°º¸кยzɠยภº°
کاربر نگاه دانلود
داشهوند در کشورهای مختلف به نام های مختلفی شناخته می شود، فرانسوی ها تکل، آمریکایی ها تکل داکسی یا ونی داگ، انگلیسی ها سگ سوسیسی، ایتالیایی ها باسوتو و مجارها به آن تاکسو می گویند. داشهوند ها سگ هایی زیبا با پاهای کوتاه، طول زیاد بدن، از خانواده سگ های شکاری که برای تعقیب و از لانه بیرون کشیدن شکار های کوچک مثل موش خرما، خدنگ، سمور، راسو و خرگوش تعلیم داده می شوند.
از داشهوند ها در کتاب های قدیمی مصری نیز نام بـرده شده است. در قرن نوزدهم در آلمان نمونه های خاصی از داشهوند ها وجود داشت که وزنی حدود ۱۶ کیلوگرم داشتند. بعد ها اصلاح نژاد هایی توسط انگلیسی ها، فرانسوی ها و آلمانی ها روی این حیوان صورت گرفت و به صورتی که هم اکنون ما می بینیم در آمده اند.
سگ های نژاد سوسیسی دارای بدنی کشیده و عضلانی با پاهای کوتاه هستند. دارای سـ*ـینه ای پهن با حجم ریوی بالا تا بتوانند در زمان تعقیب شکار به خوبی اکسیژن داشته باشند و پوزه ای کشیده با توان بویایی فوق العاده.
سه تیپ در نژاد داشهوند تعریف شده است:
مو کوتاه، مو بلند و نمونه ای که موهای سیمی دارد و در آمریکا بیشتر دیده می شود. همچنین از نظر اندازه نیز دو سایز استاندارد و مینیاتوری از داشهوند ها وجود دارد. نمونه استاندارد آن در زمان بلوغ بین ۷ تا ۱۳ کیلوگرم وزن دارد ولی نمونه مینیاتوری آن معمولاً کمتر از ۵ کیلوگرم می باشد.
داشهوند ها از نظر رنگ مو ها بسیار متنوع هستند، می توانند تک رنگ یا چند رنگ باشند، یا تک رنگ با نقاط تیره و روشن. بعضی وقت ها رنگ زمینه ای روشن دارند که در بخش هایی از بدن سایه ای تیره تر وجود دارد. در برخی از داشهوند ها چشم های رنگی دیده می شود و حتی امکان دارد هر کدام از چشم ها به یک رنگ باشند.
داشهوند ها بسیار بازیگوش می باشند به همین دلیل شکارچیان خوبی برای حیوانات کوچک و پرندگان به حساب می آیند. صدای نسبتاً بلندی دارند و اگر درست تعلیم داده نشوند این موضوع می تواند مشکل ساز شود.
از نظر بهره هوشی این داشهوند ها رده ۴۹ را بین نژاد سگ ها به خود اختصاص داده اند. اگر تنها در منزل رها شوند خیلی زود بی حوصله می شوند و شروع به جویدن وسایل داخل منزل خواهند کرد بنابر این بهتر است در زمان تنهایی در منزل آزاد نباشند و در محوطه مناسبی نگهداری گردند.
داشهوند ها بسیار با انرژی هستند و معمولاً به افرادی که برایشان آشنا نیستند عکس العمل نشان می دهند. با سگ های بزرگ تر از خود به راحتی درگیر می شوند و در کل برای افرادی که وقت زیادی برای تعلیم و در کنار حیوان خود بودن ندارند، سگ های مناسبی به حساب نمی آیند.
احتمال حمله داشهوند ها به بچه ها زیاد است، برای جلوگیری از این مشکل بایستی از تولگی به آن ها آموخت که با بچه ها ارتباط برقرار کنند و یا با آموزش مناسب، داشهوند ها را به صورت سگی آرام پرورش داد در غیر این صورت باید توجهات لازمه در هنگام حضور بچه ها کنار این دسته سگ ها را داشت.
