کردن کنسول به آنتن و با برفک و پرش تصویر سپری کنیم. چند سال گذشت و موقع تعویض تلویزیون فهمیدیم که ورودی AV پشت اون پوشش پلاستیکی لعنتی بود!

ترس از خراب شدن دکمه‌های بی کیفیت میکرو و نداشتن پول برای تعمیر آن، یکی دیگر از ترس‌های زمان کودکی بچه‌های روزگار قدیم بود. بازی‌های چند لبه و چندتایی هم از لاکچری‌های دیگه میکرو بود که همه ما شوق پز دادنشو بین دوستان خودمون داشتیم. نسل سوم و میکروی دوست داشتنی با همه اون خاطرات شیرین‌اش هنوز به قدری میان ما محبوب است که امروزه به دنبال تجربه آن بازی‌ها بر روی تلفن‌های همراه هوشمند خود یا رایانه‌های شخصی هستیم.

این بار و در ادامه قسمت قبلی مقاله «برترین و خاطره‌انگیزترین بازی‌های کنسول‌های ویدئویی» قصد داریم تا بازی‌های محبوب نسل سوم در دوران کودکی شما ایرانی‌های عزیز را مورد بررسی کوتاه قرار دهیم. البته ما در اینجا فقط تعداد محدود و شناخته‌شده‌تر را در نظر گرفته ایم و قطعا بازی‌هایی زیادی هستند که شما با آن‌ها خاطرات زیادی داشته باشید. در ادامه با برترین‌ها همراه باشید.

Double Dragon II: The Revenge- ۱۹۸۸

بازی دابل دراگون خوراک اون کسانی بود که به دنبال یک بای دونفره می‌گشتند و اصرار داشتند که تا دونفره این بازی رو به انتها برسانند. در اون زمان سری بازی‌های Double Dragon را بیشتر با نام «شورش خیابانی» در کنسول میکرو جنیوس می‌شناختند. شماره دوم این بازی، یکی از محبوب‌ترین عنوان‌های سبک بی‌تم اپ (Beat-'em-up) در نسل سوم بازی‌های ویدئویی بود. از طرفی دیگر Double Dragon II داستانی گیرا داشت که حتی بدون دانستن زبان انگلیسی میشد به راحتی به داستان مبارزه با گروه Shadow Warriors پی برد. اگر از طرفداران قدیم این بازی هستید، باید به خدمت‌تان عرض کنم که نسخه Double Dragon IV هم اکنون برای رایانه‌های شخصی و پلی‌استیشن ۴ موجود می‌باشد.

soccer - ۱۹۸۵

به جرات میشه گفت که هیچ بازی فوتبالی خوبی برای نسل سوم ساخته نشد و به جز چند بازی فوتبالی کم‌کیفیت، شاهد شبیه ساز فوتبال مناسبی در NES و میکرو جنیوس نبودیم. اما در میان این عناوین ورزشی، نام بازی soccer در ایران محبوبیت بیشتر را در پی داشت. بازی soccer مانند اسمش ساده بود هیچ برتری خاصی نسبت به بازی‌های فوتبالی دیگر آن زمان مانند Cup Nintendo World یا konami hyper نداشت. soccer یک بازی فوتبال ابتدایی وناقص را با شش بازیکن ارائه میداد. ۸ تیم برای انتخاب وجود داشت و بعد از تنظیم درجه سختی و زمان، بازی شروع میشد. چیزی که باعث جذابیت بازی soccer شده بود، موسیقی‌های بازی بود؛ به ویژه موسیقی بامزه‌ای که در جریان بازی پخش میشد. نکته دیگر این بازی soccer گیم پلی جریان بازی بود. صدای ضربه به توپ و صدای توپ هنگامی که شوت میشد و روی هوا بود، از دیگر افکت‌های خنده دار بازی بود. شاید تنها خلاقیت بازی مربوط به بازیکنان تیم برزیل بود که پوست‌شان کمی تیره‌تر طراحی شده بود!

Legend of Zelda - ۱۹۸۶

رتروگیمر‌های عزیز حتما در جریان هستند که «افسانه زلدا» از میراث طلایی نسل سوم و یکی از پرچم‌داران همیشگی نینتندو در صنعت بازی‌های ویدئویی بوده است. Legend of Zelda از اولین بازی‌های بود که سبک نقش آفرینی را به خوبی به کار گرفت و بیشتر شهرت خودش را نیز مدیون همین ویژگی است. شاید بیشتر کاربران ایرانی با این اثر شاهکار به دلیل گیم پلی و سبک منحصر به فردش آشنایی نداشته باشند. از طرفی دیگر این بازی کمتر در ایران مطرح شده بود و کسی آشنایی زیادی با آن نداشت. اگر از کاربران سابق کنسول NES باشید، باید به خوبی دلیل قرار گرفتن نام Legend of Zelda در این لیست را بدانید.

