SAYEH79
کاربر نگاه دانلود
درخشان ترین ستارگان آسمان شب
خورشید (Sun)، یکی از ستارگان کهکشان راه شیری و تنها ستاره سامانه خورشیدی است که در مرکز آن جای دارد.
شباهنگ یا شعرای یمانی (Sirius)، درخشانترین ستاره آسمان شب است. این ستاره در پارسی با نام های کاروان کش، وراهنگ، شب کش، خنک، تیر و تیشتر نیز نامیده می شود. شباهنگ کمابیش از همه نقاط مسکونی زمین دیده می شود و در نیمکره شمالی به عنوان یک رأس مثلث زمستانی شناخته می شود. شباهنگ با ۸٫۶ سال نوری یکی از نزدیکترین ستاره ها به زمین است. جرم شباهنگ ۲٫۴ برابر جرم خورشید، و قدر ظاهری آن منفی ۱٫۴۷ است.
این ستاره در پیکر آسمانی (صورت فلکی) سگ بزرگ قرار دارد به همین دلیل در زبان انگلیسی به آن Dog Star هم می گویند. نام آن در سامانه ی نام گذاری بایر «آلفا سگ بزرگ» (Alpha Canis Majoris) است.
ستاره سهـیل (Canopus)، درخشان ترین ستاره صورت فلکی شاه تخته است. سهیل پس از شباهنگ دومین ستاره پرنور آسمان شب است ولی در مدارهای شمالی قابل دیدن نیست. سهیل نامی عربی به معنای «درخشان» است. نام های فارسی این ستاره پرک و اگست است.
دو ستاره درخشان آسمان شب، شباهنگ در سمت چپ و سهیل در پایین، در آسمان یوننان، استانی واقع در جنوب چین
آلفا قنطورس (Alpha Centauri) یا رجل قنطورس (پای اسب مرد) یا ظلمان (شترمرغ ها)، نام ستاره ای است در صورت فلکی قنطورس. آلفا قنطورس یک ستاره دوتایی است که به همراه پروکسیما قنطورس که بسیار کم نورتر است یک سامانه سه گانه تشکیل می دهد. این سامانه، از همه ستاره ها به منظومه خورشیدی ما نزدیک تر است و با چشم غیر مسلح به صورت سومین ستاره درخشان آسمان شب دیده می شود. فاصله آلفا قنطورس از خورشید ۴٫۳۶ سال نوری است. شعاع آلفا قنطورس ای ۲۳ درصد از خورشید بیشتر است و چگالی آن نیز ۱۰ درصد بیشتر از خورشید ما است.
نگهبان شمال یا سماک رامح (Arcturus)، نام ستاره ای در صورت فلکی گاوران است. نگهبان شمال یک ابرغول سرخ و رنگ آن سرخ روشن است. این ستاره، چهارمین ستاره از نظر قدرت درخشش در آسمان شب است. برای رصد آن باید در نیمه شب ماه ژوئن به آسمان جنوبی نگریست. این ستاره از نظر جرم با خورشید برابری میکند. اگر چهار میلیارد سال آینده از فاصله ۳۷ سال نوری به خورشید نگاه شود در آسمان مشابه نگهبان شمال خواهد بود.
کرکس نشسته (Vega)، وننْد، نسر واقع یا آلفا شلیاق (α Lyr)، درخشان ترین ستاره در صورت فلکی شلیاق، پنجمین ستاره درخشان در آسمان شب و دومین ستاره درخشان در نیمکره شمالی آسمان پس از Arcturus است. این ستاره به همراه دو ستاره دیگر تشکیل مثلث تابستانی را می دهند. این ستاره زمانی ستاره قطبی زمین بود و در ۱۲۰۰۰ سال دیگر نیز ستاره قطبی خواهد شد.
"مثلث تابستانی" یک مثلث بزرگ در آسمان متشکل از سه ستاره درخشان وگا - Vega (بالا سمت چپ)، کرکس پرنده - Altair (متوسط پایین تر) و دنب - Deneb (سمت چپ و دورتر)
سروش (Capella) یا بزبان یا عیوق یا آلفا ارابه ران (alpha Aurigae)، درخشان ترین ستاره صورت فلکی ارابه ران (ممسک الاعنه)، سومین ستاره درخشان در نیمکره شمالی آسمان و ششمین ستاره درخشان در آسمان شب است. با اینکه سروش در شب با چشم غیر مسلح همچون نقطه ای روشن در آسمان دیده می شود ولی در اصل یک جفت ستاره روشن در کنار یک جفت ستاره کم فروغ تر است.
سروش ستاره ای زرد است و نشانگر شانه چپ راننده ارابه در صورت فلکی ارابه ران است.
پای شکارچی (Rigel) یا بتا شکارچی (β Orionis)، درخشان ترین ستاره صورت فلکی شکارچی (جبار) و هفتمین ستاره درخشان آسمان شب است.
