...zαнrα...*
کاربر نگاه دانلود
رومی ها پس از برتری بر کارتاژ به سوی شرق مدیترانه شتافتند. جایی که نبردهای بسیار سختی را با دولت های مقدونیه و سلوکیه انجام دادند.
جنگ اول مقدونیه
زمانی که روم از سمت کارتاژ آسوده خاطر شد ، در پی نابودی مقدونیه برآمد ؛ زیرا ، این دولت به رهبری فیلیپ پنجم بسیار خطرناک و متجاوز شده بود. فیلیپ پنجم می کوشید یونان را تسخیر کند و رومی ها در مقابل این اقدامات او در ۲۰۰ ق.م. به مقدونیه اعلان جنگ دادند.
فیلیپ پنجم مقدونی
در ابتدا جنگ به کندی پیش می رفت اما هنگامی کنسول فلامینیوس به رهبری ارتش روم رسید ، دولت های یونانی به اتحاد با روم رضایت دادند. سپس رومی ها توانستند در سینوسفال واقع در تسالی بر مقدونی ها پیروز شوند. (۱۹۷ ق.م.)
فیلیپ پس از این شکست طی عهدنامه توهین آمیزی موافقت کرد که از تمامی متصرفاتش در خارج از مقدونیه دست کشید و دولت های کوچک یونانی را مستقل اعلام کرد. همچنین مقدونیه روم را به عنوان قیم خود پذیرفت.
جنگ در شام
آنتیوخوس سوم پادشاه دولت سلوکیه ، که از قدرت خود مغرور شده بود ، شهرهای یونانی آسیای صغیر را تصرف کرده بود.سپس رودس و پادشاهی پرگامون را تهدید کرد. از طرفی هانیبال را به دربار خود راه داد و از این طریق ، باعث خشم و رنجش رومی ها شد.
آنتیوخوس سوم
روم تصمیم به مقابله با آنتیوخوس گرفت. در سال ۱۹۲ ق.م. ارتش سلوکیه بدون تجهیزات کافی به یونان وارد شده بود ، در ترموپیل شکست خورد و عقب نشینی کرد. فاتح کارتاژ ،سیپیون ملقب به آفریقایی ، به همراه برادرش وارد آسیای صغیر شدند و در مانیزی ارتش سلوکیه را ، که دارای شتر و فیل های فراوان بود ، شکست دادند. طی عهدنامه ی پس از آن ، سلوکیه تمام آسیای صغیر را به اضافه ی ناوگان دریایی خود از دست داد. (۱۹۰ ق.م.)
روم که تصمیم نداشت سرزمین های متصرفی را به خود ملحق کند ، آنها را به متحدانش داد : لیدی ، فریزی و پامفیلی را به پرگامون داد ؛ تسالی به مقدونیه رسید و اتحادیه آکئی (اتحادیه مرکب از دولت-شهرهای یونانی ) پلوپونز را در اختیار گرفت.
جنگ دوم مقدونیه
فیلیپ پنجم مقدونی پیش از آنکه بتواند از رومی ها انتقام بگیرد، درگذشت و پسرش پِرسِه جای او را گرفت. او نتوانست متحدانی برای خود بیابد و مجبور شد به تنهایی علیه رومیان اقدام کند (۱۷۲ ق.م.). در ابتدا هیچ یک از طرفین تدبیر و نقشه ی مناسبی برای جنگ پیاده نکردند.
در ۱۶۸ ق.م. پل امیل ، پسر سرداری که در جنگ کان کشته شده بود ، به فرماندهی ارتش روم منصوب شد و به مقدونیه حمله کرد. در پیدنا پیروزی فراموش نشدنی نصیب رومی ها شد و آنان ارتش مقدونیه را خرد کردند.
پرسه دستگیر شده و در زندان مرد. رومی ها مقدونیه را به چهار جمهوری مستقل تقسیم کردند و این گونه به عمر پادشاهی مقدونیه ، یکی از بازماندگان امپراتوری اسکندر ، خاتمه دادند. رومی ها پس از این پیروزی ، رفتاری خصمانه با متحدانشان ،رودس و پرگامون، در پیش گرفتند؛ به طوری که ، ترس و وحشت از روم در همه جا پیچیده بود.
جنگ با ساکنان جنوب آلپ
رومی ها پس از آرامش خاطر از جانب کارتاژ ، عملیاتی را در ناحیه جنوب آلپ به اجرا درآوردند. در بین سالهای ۱۹۸ تا ۱۸۰ ق.م. رومی ها در دشت پو با گل ها و در سواحل جنوا با اقوام لیگور درگیر شدند. این طوایف از قلمرو خویش با شجاعت تمام دفاع می کردند. رومی ها پس از قتل عام این اقوام ، تمدن رومی را به طور کامل در ایتالیای شمالی گستراندند. پس از این جنگ ، رومی ها تا مدتی درگیر نبرد در کارتاژ بوده و نتوانستند بر دیگر نواحی قلمرو خود تمرکز کنند.