Rush'n Attack - ۱۹۸۵

Rush'n Attack یک بازی اکشن فوق العاده در زمان خود بود که بسیار هم سخت طراحی شده بود. شما در این بازی باید با یک کماندو حرفه‌ای آمریکایی به یک پادگان روسی حمله می‌کردید. سلاح شبیه به آر پی چی معروف Rush'n Attack نماد این بازی بود و با گلوله‌های محدودی که داشت، با یک تیر آن تمام دشمنان را در یک خط نابود می‌کرد. دشمنانی که به شما حمله می‌کردند به هیچ وجه تمامی نداشتند و از چپ و راست به استقبالتان می‌آمدند. همین نکته باعث شده بود تا حواس بازیکن به کل صفحه بازی باشد و سختی و هیجان بازی دو برابر شود. همچنین بازی Rush'n Attack از اولین بازی‌هایی بود که به جریان جنگ سرد میان آمریکا و شوروی پرداخته بود.

Arkanoid - ۱۹۸۶

از بازی‌هایی که در نهایت سادگی و با یک گیم پلی جذاب در نسل سوم ساخته شد، می‌توان به بازی Arkanoid اشاره کرد که با بازخورد‌های خوبی نیز به همراه بود. این بازی که مانند خیلی از آثار دیگر کارش رو از دستگاه‌های آرکید شروع کرده بود، توانست تا بر روی NES و میکروی خودمان هم مخاطبان را راضی نگه دارد. اگر تجربه این بازی را بر روی میکرو یا نینتندو ندارید، به احتمال زیاد Arkanoid را در کنسول دستی GameBraker یا همان «آتاری دستی» دیده اید. همان بازی که باید با یک توپ به نابود کردن آجر‌های دیگر می‌پرداختید بدون آنکه توپ را از دست دهید. در واقع این بازی ساده از Arkanoid نشات گرفته بود.

Duck Hunt - ۱۹۸۵

جذابیت بازی با میکروجنیوس هیچ وقت از خاطر کودکان دهه شصتی نمی‌رفت، تا زمانی که با «تفنگ لیزری» آن آشنا شدند. کنسول کپی برداری شده میکرو جنیوس به حدی در کپی NES عالی عمل کرده بود که حتی توانسته بود تفنگ معروف این کنسول یعنی NES Zapper را به کار به گیرد! بازی‌های زیادی بود که با این تفنگ انجام می‌شد، ولی برای ما ایرانی‌ها تجربه این گدجت، فقط و فقط با Duck Hunt شناخته شده است! در Duck Hunt یا «شکار اردک» شما باید به اردک‌های در حال پرواز شلیک می‌کردید. البته این بازی در عین جذاب بودن، بسیار اعصاب خورد کن بود! چونکه اشعه تفنگ به خوبی عمل نمی‌کرد و بیشتر تیر‌ها به خطا می‌رفت. مسخره‌بازی‌های سگ معروف بازی Duck Hunt نیز از دیگر نکات جذاب و خاطره انگیز نسل سوم است. اگر امروزه بازی‌های فیزیکال کنسول‌های نسل هفتمی و هشتمی مثل کینکت و پلی‌استیشن موو فروش خوبی ندارند، NES Zapper یکی از بهترین فروش‌ها را در زمان خودش به ثبت رسانده بود و نقش مهمی در تاریخ درخشان نینتندو داشت.

Donkey Kong – ۱۹۸۸

همیشه راز موفقیت شرکت نینتندو و کنسول‌های ماندگارش به بازی‌های محبوب و فرانچایز انحصاری اش باز میگردد. یکی دیگر از آثاری که در گنجینه بازی‌های نینتندو به خوبی می‌درخشد، بازی Donkey Kong است. در سال ۱۹۸۸ اولین بازی از این سری منتشر شد و یکی دیگر از عجایب نینتندو به بازار آمد. بر خلاف بیتشر بازی‌های دوبعدی NES، گیم پلی بازی به صورت عمودی پیش می‌رفت. در این قسمت Donkey Kong شاهد حضور ماریو و پرنسس نیز هستیم. نکته جالب اینکه در نسخه بعدی این بازی بر خلاف تعجب، ماریو نقش شخصیت منفی داستان را ایفا می‌کند. سری بازی‌های Donkey Kong در نسل سوم و حتی نسل‌های بعدی بازی‌های ویدئویی، به خاطر جذابیت و تازگی بازی محبوبیت زیادی دارند.

