اردبیل دریاچه نئور

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
دریاچه نِئور دریاچه‌ای ما بین شهر اردبیل و شهر خلخال در مرز بین استان گیلان و استان اردبیل قرار گرفته است. این دریاچه در ۴۸ کیلومتری جنوب‌شرقی اردبیل به‌ طرف خلخال در یکی از دره‌های کوهستان باغرو و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا با مساحتی بالغ بر ۲۱۰ هکتار و عمق متوسط ۵ متر است.

مقالات مرتبط:

• ضروری‌ترین لوازم سفرهای طبیعت‌گردی
• جنگل الیمستان؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران
• تالاب جغاخور؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران
• دشت میشان ؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران
• دربند؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران
• جنگل فندقلو؛ آشنایی با مقاصد تورهای طبیعت گردی ایران

این دریاچه دارای نوعی ماهی به نام قزل‌آلای رنگین کمان است. جاده کوهستانی برای رسیدن به این دریاچه آسفالت بوده، ولی جاده دور دریاچه خاکی است. ماهی‌های دریاچه نئور هر سال پیش از زمستان صید و جمع‌آوری می‌شوند، زیرا در اثر یخ زدن دریاچه این ماهی‌ها نمی‌توانند در زمستان زنده بمانند و پس از زمستان دوباره ماهی‌های کوچک پرورشی در نئور رها می‌شوند.

با بهره‌گیری از آب این دریاچه، تعدادی استخر پرورش ماهی نیز در پیرامون اردبیل درست شده است. بارندگی مناسب و وجود چشمه‌های فراوان سبب پایداری وضعیت دریاچه شده، ضمن آنکه هوای مطبوع منطقه زمینه بسیار مناسبی برای جذب گردشگر خصوصا در اوقات گرم سال را فراهم کرده است. در اطراف دریاچه چشمه‌های گسلی فراوانی وجود دارد که دبی آب این چشمه‌ها بر حسب مقادیر نزولات برفی سالیانه و پایداری برف‌چال‌ها در ایام گرم و موقعیت آنها متفاوت است. وجود چشمه‌های متعدد حوضه آبریز دریاچه نئور از مهم‌ترین منابع تأمین آب دریاچه بشمار می‌رود.

[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
این منطقه دارای پوشش گیاهی متنوعی از گیاهان خشکی‌زی و آبزی از جمله شبدر، بابونه، بومادران، آلاله، نعناع و... است که از گیاهان دارویی هم هستند. دریاچه نئور زیستگاه برخی از گونه‌های پرندگان مهاجر عبوری نیز هست. این دریاچه در حداکثری عمق در حد کمینه ۵/۵ متر و در حد بیشینه ۱۳ متر است. آب این دریاچه برای استفاده آبیاری زمین‌های کشاورزی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد و هر ساله به میزان اندک بچه ماهی قزل‌آلای رنگین کمان جهت کنترل جمعیت گامارس‌های موجود در دریاچه رهاسازی می‌شود. وسعت حوضه آبریز دریاچه نئور ۴۵ کیلومتر مربع بوده و از مراتع ییلاقی عشایر فندوقلو است.


محدوده دریاچه نئور به علت واقع شدن در داخل منطقه حفاظت شده لیسار (گیلان) و به دلیل ضوابط خاص موجود بر این مناطق شکار هر گونه پرنده آبی در این دریاچه ممنوع بوده، لذا عوامل خاص طبیعی و انسانی حیات وحش این منطقه را تهدید نمی‌کند. این دریاچه دارای ارزش‌های زیستگاهی، اکو توریستی، زنبورداری، کشاورزی و دامداری است.


دریاچه نئور که بزرگ‌ترین دریاچه طبیعی و آب شیرین استان است در بلندی‌های باختری رشته باغرو (تالش) بر روی ولکانیت پرفیر آندزیتی – ائوسن بالایی ایجاد شده است. در سال ۱۳۶۶ به منظور ذخیره آب برای استفاده‌های کشاورزی سدی در تنها خروجی دریاچه (قانلو دره) احداث و مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
مسیر دسترسی به دریاچه نئور

دریاچه نئور در ۴۸ کیلومتری جنوب‌شرقی اردبیل و در مسیر این شهر به خلخال واقع شده است. پس از طی چهل کیلومتر از شهر اردبیل به سمت شهر خلخال به ده بودالالو می‌رسیم. سپس باید جاده‌ای به طول سیزده کیلومتر را به سمت بالای کوه طی کرده تا به دریاچه رسید. دسترسی به این دریاچه از سه مسیر ذیل امکان‌پذیر است:

• هشت پر (طالش)، ریگ، کیش دیبی، شیله، مریان، قلعه جوق، حفظ آباد و عباس آباد.
• خلخال، گیوی، فاراب، قره قشلاق، کزور، خلفلو، هل آباد، حفظ آباد و عباس آباد.
• اردبیل، هیر، شبلو و عباس آباد.
  
