...zαнrα...*
کاربر نگاه دانلود
ریشه بسیاری از فرمانروایان معاصر اروپایی را می توان در قرون وسطی جست و جو کرد. دودمان‌هایی نظیر هابسبورگ ها ، رومانوف ها ، بوربون ها و… همگی ریشه در تاریخ گذشته اروپا دارند ؛ اگرچه ، به تعاریف متعدد بیان می شود که با ظهور عصر رنسانس ، فئودالیسم روبه ضعف نهاد اما این نظام سیـاس*ـی کهن تا زمان جنگ جهانی اول ، نفوذ خود در اروپا را به طور کامل از دست نداد.
یکی از دودمان های مهم تاریخ اروپا ، دودمان هابسبورگ است. این خاندان اتریشی که در ابتدا از ناحیه بادن-وورتمبرگ در جنوب غربی آلمان حاکمیت خود را آغاز کردند ، طی چندین قرن به یکی از مهم ترین خانواده های سلطنتیِ اروپا تبدیل شد.
قدمت خاندان هابسبورگ به قرن ۱۱ میلادی در ناحیه رادبوت سوئیس بازمی گردد. این خاندان در قرن ۱۳ میلادی و در زمان سلطنت رودلف اول توانستند به حکومت دوک‌نشین اتریش دست یابند. رودلف در سال ۱۲۷۳ میلادی به عنوان امپراتور مقدس روم برگزیده شد. از این زمان بود که به تدریج قدرت خاندان هابسبورگ افزایش یافت. سلطنت و حاکمیت آنان بر سرزمین های آلمانی نیز تا قرن ۱۹ ادامه یافت.
این خاندان از طریق وصلت با سایر دودمان های سلطنتی اروپا ، توانستند به فرمانروایی نواحی مختلفی هم چون اسپانیا ، مجارستان ، ایالات ایتالیایی و… دست پیدا کنند. در قرن ۱۶ میلادی ، هنگامی که شارلکن – سرسلسله خاندان هابسبورگ – از سلطنت کناره گیری کرد ، بنا به وصیت و توصیه او ، قلمرو هابسبورگ ها به دو شعبه اصلی تقسیم شد. شعبه نخست ، هابسبورگ های اسپانیا و دومین شاخه نیز هابسبورگ های اتریش و آلمان بودند.
کارلوس دوم
شعبه اسپانیایی این خاندان در سال ۱۷۰۰ با مرگ کارلوس دوم – پادشاه اسپانیا که وارثی نداشت – منقرض گردید. در ۱۷۴۰ میلادی با مرگ امپراتور شارل ششم – حاکم آلمان که دارای جانشین مذکر نبود – شعبه اتریشی این خاندان نیز از میان رفت اما به دلیل ازدواج دختر او ، ماریا ترزا ، با دوک ناحیه لورن (در فرانسه کنونی) خاندان هابسبورگ شکل جدیدی به خود گرفت و به نام خاندان هابسبورگ-لورن شناخته شد که تا ۱۹۱۸ میلادی – که جنگ جهانی اول منجر به سقوط امپراتوری اتریش شد – به حیات خود ادامه داد.
در قرن نوزدهم ، شعبه اتریشی هابسبورگ‌ها دچار بحران داخلی شد. طی حوادث و رویدادهای بعدی ، امپراتوری اتریش تبدیل به دولت اتریش-مجارستان گردید. جنگ جهانی اول ، نقطه پایانی سلطنت طولانی هابسورگ‌ها محسوب می شد. با سقوط امپراتوری اتریش-مجارستان ، خاندان هابسبورگ پس از هشتصد سال حاکمیت مداوم ، از مقامات سلطنتی خویش خلع شدند.
یکی از دودمان های مهم تاریخ اروپا ، دودمان هابسبورگ است. این خاندان اتریشی که در ابتدا از ناحیه بادن-وورتمبرگ در جنوب غربی آلمان حاکمیت خود را آغاز کردند ، طی چندین قرن به یکی از مهم ترین خانواده های سلطنتیِ اروپا تبدیل شد.
قدمت خاندان هابسبورگ به قرن ۱۱ میلادی در ناحیه رادبوت سوئیس بازمی گردد. این خاندان در قرن ۱۳ میلادی و در زمان سلطنت رودلف اول توانستند به حکومت دوک‌نشین اتریش دست یابند. رودلف در سال ۱۲۷۳ میلادی به عنوان امپراتور مقدس روم برگزیده شد. از این زمان بود که به تدریج قدرت خاندان هابسبورگ افزایش یافت. سلطنت و حاکمیت آنان بر سرزمین های آلمانی نیز تا قرن ۱۹ ادامه یافت.
این خاندان از طریق وصلت با سایر دودمان های سلطنتی اروپا ، توانستند به فرمانروایی نواحی مختلفی هم چون اسپانیا ، مجارستان ، ایالات ایتالیایی و… دست پیدا کنند. در قرن ۱۶ میلادی ، هنگامی که شارلکن – سرسلسله خاندان هابسبورگ – از سلطنت کناره گیری کرد ، بنا به وصیت و توصیه او ، قلمرو هابسبورگ ها به دو شعبه اصلی تقسیم شد. شعبه نخست ، هابسبورگ های اسپانیا و دومین شاخه نیز هابسبورگ های اتریش و آلمان بودند.
کارلوس دوم
شعبه اسپانیایی این خاندان در سال ۱۷۰۰ با مرگ کارلوس دوم – پادشاه اسپانیا که وارثی نداشت – منقرض گردید. در ۱۷۴۰ میلادی با مرگ امپراتور شارل ششم – حاکم آلمان که دارای جانشین مذکر نبود – شعبه اتریشی این خاندان نیز از میان رفت اما به دلیل ازدواج دختر او ، ماریا ترزا ، با دوک ناحیه لورن (در فرانسه کنونی) خاندان هابسبورگ شکل جدیدی به خود گرفت و به نام خاندان هابسبورگ-لورن شناخته شد که تا ۱۹۱۸ میلادی – که جنگ جهانی اول منجر به سقوط امپراتوری اتریش شد – به حیات خود ادامه داد.
در قرن نوزدهم ، شعبه اتریشی هابسبورگ‌ها دچار بحران داخلی شد. طی حوادث و رویدادهای بعدی ، امپراتوری اتریش تبدیل به دولت اتریش-مجارستان گردید. جنگ جهانی اول ، نقطه پایانی سلطنت طولانی هابسورگ‌ها محسوب می شد. با سقوط امپراتوری اتریش-مجارستان ، خاندان هابسبورگ پس از هشتصد سال حاکمیت مداوم ، از مقامات سلطنتی خویش خلع شدند.
