علمی دانش و فناوری در جنگ

[MILAD_A]

[h=2][/h] صحنه دفاع از مرز و بوم پاک کشورمان در دوران 8 سال دفاع مقدس علاوه بر ایثار و فداکاری غیورمردان و شیرزنان ایرانی، شاهد نقشآفرینی دانش و فناوری پنهان در ابزارهای جنگی متعددی بود که باعث حماسهآفرینیهای بیشماری شد.



در این مقاله به برخی تاثیرگذارترین ادوات جنگی ایران یا دشمن سرزمین مان در آن زمان نگاهی گذرا می کنیم تا ببینیم آینده حضور دانش در صحنه جنگی ایران به چه دستاوردهایی باید بینجامد تا همچنان دیوار دفاع از سرزمین پاکمان، محکم و استوار بماند.

ذوالفقار​

سربازانی که در جنگ جهانی اول می جنگیدند برای نخستین بار با موجود غول پیکری مواجه شدند که می توانست از روی هر مانعی عبور کرده و در برابر سیل گلوله ها همچنان به پیشروی ادامه دهد. مهندسان در آن دوران با استفاده از الگوی کلی تراکتور که می تواند در زمین های ناهموار حرکت کند و تجهیز آن به بدنه ای مستحکم و نیز توپ جنگی توانستند نخستین تانک را طراحی کنند. جنگ جهانی دوم سبب پیشرفت در طراحی تانک ها شد و از آن پس بسیاری از کشورهای دنیا از این جنگ افزار برای تجهیز ارتش خود استفاده کردند. دهه 1980 را باید دوره جدیدی در طراحی و ساخت تانک های مدرن دانست. در همین دوره بود که زره محافظتی تانک ها بهبود یافت و موشک های ضدتانک دیگر نمی توانستند براحتی آن را منهدم کنند.
ارتش عراق پیش از آغاز جنگ تحمیلی به وسیله شوروی سابق به انواع تانک های پیشرفته مجهز شده بود و این کمک ها هنگام جنگ نیز ادامه داشت. با این حال تانک های بسیاری در این دوره توسط رزمندگان ایرانی منهدم یا به غنیمت گرفته شد. پس از جنگ، کارشناسان صنایع دفاعی ایران توانستند به فناوری طراحی و تولید تانک هایی نظیر ذوالفقار یک، دو، سه و نیز سفیر 74 دست یافته و گام دیگری در جهت خودکفایی میهن مان بردارند. بازسازی و تجهیز تانک های قدیمی از دیگر اقدامات انجام یافته در این مسیر بوده است.

گربه های پرنده ایران​

هیچ رزمنده ای را پیدا نمی کنید که از این هواپیمای جنگنده در دوران دفاع مقدس خاطره ای نداشته باشد . حتی شنیدن نامش، لرزه بر اندام خلبانان عراقی می انداخت. جنگنده های F-14 تام کت (گربه نر) سبب برتری بی تردید جمهوری اسلامی ایران در درگیری های هوایی طی دوران دفاع مقدس شده بود. رژیم پهلوی که برای مقابله با تحرکات شوروی بر فراز آسمان ایران به دنبال چاره ای می گشت، با گزینه خرید این جنگنده از ایالات متحده روبه رو شد.
این جنگنده از سیستم راداری بسیار پیشرفته ای برخوردار بود و می توانست به گشتزنی و شناسایی مهاجمان به خاک ایران بپردازد.
این جنگنده ها از زمستان 1356 بتدریج به ایران منتقل شدند. همچنین شماری از خلبانان زبده ایرانی برای استفاده از این جنگنده تحت آموزش قرار گرفتند. اما جنگ تحمیلی را باید نقطه عطف بهره گیری از این هواپیماها دانست. شرکت تولید کننده F-14، لقب قاتل میگ را بر آن نهاده بود. از آنجا که بیشتر جنگنده های عراقی از نوع میگ ساخت شوروی بودند، F-14 به کابوس آنها بدل شده بود. در بسیاری از درگیری های هوایی در سال های دفاع مقدس، خلبانان دشمن به محض مشاهده این جنگنده ایرانی بلافاصله از صحنه دور می شدند.
یکی از ویژگی های بارز این جنگنده را باید در موشک های فونیکس آن دانست. رکورد جهانی سرنگونی سه فروند میگ 23 عراقی تنها با یک موشک به خلبانان ایرانی تعلق دارد.
رکورد هدف گیری و انهدام جنگنده ای دیگر نیز به یک خلبان ایرانی دیگر تعلق دارد که توانست با F-14 یک جنگنده میراژ عراقی را از فاصله 150 کیلومتری سرنگون کند. این جنگنده هنوز هم در خدمت نیروهای مسلح جمهوری اسلامی قرار دارد.

