در صبح روز نوزدهم ماه ژانویه سال ۱۹۱۵ میلادی، دو کشتی هوایی زپلین آلمانی، به نامهای ال۳ و ال۴ از فرودگاه پایگاه هوایی شهر فولهسبوتل آلمان به پرواز درآمدند. هر دو کشتی حامل مقدار زیادی سوخت، هشت بمب و بیستوپنج دستگاه سری بودند. امپراتور ویلهلم دوم به آنها قول داده بود تا صنایع بزرگ و نظامی را بمب باران کند. امپراتور به علت وابستگی خانوادگیاش نمیتوانست به لندن حمله نظامی کند.
دو کشتی هوایی زپلین آلمانی در ساعت ۸:۳۰ دقیقه صبح از مرز نورفولک عبور کردند. بعد از عبور از این مرز، کشتی ال۳ به سمت شمال و کشتی ال۴ به سمت جنوب حرکت کرد. خلبان هر دو کشتی بمبهایشان را پرتاب کردند تا بتواند مسیر درست را پیدا کنند. بعد از انفجار بمبها، نه نفر کشته شدند و تعدادی ساختمان نیز تخریب شد. این حمله تأثیر زیادی بر روی تعداد سربازان نبرد پیشرو داشت. مردم عادی نیز فکر کردند که آلمانها در حال برنامهریزی و حمله به آنها هستند و بیشتر آنها در پناهگاهها پنهان شدند.
آلمانها از این ترفند در جنگ جهانی اول استفاده فراوانی کردند. این کشتیها صدای زیادی نداشتند و تأثیر زیادی بر روحیه دشمن میگذاشتند. بریتانیا اعلام کرده بود که آلمان ۵۳ کشتی هوایی در طول جنگ جهانی اول داشته است که بیش از ۵۰۰ شهروند انگلیسی با آن کشته شدند. بریتانیا برای مقابله با کشتیهای هوایی آلمانی از تفنگهایی استفاده میکرد اما زیاد پرکارید نبود