شايعترين علل خونريزي از بيني، وارد آمدن تروماست. در برخي از موارد همانند كنده شدن يك دلمه از روي سپتوم بيني و يا خشكي بيش از حد مخاط بيني، نوع تروما ممكن است كاملا آشكار باشد
در برخي ديگر از موارد مثل موجود بودن يك نقص داخلي در عروق خوني ، علت خونريزي ممكن است چندان آشكار نباشد
خونريزي از بيني در بيماران مبتلا به هييرتانسيون يا اسكلروز عروق خوني ، شايعتر است بيماران دريافت كننده شيمي درماني و يا بيماران مبتلا به لوسمي يا تروموسيتوپني ، ممكن است دچار خونريزي از بيني شوند
در اغلب موارد علت خونريزي از بيني مبهم است و بيني بيمار به سادگي شروع به خونريزي خودبخودي مي كند هواي خشك سبب دلمه بستن بر روي سپتوم بيني مي شود و با برداشته شدن دلمه ها از طريق كندن و يا فين كردن بيني ، مخاط مي شكند و عروق كوچك باز مي شوند
بخش قدامي بيني (شبكه عروقي) در بخش قدامي از شبكه عروقي واقع در بخش قدامي بيني و پارگي اين سيستم خونريزي اتفاق مي افتد
بخش خلفي بيني (از سيستم كاروتيد داخلي و خارجي مشتق مي شود)
گاهي به دنبال ضربات شديد به سر - اكيموز - هماتوري پتشي هاي پوستي و يا تظاهرات يك اختلال هماتولوژيك ژنراليزه ديده مي شود
در مواردي كه خونريزي شديد است معمولا خون از پشت سپتوم بيني مي گذرد و علاوه بر طرف گرفتار بيني در طرف ديگر نيز ظاهر مي شود اين حالت ممكن است به صورت يك مورد خونريزي دو طرفه بيني به نظر برسد پي بردن به سمتي از بيني كه خونريزي از آن آغاز شده اهميت زيادي دارد
تشخيص محل خونريزي
قبل از آغاز درمان محل دقيق خونريزي بايد مشخص شود
پزشك و بيمار بايدگان به تن كنند
بيمار بايد روي يك صندلي نشانده شود زيرا در غير اين صورت در مواردي با ضعف بيمار شوك ايجاد مي گردد
تمام لخته هاي خون بايد به وسيله يك مكنده زاويه دار از بيني بيرون آورده شود در صورت عدم دسترسي به دستگاه مكنده بايد از بيمار خواسته شود تا با فين كردن لخته ها را از بيني خارج سازد
اگر منشا خون در بخش قدام بيني نباشد با چكيدن خون به بخش پشتي گلوي بيمار با بلعيدن خون مشخص مي گردد كه از بخش خلفي بيني است
درمان
بعد از تعيين محل خونريزي مي توان به روشهاي زير خونريزي را متوقف كرد
سر بيمار را پايين قرار داده و كمپرس سرد روي پيشاني و بالاي سرقرار دهد
با بكارگيري يك دستگاه مكنده لخته هاي خون را از بيني خارج كنيد
با يك گلوله پنبه اي آغشته به اپينفرين در سمت خونريزي دهنده خونريزي را بند آوريد
بعد از اعمال فشار بايد گلوله پنبه اي را خارج ساخت و با استفاده از يك قلم كوتر داخل بيني را كوتر كرد اين كار در افراد بالغ با استفاده از گزيلوكايين 2 درصد يا 4 درصد با بيحسي موضعي و در كودكان به وسيله بيهوشي عمومي انجام مي شود
تامپون كردن : در اين روش پنبه هاي چرب شده با پمادهاي آنتي بيوتيكي او كسي تتراسيكلين و يا تترامايسين كه به مدت هفت تا ده روز در محل گذشته مي شود انجام مي گيرد اگر چه اين روش بيمار را وادار مي سازد از راه دهان تنفس كند اما موجب ترميم مخاط و جلوگيري از دستكاري بيني مي شود
بستن شريانها : اين كار با بستن شريان كارتيد خارجي و يا شريان اتموئيد قدامي انجام مي گيرد پزشك جراحي كه تصميم به بستن شريان مي گيرد بايد از تنها روش قطعي براي افتراق دادن شريان كاروتيد خارجي از داخلي اطلاع داشته باشد . شريان كاروتيد داخلي داراي شاخه هايي در گردن است اما خارجي اين شاخه ها را ندارد
ساير روشهاي جراحي : گاهي از اوقات هنگامي كه بخشهاي برجسته سپتوم به علت خشك كنندگي هواي دم دچار تروما مي شوند مي توان قسمت مسدود كننده سپتوم را برداشت . در بعضي موارد بکار بردن يک ماده چرب كننده مثل وازلين ترميم ضايعه را امكان پذير مي كند و ديگر نيازي به عمل جراحي نيست
پس از به كنترل در آمدن خونريزي بايد به بيمار گوشزد كرد كه از دستكاري بيني و يا فين كردن بيني بپرهيزد . در صورتي كه بيمار در يك وضعيت نشسته قرار مي گيرد ميزان خونريزي كمتر خواهد بود و خون به داخل گلوي بيمار نمي چكد و سبب تحريك فلكس گگ نمي شود . همانطور كه قبلا اشاره شد گاهي با بالا بردن قسمت سر بستر بيمار مي توان به نشت كردن خون خاتمه داد
اين بيماري در فصل گرما و يا قرار گرفتن در زير نور خورشيد به مدت طولاني اتفاق مي افتد