آنی ژیراردو یکی از ماندگارترین و تحسین‌شده‌ترین ستاره‌های معاصر فرانسه که در چند فیلم کلود للوش نیز نقش‌آفرینی کرده بود، از دنیا رفت.
ژیراردو دوشنبه ۲۸ فوریه پس از سال‌ها مبارزه با بیماری آلزایمر در پاریس از دنیا رفت. او ۷۹ ساله بود.
آنی ژیراردو که سال‌ها در حوزه سینما و تئاتر فعال بود و به خاطر شادابی و صدای خشن خود شهرت داشت، مورد تحسین بسیاری از شیفتگان سینما و تئاتر فرانسه بود.
کلود للوش فیلمساز فرانسوی که در شش فیلم با ژیراردو همکاری کرده بود، او را با ادیت پیاف مقایسه کرد و گفت او روی صحنه «معادل» خواننده افسانه‌ای فرانسوی بود.
ازجمله فیلم‌های ژیراردو با للوش می‌توان به «مردی که من را می‌خواهد» در ۱۹۶۹ اشاره کرد که در آن مقابل ژان-پل بلموندو بازی کرد.
ژیراردو برای نقش‌آفرینی کمدی خود در دانشگاه آکادمی فرانسز در ۱۹۵۴ تحسین شد و سال بعد با فیلم «۱۳ نفر پشت میز» به کارگردانی آندره اونه‌بل وارد دنیای سینما شد، اما موقعیت کاری او در ۱۹۶۰ با «روکو و برادرانش» لوکینو ویسکونتی شکوفا شد که در آن با آلن دلون همبازی بود.
ژیراردو در بیش از ۱۰۰ فیلم نقش‌آفرینی کرد و سه بار برنده جایزه سزار شد: در ۱۹۷۶ برای بازی در فیلم «دکتر فرانسوا گیان» به کارگردانی ژان-لویی برتوسلی جایزه سزار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد؛ در ۱۹۷۶ برای «بینوایان» برنده جایزه بهترین بازیگر زن مکمل شد و سال ۲۰۰۱ هم برای بازی در نقش مادر انحصارطلب یک موزیسین در «پیانیست» ساخته میشائل هانکه بار دیگر جایزه سزار بهترین بازیگر زن مکمل را دریافت کرد.
او همچنین در سال ۱۹۶۵ برای فیلم «سه اتاق در منهتن» ساخته مارسل کارنه برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره ونیز شد. ژیراردو با وجود حضور تاثیرگذار خود سال‌ها از سوی فیلمسازان تاثیرگذار مانند فرانسوا تروفو نادیده گرفته شد.
نیکلای سارکوزی رئیس‌جمهور فرانسه «تلفیق شگفت‌آور توان و حساسیت ژیراردو» روی صحنه را تحسین کرد و تصمیم او در حضور در فیلمی مستند درباره بیماری آلزایمر را گواهی بر «سخاوت» او دانست.
منبع : خبر آنلاین