Jackal - ۱۹۸۸

در روز‌هایی که جای خالی یک عنوان ریسینگ خوب یا همان اتومبیل‌رانی به شدت برای NES و کنسول‌های هم‌نسل اش حس می‌شد، ناگهان با عنوانی رو به رو شدیم که فراتر از مسابقه اتومبیل و ماشین سواری بود. Jackal یا همان «جیپ جنگی» عنوانی بود که با آن حال و هوای جذابش حمله کرده بود به دوران کودکی خیلی از گیمر‌های قدیمی. مکانیزم بازی کاملا جدید طراحی شده بود. شما اختیار یک جیپ را داشتید که باید با نیرو‌های دشمن به مبارزه می‌پرداختید. نارنجک‎هایی که از جیپ پرتاب می‌کردید که در ادامه و با بدست آوردن امتیازویژه تبدیل به موشک می‌شد، از المان‌های به‌یاد ماندنی بازی بود. سختی تدریجی مراحل، لوکیشن ها، عوامل محیطی بازی و نبرد با رئیس‌های آخر هر مرحله عالی کار شده بود. بازی Jackal به خوبی توانسته بود که جو اکشن را به گیمر‌ها القا کند و از بازی‌های صاحب نام نسل سوم نام گرفته بود.

contra – ۱۹۸۷

اسلحه خود را به دست بگیرید، در یک مسیر مستقیم فقط دشمنان را نابود کنید؛ همین! حدود سی سال پیش بود که این فرمول ساده تبدیل شده بود به راز موفقیت و محبوبیت یک بازی شوت‌ام اپ دیگر به نام Contra. کمتر کسی پیدا میشد که این بازی را با نام کنترا بشناسد؛ رامبو، آرنولد و کماندو لقب‌هایی بود که این بازی در ایران و میان کلوپ‌های بازی به دوش می‌کشید. قانون اول بازی کنترا فرار کردن از برخود با دشمنان بود. گاهی اوقات آنقدر محیط بازی شلوغ بود ک تیراندازی کارساز نبود و باید به دنبال جاخالی دادن از دشمنان می‌گشتیم. دعوا کردن برای گرفتن اسلحه‌های جایزه، پای ثابت بازی‌های دونفره‌مان بود. مبارزه با رئیس‌های آخر بازی هر مرحله سخت‌تر می‌شد و همه این عوامل توانسته بود تا Contra را در حد Call of Duty برای ما جذاب کند. یک سال پس از انتشار اولین بازی کنترا، نسخه دوم آن یعنی Super contra به بازار آمد که مانند نسخه قبلی به فروش خوبی دست پیدا کرد.

Super Mario Bros – ۱۹۸۵

اجازه دهید تا مقاله را با نام Super Mario کبیر به پایان برسانیم. قارچ خور محبوب کودکی ما و پادشاه نسل سوم کنسول‌های ویدئویی! سوپرماریو به تنهایی آنقدر قدرت دارد تا یک تنه خاطرات ما را به دوش بکشد. همیشه در بازار‌های لوازم صوتی و تصویری، بعد از خریدن میکرو جنیوس به دنبال بازی قارج خور بودیم. اما این لوله کش سیبیلو چرا اینقدر برای مخاطب‌ها جذاب بود؟ گیم پلی بازی روان است و مانند بیشتر بازی‌های هشت بیتی نسل سوم، نمای بازی در دوبعد دنبال میشود. Super Mario Bros از وقتی برای ما قارج‌خور شد که در ابتدای بازی با خوردن قارچ معروفش بزرگ می‌شد و با دیگر قارچ‌های سمی دیگر مبارزه می‌کرد. لوله‌های بزرگ بازی در نوع خودش جالب بود و در عین خطر گل‌های گوشتخوارش میتوانست ما را به زیرزمین‌های سرشار از سکه طلا هدایت کند. دشمنان بازی تنوع خوبی داشتند و علاوه بر آن روش نابودی هر یک از آن‌ها منحصر به فرد بود. هر مرحله شامل ۳ قسمت بود و قسمت آخر هر مرحله با آن موسیقی استرس‌زا محال است از خاطر کسی برود. جایی که رئیس آخر بازی یعنی «باوزر» به استقبال شما می‌آمد و باید پس از مبارزه با او «پرنسس پیج» را از چنگالش آزاد می‌کردید. این‌ها فقط گوشه‌ای از محتوای عالی یک شاهکار نسل سومی است و فرانچایز Super Mario هیچ گاه از خاطر هواداران نخواهد رفت.

خب این قسمت از پرونده برترین و خاطره‌انگیزترین بازی‌های کنسول‌های ویدئویی هم به پایان رسید. می‌دانیم که نسل سوم شامل بازی‌های زیادی میشده که حتما شما با آن خاطرات زیادی دارید و در این لیست نامی از آن‌ها نبرده شده. بازی‌هایی مانند Dr Mario، Kung Fu، MegaMan و عناوین فوق العاده دیگری که هر کدام برای خودشان خاطرات زیادی را به دنبال دارند. امیدوارم از مطالعه این مقاله لـ*ـذت کافی را بـرده باشید