داشهوندها به دلیل فرم بدنی خاصی که دارند، دچار مشکلاتی می شوند، اکثراً با عارضه ای در دیسک های بین مهره ای که در صورت وجود وزن بالا و یا برخورد ضربات به کمر تشدید می شود، مواجه می شوند که با درمان سریع و مناسب و استراحت و انجام ورزش های خاص می توان عوارض آن را کاهش داد. از طرفی به دلیل فرم پاها، مشکل در رفتگی کشکک زانو نیز در داشهوند ها زیاد دیده می شود.
نمونه هایی از داشهوند ها که دارای چشم هایی با دو رنگ متفاوت هستند می توانند به صورت ژنتیکی دچار نواقص شنوایی و بینایی و حتی ریزش های ناگهانی مو باشند. هم چنین مشکلاتی از قبیل ناکارآمدی غده تیروئید، غده فوق کلیوی، مشکلات دندانی، صرع، افزایش فشار چشم نیز در آن ها دیده می شود.
داشهوند ها به عنوان سمبل آلمان شناخته می شوند. بسیاری از کاریکاتوریست ها از این سمبل به عنوان آلمانی ها استفاده می کنند. حتی در المپیک سال ۱۹۷۲ مونیخ سگ داشهوندی به نام والدی به عنوان سمبل المپیک برگزیده شد. همچنین بر روی تریلرهایی که طول زیاد دارند نیز به صورت سمبلیک عکس یک داشهوند چسبانیده می شود تا راننده ای که می خواهد از آن سبقت بگیرد به طول زیادش توجه داشته باشد.
داشهوند ها، هفتمین نژاد مورد علاقه مردم آمریکا برای نگهداری هستند. برای نگهداری از این سگ ها، دمای ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتی گراد، غذای مناسب (پرهیز از چاق شدن)، پیاده روی در سطح صاف، جلوگیری از جهش های طولی زیاد و پریدن از ارتفاع، توجه به بهداشت گوش ها و چشم ها و جلوگیری از لیز خوردن حیوان در سطوح لغزنده و توجه به برخورد با کودکان و سگ های بزرگ تر از خود، از مهم ترین نکاتی است که باید در نظر گرفته شوند.
از داشهوند ها در کتاب های قدیمی مصری نیز نام بـرده شده است. در قرن نوزدهم در آلمان نمونه های خاصی از داشهوند ها وجود داشت که وزنی حدود ۱۶ کیلوگرم داشتند. بعد ها اصلاح نژاد هایی توسط انگلیسی ها، فرانسوی ها و آلمانی ها روی این حیوان صورت گرفت و به صورتی که هم اکنون ما می بینیم در آمده اند.
سگ های نژاد سوسیسی دارای بدنی کشیده و عضلانی با پاهای کوتاه هستند. دارای سـ*ـینه ای پهن با حجم ریوی بالا تا بتوانند در زمان تعقیب شکار به خوبی اکسیژن داشته باشند و پوزه ای کشیده با توان بویایی فوق العاده.
سه تیپ در نژاد داشهوند تعریف شده است:
مو کوتاه، مو بلند و نمونه ای که موهای سیمی دارد و در آمریکا بیشتر دیده می شود. همچنین از نظر اندازه نیز دو سایز استاندارد و مینیاتوری از داشهوند ها وجود دارد. نمونه استاندارد آن در زمان بلوغ بین ۷ تا ۱۳ کیلوگرم وزن دارد ولی نمونه مینیاتوری آن معمولاً کمتر از ۵ کیلوگرم می باشد.
داشهوند ها از نظر رنگ مو ها بسیار متنوع هستند، می توانند تک رنگ یا چند رنگ باشند، یا تک رنگ با نقاط تیره و روشن. بعضی وقت ها رنگ زمینه ای روشن دارند که در بخش هایی از بدن سایه ای تیره تر وجود دارد. در برخی از داشهوند ها چشم های رنگی دیده می شود و حتی امکان دارد هر کدام از چشم ها به یک رنگ باشند.