پای شکارچی یک ابرغول آبی رنگ است که قطر آن حدوداً ۷۰ بار از قطر خورشید بزرگ تر و ۴۰ هزار بار درخشانتر از خورشیداست. این ستاره حدود ۸۶۰ سال نوری با زمین فاصله دارد. دمای این ستاره حدود ۱۱ هزار کلوین است.
پای شکارچی (درخشان ترین ستاره در تصویر) و سحابی سر جادوگر
شعرای شامی (Procyon)، هشتمین ستاره درخشان آسمان شب است. این ستاره در صورت فلکی سگ کوچک قرار دارد و درخشان ترین ستاره آن صورت است. شعرای شامی از ستارگان نزدیک به خورشید است. این ستاره از شمال طلوع می کند و چون که شام (منطقه سوریه) در شمال نواحی عرب نشین قرار دارد آن را شعرای شامی نام نهاده اند.
مثلث زمستان
ابط الجوزا (Betelgeuse) یا آلفا شکارچی (alpha Orionis)، دومین ستاره درخشان صورت فلکی شکارچی (جبار) و نهمین ستاره درخشان آسمان شب است. این ستاره، یک ابرغول سرخ متغیر با دوره ای چندصدروزه است. ابط الجوزا ستاره غول پیکری است که قطر آن در حدود یک میلیارد و شش صد میلیون کیلومتر است، یعنی تقریباً بیش از هزارو صد برابر قطر خورشید که یک میلیون و سی صد هزار کیلومتر است.
جایگاه ابط الجوزا در آسمان
آخرالنهر (آلفا جوی) درخشان ترین ستاره صورت فلکی جوی (نهر) و دهمین از ستاره درخشان آسمان است. این ستاره یکی از ستارگان خوشه پروین است. آخرالنهر به معنی «انتهای رودخانه» است. نام این ستاره در زبان های اروپایی Achernar است که دیگرگون شده همان نام آخرالنهر است.
آخرالنهر یک ابرغول آبی رنگ است و سرعت گردش آن حول محورش چنان زیاد است که قطر این ستاره در بخش استوا ۵۰ درصد بیشتر از قطر آن در قطب ها است. ستاره آخرالنهر از ستارگان رشته اصلی است و قطر آن ۹ برابر خورشید است.
این ستاره در حدود ۷۰ سال نوری با منظومه خورشیدی ما فاصله دارد و تنها از عرض های جغرافیایی پائین تر از ۳۰ درجه شمالی دیده می شود (بنابر این از تهران دیده نمی شود).
درخشان ترین ستاره در وسط تصویر آخرالنهر است
خورشید (Sun)، یکی از ستارگان کهکشان راه شیری و تنها ستاره سامانه خورشیدی است که در مرکز آن جای دارد.
شباهنگ یا شعرای یمانی (Sirius)، درخشانترین ستاره آسمان شب است. این ستاره در پارسی با نام های کاروان کش، وراهنگ، شب کش، خنک، تیر و تیشتر نیز نامیده می شود. شباهنگ کمابیش از همه نقاط مسکونی زمین دیده می شود و در نیمکره شمالی به عنوان یک رأس مثلث زمستانی شناخته می شود. شباهنگ با ۸٫۶ سال نوری یکی از نزدیکترین ستاره ها به زمین است. جرم شباهنگ ۲٫۴ برابر جرم خورشید، و قدر ظاهری آن منفی ۱٫۴۷ است.
این ستاره در پیکر آسمانی (صورت فلکی) سگ بزرگ قرار دارد به همین دلیل در زبان انگلیسی به آن Dog Star هم می گویند. نام آن در سامانه ی نام گذاری بایر «آلفا سگ بزرگ» (Alpha Canis Majoris) است.
ستاره سهـیل (Canopus)، درخشان ترین ستاره صورت فلکی شاه تخته است. سهیل پس از شباهنگ دومین ستاره پرنور آسمان شب است ولی در مدارهای شمالی قابل دیدن نیست. سهیل نامی عربی به معنای «درخشان» است. نام های فارسی این ستاره پرک و اگست است.
دو ستاره درخشان آسمان شب، شباهنگ در سمت چپ و سهیل در پایین، در آسمان یوننان، استانی واقع در جنوب چین
آلفا قنطورس (Alpha Centauri) یا رجل قنطورس (پای اسب مرد) یا ظلمان (شترمرغ ها)، نام ستاره ای است در صورت فلکی قنطورس. آلفا قنطورس یک ستاره دوتایی است که به همراه پروکسیما قنطورس که بسیار کم نورتر است یک سامانه سه گانه تشکیل می دهد. این سامانه، از همه ستاره ها به منظومه خورشیدی ما نزدیک تر است و با چشم غیر مسلح به صورت سومین ستاره درخشان آسمان شب دیده می شود. فاصله آلفا قنطورس از خورشید ۴٫۳۶ سال نوری است. شعاع آلفا قنطورس ای ۲۳ درصد از خورشید بیشتر است و چگالی آن نیز ۱۰ درصد بیشتر از خورشید ما است.
