جنگ های ایتالیا/نزاع فرانسه و خاندان هابسبورگ در ابتدای عصر تجدید حیات اروپا

...zαнrα...*

کاربر نگاه دانلود
کاربر نگاه دانلود
عضویت
2016/09/16
ارسالی ها
3,488
امتیاز واکنش
30,283
امتیاز
913
محل سکونت
تبــــ❤️ـــریز
در ابتدای قرون جدید تاریخ اروپا -که کشف آمریکا توسط کریستف کلمب و دست یابی اسپانیایی ها بر آخرین پایگاه مسلمانان در اندلس نقاط عطف آن به حساب می آیند- درگیری و رقابت میان قدرتهای اروپایی به شدت افزایش یافت. مهم ترین دلیل این تغییر رویه را می توان در تحولاتی دانست که از اواخر قرون وسطی به بعد، عرصه ی سیـاس*ـی و اجتماعی اروپا را در خود فرو بـرده بود. پیش‌تر سرزمین های سراسر اروپای مرکزی و غربی فاقد حکومت مرکزی نیرومند بودند. سرتاسر این کشورها را فئودال ها و حاکمان محلی در اختیار داشتند که امکان شکل گیری هرگونه وفاق سیـاس*ـی را از میان می بردند. در سالهای پایانی عصر تاریک اروپا (قرون وسطی) پادشاهان به قدرت و توان بیشتری دست یافتند و فئودال ها را سرکوب کردند؛ بخش عمده ای از این موفقیت آنها ، مرهون ثروت کلان ناشی از تجارت بود که طبیعتاً بر ثروت فئودال ها که فقط بر پایه ی کشاورزی و کار یدی دهقانان استوار بود، برتری داشت. افزایش قدرت پادشاهان، به افزایش قدرت و توان نظامی آنها منجر شد. به دنبال سرکوب فئودال ها، حکومت های مرکزی نیرومندی روی کار آمدند که به تدریج، به حکومت های ملی بدل شده و هویت جدیدی برای خود دست و پا نمودند. اکنون برای مثال، پادشاه فرانسه خودش را فرمانروای تمام فرانسویان می دانست و برای اثبات این مدعا، به ارتش دائمی و سربازان تعلیم دیده متکی بود که می توانستند موفقیت های او را تضمین نمایند.

mcd_mwh05_0618377115_p35_f1%20%281%29.jpg

نقشه سیـاس*ـی اروپا در ابتدای قرن شانزدهم میلادی
با برآمدن دولتهای ملی در سراسر اروپا از قبیل اسپانیا، فرانسه، انگلستان و پرتغال عرصه بر سایر حکومت های رقیب تنگ تر شد. رقابت این کشورها به خارج از مرزهای ملی کشیده شد که ایتالیا نیز از جمله‌ی سرزمین های محل نزاع به شمار می آمد. جنگ های ایتالیا (سال ۱۴۹۴ تا ۱۵۵۹) مهم ترین جولانگاه رقابت سیـاس*ـی و نظامی دول اروپایی در ابتدای قرون جدید بود. در دوره ی رنسانس، ایتالیا با وجود گذشت هزار سال از سقوط امپراتوری روم، همچنان از عدم وحدت سیـاس*ـی رنج می برد. دولتهای کوجک و متفرق این سرزمین که با یکدیگر در جنگ و نزاع دائمی به سر می بردند، برای افزایش توان نظامی خود به حکومتهای ملی وابسته بودند که به تازگی در سراسر اروپا سربر آورده بودند. در میان این حکومتهای ملی، فرانسه و اسپانیا بیش از دیگر کشورها، درگیر ستیز با یکدیگر بودند.

جنگ در ۱۴۹۴ آغاز شد؛ هنگامیکه شارل هشتم -شاه فرانسه- به منطقه ناپل لشکرکشی و آنجا را تصرف نمود. ائتلافی از دول اسپانیا، امپراتوری مقدس روم، ونیز، میلان و پاپ، او را از آن سرزمین بیرون راندند. جانشین شارل -لویی دوازدهم- شهرهای جنوا و میلان را در سال ۱۴۹۹ تسخیر کرد. او تسلط فرانسه بر ناپل را نیز از طریق توافق با اسپانیایی ها تضمین نمود؛ مقرر گردید که ناپل میان این دو کشور تقسیم شود البته مشروط به اینکه رضایت مقام پاپ نیز جلب شود. توافق مزبور خیلی زود به هم خورد؛ فرانسویان از نحوه ی تقسیم ناپل ناراضی بوده و آتش جنگ را دگر باره برافروختند. طبق توافقی دیگر که در سال ۱۵۰۲ بدست آمد، میلان و جنوا در اختیار فرانسه قرار گرفت و ناپل نیز به طور کامل به اسپانیایی ها واگذار شد.

Charles%20VIII%20roi%20de%20France%20%281494-98%29.%20Tableau%20dAndr%5Brea%5D%20Solari%2C%20au%20Louvre.%20%281494-1498%29.jpg

شارل هشتم
kw232426.jpg

لویی دوازدهم
اندکی بعد جنگ خانمان سوز دوباره آغاز شد. پاپ جولیوس دوم اتحادی متشکل از فرانسه، اسپانیا و امپراتوری مقدس روم را علیه ونیز ترتیب داد اما بلافاصله پس از آنکه فرانسویان ارتش ونیز را مغلوب نمودند، پاپ جولیوس موضع خود را تغییر داد و از تمامی دولتهای ایتالیایی به علاوه ی اسپانیا درخواست نمود که فرانسه را از ایتالیا بیرون برانند. چندین سال جنگ بی حاصل سرانجام در ۱۵۱۶ با پیمان صلح نویان به اتمام رسید و مقرر شد مرزهای کشورها به قبل از جنگ اخیر بازگردد.

هنگامی که شارلکن به عنوان فرمانروای مشترک اسپانیا و امپراتوری مقدس روم برگزیده شد (سال ۱۵۱۹)، رقابت میان خاندان هابسبورگ و فرانسه شدت گرفت. فرانسویان در نبرد پاویا (سال ۱۵۲۱) که یکی از بزرگترین نبردهای عصر رنسانس به شمار می آید، شکست سنگینی را متحمل شدند. فرانسیس اول -فرمانروای فرانسه- اسیر دشمن گردید و در قابل آزادی اش، از تمامی ادعاهای فرانسه در ایتالیا چشم پوشی کرد. تلاش های بعدی فرانسویان برای بازپس گیری متصرفات سابقشان در ایتالیا به سرانجام نرسید و در نهایت، شاه فرانسه مطابق پیمان کاتوی-کامبرسیس (سال ۱۵۵۹) برتری اسپانیا در ایتالیا را به رسمیت شناخت.

جنگ های ایتالیا منجر به ویرانی این کشور گردید اما از سوی دیگر، به رواج دستاوردهای رنسانس در اروپای غربی منجر شد. از سوی دیگر، ظهور سربازان حرفه ای سوئیسی و آلمانی در جنگ اخیر، به انقراض کامل شوالیه ها ختم گردید که اصلی ترین نیروی نظامی اروپا در قرون وسطی به شمار می آمدند. استفاده از توپ های جنگی در مقیاس وسیع و واحدهای گسترده توپخانه و تفنگ، برای نخستین بار در این جنگ آزموده شد و جایگاهی مهم و غیرقابل انکار در فنون نظامی مدرن بدست آورد.
 

برخی موضوعات مشابه

بالا