dinaz
کاربر نگاه دانلود
دختری با اراده آهنین که باید از او درس گرفت
خانم بتانی همیلتون دختری است که میتواند الگوی بسیاری از زنان جهان باشد. او متولد 8 فوریه 1990 در هاوایی است و از کودکی توسط والدینش اسکی روی آب را فرا گرفت. به گزارش ایران ناز وی در سن هشت سالگی با تشویق والدین خود وارد اولین رقابت زندگی خود شده و پیروز از میدان خارج شد.
بتانی در سن 13 سالگی به عنوان یکی از نامدارترین و با استعدادترین اسکی بازان روی آب معرفی شد. زندگی او دچار یک اتفاق غم انگیز شد که مسیر زندگی اش را تغییر داد. در سال 2003 او به همراه دوستانش در حال اسکی روی آب بود که مورد حمله یک کوسه بزرگ سفید قرار گرفت. اگرچه او سریعا به بیمارستان انتقال پیدا کرد اما در این حادثه حدود 60 درصد از خون بدنش و بازوی سمت چپش را از دست داد.
نجات جان او چیزی شبیه یک معجزه بود و همه فکر میکردند او برای همیشه از این ورزش کنار میرود.درست یک ماه بعد از حادثه دوباره او به رشته مورد علاقه اش بازگشت و در اولین رقابت حرفه ای اش سربلند بیرون آمد. اگرچه برگزار کنندگان مسابقات در نظر داشتند برای او تمهیداتی مثل وقت اضافی در نظر گرفته بودند اما او نپذیرفت و ترجیح داد مثل شرکت کنندگان عادی مسابقه دهد.
او همان سال در رنکینگ جهانی این رشته نفر پنجم شد. اگرچه برقراری تعادل یکی از مهمترین فاکتورهای این رشته است اما او با داشتن تنها یک دست خیلی خوب توانسته است با مشکلات کنار آمده و همچنان نامی درخشان در این زمینه باشد. او کتابهای زیادی نوشته است.اگرچه این اتفاق در سن کم برای این بانوی جوان 22 ساله بسیار دردناک بود اما او نشان داد که با تلاش فراوان میتوان علیرغم کمبودها به خواسته ها و هدفها دست پیدا کرد.
خانم بتانی همیلتون دختری است که میتواند الگوی بسیاری از زنان جهان باشد. او متولد 8 فوریه 1990 در هاوایی است و از کودکی توسط والدینش اسکی روی آب را فرا گرفت. به گزارش ایران ناز وی در سن هشت سالگی با تشویق والدین خود وارد اولین رقابت زندگی خود شده و پیروز از میدان خارج شد.
بتانی در سن 13 سالگی به عنوان یکی از نامدارترین و با استعدادترین اسکی بازان روی آب معرفی شد. زندگی او دچار یک اتفاق غم انگیز شد که مسیر زندگی اش را تغییر داد. در سال 2003 او به همراه دوستانش در حال اسکی روی آب بود که مورد حمله یک کوسه بزرگ سفید قرار گرفت. اگرچه او سریعا به بیمارستان انتقال پیدا کرد اما در این حادثه حدود 60 درصد از خون بدنش و بازوی سمت چپش را از دست داد.
نجات جان او چیزی شبیه یک معجزه بود و همه فکر میکردند او برای همیشه از این ورزش کنار میرود.درست یک ماه بعد از حادثه دوباره او به رشته مورد علاقه اش بازگشت و در اولین رقابت حرفه ای اش سربلند بیرون آمد. اگرچه برگزار کنندگان مسابقات در نظر داشتند برای او تمهیداتی مثل وقت اضافی در نظر گرفته بودند اما او نپذیرفت و ترجیح داد مثل شرکت کنندگان عادی مسابقه دهد.
او همان سال در رنکینگ جهانی این رشته نفر پنجم شد. اگرچه برقراری تعادل یکی از مهمترین فاکتورهای این رشته است اما او با داشتن تنها یک دست خیلی خوب توانسته است با مشکلات کنار آمده و همچنان نامی درخشان در این زمینه باشد. او کتابهای زیادی نوشته است.اگرچه این اتفاق در سن کم برای این بانوی جوان 22 ساله بسیار دردناک بود اما او نشان داد که با تلاش فراوان میتوان علیرغم کمبودها به خواسته ها و هدفها دست پیدا کرد.