جمهوری روم در ۸۶ ق.م.
فتح اسپانیا
پس از پایان جنگ دوم پونیک، شرق و غرب اسپانیا کاملاً تحت سلطه ی رومیان قرار گرفت و از همین زمان ، رومی ها شروع به پیشروی در دیگر بخش های اسپانیا کردند. پیشروی آنان بسیار کند انجام گرفت ؛ زیرا ، قبایل سلت و ایبرها در مقابل ارتش روم شجاعانه مقاومت می کردند.
در ابتدا قوم لوزیتانی (در غرب اسپانیا) شخصی به نام ویریات را به پادشاهی انتخاب کردند که توانست در چند نبرد بر ارتش روم پیروز شود ولی عاقبت در ۱۳۹ ق.م. در جنگ کشته شد. پس از آن ، لوزیتانی ها به اطاعت روم در آمدند.
در شمال اسپانیا جنگ همچنان جریان داشت. شهر نومانس مرکز مبارزان شمالی بود و آنان در این شهر به فعالیت های خود ادامه می دادند. رومی ها با وجود تلاش بسیار موفق به تصرف نومانس نشدند اما همین که سیپیون آفریقایی به فرماندهی ارتش اسپانیا منصوب شد ، شهر نومانس مغلوب شد و ساکنان آن به بردگی گرفته شدند(۱۳۳ ق.م.).مدتی بعد جزایر بالئار به دست روم افتاد و فقط ناحیه شمال غربی اسپانیا (گالیسیا) به دلیل موقعیت کوهستانی اش مستقل باقی ماند.
فتح مقدونیه و یونان
در اواسط قرن دوم پیش از میلاد شخصی به نام آندریسکوس ادعای کرد که پسر پرسه می باشد و در مقدونیه بر تخت پادشاهی نشست. سپس به پیروزی هایی رسید ولی مدتی بعد دستگیر شد و در ۱۴۸ ق.م. مقدونیه یکی از ایالات رومی شد.
در یونان میان اعضای اتحادیه آکئی جنگ و درگیری بود. آنها اطاعت روم را نمی پذیرفتند؛ پس ارتش روم به یونان لشکرکشی کرد و با غارت دولت-شهر کرنت و فتح دیگر شهرها به عمر این اتحادیه خاتمه بخشید و در ضمن ، یونان به جزئی از جمهوری روم تبدیل شد. (۱۴۶ ق.م.)
جنگ اول مقدونیه
زمانی که روم از سمت کارتاژ آسوده خاطر شد ، در پی نابودی مقدونیه برآمد ؛ زیرا ، این دولت به رهبری فیلیپ پنجم بسیار خطرناک و متجاوز شده بود. فیلیپ پنجم می کوشید یونان را تسخیر کند و رومی ها در مقابل این اقدامات او در ۲۰۰ ق.م. به مقدونیه اعلان جنگ دادند.
فیلیپ پنجم مقدونی
در ابتدا جنگ به کندی پیش می رفت اما هنگامی کنسول فلامینیوس به رهبری ارتش روم رسید ، دولت های یونانی به اتحاد با روم رضایت دادند. سپس رومی ها توانستند در سینوسفال واقع در تسالی بر مقدونی ها پیروز شوند. (۱۹۷ ق.م.)
فیلیپ پس از این شکست طی عهدنامه توهین آمیزی موافقت کرد که از تمامی متصرفاتش در خارج از مقدونیه دست کشید و دولت های کوچک یونانی را مستقل اعلام کرد. همچنین مقدونیه روم را به عنوان قیم خود پذیرفت.
جنگ در شام
آنتیوخوس سوم پادشاه دولت سلوکیه ، که از قدرت خود مغرور شده بود ، شهرهای یونانی آسیای صغیر را تصرف کرده بود.سپس رودس و پادشاهی پرگامون را تهدید کرد. از طرفی هانیبال را به دربار خود راه داد و از این طریق ، باعث خشم و رنجش رومی ها شد.
آنتیوخوس سوم
روم تصمیم به مقابله با آنتیوخوس گرفت. در سال ۱۹۲ ق.م. ارتش سلوکیه بدون تجهیزات کافی به یونان وارد شده بود ، در ترموپیل شکست خورد و عقب نشینی کرد. فاتح کارتاژ ،سیپیون ملقب به آفریقایی ، به همراه برادرش وارد آسیای صغیر شدند و در مانیزی ارتش سلوکیه را ، که دارای شتر و فیل های فراوان بود ، شکست دادند. طی عهدنامه ی پس از آن ، سلوکیه تمام آسیای صغیر را به اضافه ی ناوگان دریایی خود از دست داد. (۱۹۰ ق.م.)