نگهبان شمال یا سماک رامح (Arcturus)، نام ستاره ای در صورت فلکی گاوران است. نگهبان شمال یک ابرغول سرخ و رنگ آن سرخ روشن است. این ستاره، چهارمین ستاره از نظر قدرت درخشش در آسمان شب است. برای رصد آن باید در نیمه شب ماه ژوئن به آسمان جنوبی نگریست. این ستاره از نظر جرم با خورشید برابری میکند. اگر چهار میلیارد سال آینده از فاصله ۳۷ سال نوری به خورشید نگاه شود در آسمان مشابه نگهبان شمال خواهد بود.
کرکس نشسته (Vega)، وننْد، نسر واقع یا آلفا شلیاق (α Lyr)، درخشان ترین ستاره در صورت فلکی شلیاق، پنجمین ستاره درخشان در آسمان شب و دومین ستاره درخشان در نیمکره شمالی آسمان پس از Arcturus است. این ستاره به همراه دو ستاره دیگر تشکیل مثلث تابستانی را می دهند. این ستاره زمانی ستاره قطبی زمین بود و در ۱۲۰۰۰ سال دیگر نیز ستاره قطبی خواهد شد.
"مثلث تابستانی" یک مثلث بزرگ در آسمان متشکل از سه ستاره درخشان وگا - Vega (بالا سمت چپ)، کرکس پرنده - Altair (متوسط پایین تر) و دنب - Deneb (سمت چپ و دورتر)
سروش (Capella) یا بزبان یا عیوق یا آلفا ارابه ران (alpha Aurigae)، درخشان ترین ستاره صورت فلکی ارابه ران (ممسک الاعنه)، سومین ستاره درخشان در نیمکره شمالی آسمان و ششمین ستاره درخشان در آسمان شب است. با اینکه سروش در شب با چشم غیر مسلح همچون نقطه ای روشن در آسمان دیده می شود ولی در اصل یک جفت ستاره روشن در کنار یک جفت ستاره کم فروغ تر است.
سروش ستاره ای زرد است و نشانگر شانه چپ راننده ارابه در صورت فلکی ارابه ران است.
پای شکارچی (Rigel) یا بتا شکارچی (β Orionis)، درخشان ترین ستاره صورت فلکی شکارچی (جبار) و هفتمین ستاره درخشان آسمان شب است.
پای شکارچی یک ابرغول آبی رنگ است که قطر آن حدوداً ۷۰ بار از قطر خورشید بزرگ تر و ۴۰ هزار بار درخشانتر از خورشیداست. این ستاره حدود ۸۶۰ سال نوری با زمین فاصله دارد. دمای این ستاره حدود ۱۱ هزار کلوین است.
پای شکارچی (درخشان ترین ستاره در تصویر) و سحابی سر جادوگر
شعرای شامی (Procyon)، هشتمین ستاره درخشان آسمان شب است. این ستاره در صورت فلکی سگ کوچک قرار دارد و درخشان ترین ستاره آن صورت است. شعرای شامی از ستارگان نزدیک به خورشید است. این ستاره از شمال طلوع می کند و چون که شام (منطقه سوریه) در شمال نواحی عرب نشین قرار دارد آن را شعرای شامی نام نهاده اند.
مثلث زمستان
ابط الجوزا (Betelgeuse) یا آلفا شکارچی (alpha Orionis)، دومین ستاره درخشان صورت فلکی شکارچی (جبار) و نهمین ستاره درخشان آسمان شب است. این ستاره، یک ابرغول سرخ متغیر با دوره ای چندصدروزه است. ابط الجوزا ستاره غول پیکری است که قطر آن در حدود یک میلیارد و شش صد میلیون کیلومتر است، یعنی تقریباً بیش از هزارو صد برابر قطر خورشید که یک میلیون و سی صد هزار کیلومتر است.
جایگاه ابط الجوزا در آسمان
آخرالنهر (آلفا جوی) درخشان ترین ستاره صورت فلکی جوی (نهر) و دهمین از ستاره درخشان آسمان است. این ستاره یکی از ستارگان خوشه پروین است. آخرالنهر به معنی «انتهای رودخانه» است. نام این ستاره در زبان های اروپایی Achernar است که دیگرگون شده همان نام آخرالنهر است.
آخرالنهر یک ابرغول آبی رنگ است و سرعت گردش آن حول محورش چنان زیاد است که قطر این ستاره در بخش استوا ۵۰ درصد بیشتر از قطر آن در قطب ها است. ستاره آخرالنهر از ستارگان رشته اصلی است و قطر آن ۹ برابر خورشید است.
این ستاره در حدود ۷۰ سال نوری با منظومه خورشیدی ما فاصله دارد و تنها از عرض های جغرافیایی پائین تر از ۳۰ درجه شمالی دیده می شود (بنابر این از تهران دیده نمی شود).
درخشان ترین ستاره در وسط تصویر آخرالنهر است