کاتیوشا​

برای آنها که خاطرات روزهای دفاع مقدس را به یاد دارند، ​کاتیوشا​ نامی آشناست. کاتیوشا نوعی راکت انداز چندتایی است که معمولا​ پشت یک کامیون قرار می گیرد و توانایی پرداخت تعداد زیادی راکت در زمان بسیار کوتاهی را دارد. کاتیوشا نخستین بار توسط شوروی سابق ساخته شد و در جنگ جهانی دوم و بویژه در نبرد نیروهای ارتش سرخ در برابر آلمان نازی از آن​ استفاده شد. البته ایده آن بسیار قدیمی و به 1300 سال قبل، زمانی که چینی ها برای نخستین بار راکت را اختراع کردند، برمی گردد.
امکان سریع جابه جایی، حجم زیاد آتش در زمان کوتاه و قیمت کمتر تولید آن نسبت به جنگ افزارهای مشابه را باید از مزیت های کاتیوشا دانست. البته این وسیله معایبی هم دارد. زمان طولانی تر بارگذاری و نیز برد کوتاه و دقت کمتر آن نسبت به جنگ افزارهای توپخانه ای دیگر را باید از اصلی ترین معایب آن برشمرد.
در جریان جنگ تحمیلی از این سلاح به صورت گسترده ای استفاده شد. پس از پایان جنگ تحمیلی، کارشناسان ایرانی توانستند مدل های بومی سازی شده کاتیوشا را که البته از برد و قدرت بیشتری برخوردار بود با نام ​راکت انداز فجر 3​ با برد 40 کیلومتر و نیز ​راکت انداز فجر 5​ با برد 70 کیلومتر را طراحی و تولید کنند.

آر.پی.جی​

نخستین آر.پی.جی در دوران جنگ جهانی دوم توسط شوروی سابق طراحی و ساخته شد. آر.پی.جی در واقع مخفف یک عبارت روسی به معنای ​نارنجک انداز دستی ضدتانک​ است. از این راکت انداز می توان برای اندام ادوات زرهی و نیز نفربرها و حتی تخریب ساختمان ها و سنگرهای بتونی استفاده کرد. حتی کاربردهایی از این وسیله برای انهدام بالگرد نیز مشاهده شده است.
آر.پی.جی ـ7 را باید موفق ترین نمونه تولید شده از این سلاح دانست که در بسیاری از کشورهای دنیا و در جنگ ها و درگیری های مسلحانه شورشیان مسلح در نقاط مختلف دنیا کاربرد داشته و دارد. از آنجا که این سلاح از قدرت تخریب بالایی برخوردار است و در عین حال تنها به یک نفر نیروی انسانی نیاز دارد، به عنوان گزینه ای اصلی در بسیاری از نبردهای مسلحانه مطرح شده است. البته قیمت پایین این جنگ افزار را نیز باید به فهرست دلایل استقبال از آن افزود.
راکت آر.پی.جی پس از برخورد به هدف، به شکلی دو مرحله ای عمل می کند. راکت ابتدا به هدف نفوذ می​کند و در مرحله دوم، در آن منفجر می شود. به همین دلیل این وسیله، گزینه مناسبی برای تخریب زره تانک ها و سنگرهای بتونی است. از آر.پی.جی به طور گسترده​ در دوران دفاع مقدس استفاده شد و ادوات مختلف دشمن از تیررس آن در امان نماند. امروزه بومی سازی شده آر.پی.جی یعنی ​آر.پی.جی ـ29​ با نام ​غدیر​ از سوی کارشناسان ایرانی تولید می شود.