داشهوند ها بسیار بازیگوش می باشند به همین دلیل شکارچیان خوبی برای حیوانات کوچک و پرندگان به حساب می آیند. صدای نسبتاً بلندی دارند و اگر درست تعلیم داده نشوند این موضوع می تواند مشکل ساز شود.
از نظر بهره هوشی این داشهوند ها رده ۴۹ را بین نژاد سگ ها به خود اختصاص داده اند. اگر تنها در منزل رها شوند خیلی زود بی حوصله می شوند و شروع به جویدن وسایل داخل منزل خواهند کرد بنابر این بهتر است در زمان تنهایی در منزل آزاد نباشند و در محوطه مناسبی نگهداری گردند.
داشهوند ها بسیار با انرژی هستند و معمولاً به افرادی که برایشان آشنا نیستند عکس العمل نشان می دهند. با سگ های بزرگ تر از خود به راحتی درگیر می شوند و در کل برای افرادی که وقت زیادی برای تعلیم و در کنار حیوان خود بودن ندارند، سگ های مناسبی به حساب نمی آیند.
احتمال حمله داشهوند ها به بچه ها زیاد است، برای جلوگیری از این مشکل بایستی از تولگی به آن ها آموخت که با بچه ها ارتباط برقرار کنند و یا با آموزش مناسب، داشهوند ها را به صورت سگی آرام پرورش داد در غیر این صورت باید توجهات لازمه در هنگام حضور بچه ها کنار این دسته سگ ها را داشت.
داشهوندها به دلیل فرم بدنی خاصی که دارند، دچار مشکلاتی می شوند، اکثراً با عارضه ای در دیسک های بین مهره ای که در صورت وجود وزن بالا و یا برخورد ضربات به کمر تشدید می شود، مواجه می شوند که با درمان سریع و مناسب و استراحت و انجام ورزش های خاص می توان عوارض آن را کاهش داد. از طرفی به دلیل فرم پاها، مشکل در رفتگی کشکک زانو نیز در داشهوند ها زیاد دیده می شود.
نمونه هایی از داشهوند ها که دارای چشم هایی با دو رنگ متفاوت هستند می توانند به صورت ژنتیکی دچار نواقص شنوایی و بینایی و حتی ریزش های ناگهانی مو باشند. هم چنین مشکلاتی از قبیل ناکارآمدی غده تیروئید، غده فوق کلیوی، مشکلات دندانی، صرع، افزایش فشار چشم نیز در آن ها دیده می شود.
داشهوند ها به عنوان سمبل آلمان شناخته می شوند. بسیاری از کاریکاتوریست ها از این سمبل به عنوان آلمانی ها استفاده می کنند. حتی در المپیک سال ۱۹۷۲ مونیخ سگ داشهوندی به نام والدی به عنوان سمبل المپیک برگزیده شد. همچنین بر روی تریلرهایی که طول زیاد دارند نیز به صورت سمبلیک عکس یک داشهوند چسبانیده می شود تا راننده ای که می خواهد از آن سبقت بگیرد به طول زیادش توجه داشته باشد.
داشهوند ها، هفتمین نژاد مورد علاقه مردم آمریکا برای نگهداری هستند. برای نگهداری از این سگ ها، دمای ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتی گراد، غذای مناسب (پرهیز از چاق شدن)، پیاده روی در سطح صاف، جلوگیری از جهش های طولی زیاد و پریدن از ارتفاع، توجه به بهداشت گوش ها و چشم ها و جلوگیری از لیز خوردن حیوان در سطوح لغزنده و توجه به برخورد با کودکان و سگ های بزرگ تر از خود، از مهم ترین نکاتی است که باید در نظر گرفته شوند.