روم که تصمیم نداشت سرزمین های متصرفی را به خود ملحق کند ، آنها را به متحدانش داد : لیدی ، فریزی و پامفیلی را به پرگامون داد ؛ تسالی به مقدونیه رسید و اتحادیه آکئی (اتحادیه مرکب از دولت-شهرهای یونانی ) پلوپونز را در اختیار گرفت.
جنگ دوم مقدونیه
فیلیپ پنجم مقدونی پیش از آنکه بتواند از رومی ها انتقام بگیرد، درگذشت و پسرش پِرسِه جای او را گرفت. او نتوانست متحدانی برای خود بیابد و مجبور شد به تنهایی علیه رومیان اقدام کند (۱۷۲ ق.م.). در ابتدا هیچ یک از طرفین تدبیر و نقشه ی مناسبی برای جنگ پیاده نکردند.
در ۱۶۸ ق.م. پل امیل ، پسر سرداری که در جنگ کان کشته شده بود ، به فرماندهی ارتش روم منصوب شد و به مقدونیه حمله کرد. در پیدنا پیروزی فراموش نشدنی نصیب رومی ها شد و آنان ارتش مقدونیه را خرد کردند.
پرسه دستگیر شده و در زندان مرد. رومی ها مقدونیه را به چهار جمهوری مستقل تقسیم کردند و این گونه به عمر پادشاهی مقدونیه ، یکی از بازماندگان امپراتوری اسکندر ، خاتمه دادند. رومی ها پس از این پیروزی ، رفتاری خصمانه با متحدانشان ،رودس و پرگامون، در پیش گرفتند؛ به طوری که ، ترس و وحشت از روم در همه جا پیچیده بود.
جنگ با ساکنان جنوب آلپ
رومی ها پس از آرامش خاطر از جانب کارتاژ ، عملیاتی را در ناحیه جنوب آلپ به اجرا درآوردند. در بین سالهای ۱۹۸ تا ۱۸۰ ق.م. رومی ها در دشت پو با گل ها و در سواحل جنوا با اقوام لیگور درگیر شدند. این طوایف از قلمرو خویش با شجاعت تمام دفاع می کردند. رومی ها پس از قتل عام این اقوام ، تمدن رومی را به طور کامل در ایتالیای شمالی گستراندند. پس از این جنگ ، رومی ها تا مدتی درگیر نبرد در کارتاژ بوده و نتوانستند بر دیگر نواحی قلمرو خود تمرکز کنند.
جمهوری روم در ۸۶ ق.م.
فتح اسپانیا
پس از پایان جنگ دوم پونیک، شرق و غرب اسپانیا کاملاً تحت سلطه ی رومیان قرار گرفت و از همین زمان ، رومی ها شروع به پیشروی در دیگر بخش های اسپانیا کردند. پیشروی آنان بسیار کند انجام گرفت ؛ زیرا ، قبایل سلت و ایبرها در مقابل ارتش روم شجاعانه مقاومت می کردند.
در ابتدا قوم لوزیتانی (در غرب اسپانیا) شخصی به نام ویریات را به پادشاهی انتخاب کردند که توانست در چند نبرد بر ارتش روم پیروز شود ولی عاقبت در ۱۳۹ ق.م. در جنگ کشته شد. پس از آن ، لوزیتانی ها به اطاعت روم در آمدند.
در شمال اسپانیا جنگ همچنان جریان داشت. شهر نومانس مرکز مبارزان شمالی بود و آنان در این شهر به فعالیت های خود ادامه می دادند. رومی ها با وجود تلاش بسیار موفق به تصرف نومانس نشدند اما همین که سیپیون آفریقایی به فرماندهی ارتش اسپانیا منصوب شد ، شهر نومانس مغلوب شد و ساکنان آن به بردگی گرفته شدند(۱۳۳ ق.م.).مدتی بعد جزایر بالئار به دست روم افتاد و فقط ناحیه شمال غربی اسپانیا (گالیسیا) به دلیل موقعیت کوهستانی اش مستقل باقی ماند.
فتح مقدونیه و یونان
در اواسط قرن دوم پیش از میلاد شخصی به نام آندریسکوس ادعای کرد که پسر پرسه می باشد و در مقدونیه بر تخت پادشاهی نشست. سپس به پیروزی هایی رسید ولی مدتی بعد دستگیر شد و در ۱۴۸ ق.م. مقدونیه یکی از ایالات رومی شد.
در یونان میان اعضای اتحادیه آکئی جنگ و درگیری بود. آنها اطاعت روم را نمی پذیرفتند؛ پس ارتش روم به یونان لشکرکشی کرد و با غارت دولت-شهر کرنت و فتح دیگر شهرها به عمر این اتحادیه خاتمه بخشید و در ضمن ، یونان به جزئی از جمهوری روم تبدیل شد. (۱۴۶ ق.م.)