  
  
  

بهترین فصل برای بازید از دریاچه نئور

کوهنوردی بهاره نئور به سوباتان یکی از معروف‌ترین مسیرهای طبیعت‌گردی شمال کشور برای عاشقان طبیعت ایران زمین است. یک جاده خاکی ناهموار و نیسان رو هم وجود دارد که با گرم شدن هوا و کم شدن بارندگی‌ها، برای رفت و آمد بومیان و گردشگران از نئور به سوباتان و برعکس مورد استفاده قرار می‌گیرد. فصل تابستان به دلیل آب‌وهوای متبوع این منطقه نسبت به سایر نقاط کشور می‌تواند بهترین فصل برای سفر به دریاچه نئور باشد. اگر هم قصد پیمایش این مسیر را ندارید، می‌توانید در کنار دریاچه بمانید. در حال حاضر در کنار دریاچه، امکانات رفاهی و اقامتیِ خاصی وجود ندارد و اقامت فقط در چادر امکان پذیر است، ولی وسایل رفاهی در حد معمول وجود دارد.

[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
یکی از گردشگاه‌های مهم اطراف شهر اردبیل دریاچه زیبای نئور است. ایندریاچه در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل به طرف خلخال در یکی از دره‌هایکوهستان باغیرو و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا با مساحتی بالغ بر ۲۱۰ هکتار و عمق متوسط ۵ متر یکی از زیباترین و دیدنی‌ترین دریاچه‌های ایراناست. نئو مشتمل بر دو دریاچه کوچک و بزرگ است که در فصل بهار به هم می‌پیوندند و دریاچه واحد را به وجود می‌آورند.

بارندگى مناسب و وجود چشمه‌هاى فراوان سبب پایدارى وضعیت دریاچه شده، ضمن آنکه هواى مطبوع منطقه زمینه بسیار مناسبى براى جذب گردشگر خصوصا در اوقات گرم سال را فراهم کرده است.

محدوده دریاچه نئور، به دلیل ضوابط خاص موجود بر این منطقه، به‌عنوان یک منطقه حفاظت شده زیست‌محیطی تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گیرد، لذا شکار هر گونه پرنده آبی در این دریاچه ممنوع بوده و عوامل خاص طبیعی و انسانی حیات وحش این منطقه را تهدید نمی‌کند. این دریاچه دارای ارزش‌های زیستگاهی، اکوتوریستی، زنبورداری، کشاورزی و دامداری است.

این مکان جز مکان‌هایی در ایران معرفی شده است که قبل از مرگ باید دید. با کجارو همراه باشید.

از حاشیه جنوب شهرقی شهر اردبیل (میدان ایثار) راه آسفالت به طرف خلخال منشعب می‌شود که در فاصله ۳۵ کیلومتری آن، مرکز دهستان بودآلالو قرار دارد. از دست چپ این مسیر راه آسفالت تا روستای عباس‌آباد به طول ۱۰ کیلومتر ادامه دارد. دریاچه نئور در طرف شرق این روستاواقع شده است.

با توجه به کوهستانی و سردسیر بودن منطقه و بارش برف‌های زیاد در فصل زمستان، بهترین فصل برای دیدن طبیعت دریاچه نئور و کوهستان‌های اطراف آن، بهار و تابستان است.
[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
چشمه های منطقه نئور
گور بلاغی، شبلو بلاغی، گول بلاغی، قاشقا بلاغی، پیالا گوزه، قورما چوخور بلاغی، دیری بلاغی، پاسگاه بلاغی، قوتور بلاغی، حسین بلاغی، اوبا بلاغی، اسدخان یوردونون بلاغی، سید یوردونون بلاغی، قالا گوزه سی، فرخ یوردونون بلاغی

کاربری دریاچه نئو اردبیل

آب این دریاچه برای استفاده آبیاری زمین‌های کشاورزی مورد بهره برداری قرار می‌گیرد که در سال ۱۳۶۶ به منظور ذخیره آب جهت استفاده‌های کشاورزی سدی در تنها خروجی دریاچه (قانلی دره) احداث و مورد بهره برداری قرار گرفت و هر ساله به میزان اندک بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان جهت کنترل جمعیت گامارس‌های موجود در دریاچه رها سازی می‌گردد. وسعت حوضه آبریز دریاچه نئور ۴۵ کیلومتر مربع بوده و از مراتع ییلاقی عشایر فندوقلو می‌باشد.

پوشش گیاهی دریاچه نئو اردبیل

این منطقه داراى پوشش گیاهى متنوعى از گیاهان خشکى‌زى و آبزى است. از جمله شبدر، بابونه، ‌بومادران، آلاله، نعناع و... که از گیاهان دارویی هم هستند. دریاچه نئور زیستگاه برخی از گونه‌های پرندگان مهاجر عبوری نیز هست.


[/HIDE-THANKS]

 

[ATENA_A]

[HIDE-THANKS]
ییلاق سوباتان

ییلاق سوباتان یکی از زیباترین مناطق ییلاقی کشور است که در ۲۰ کیلومتری ضلع غربی شهر لیسار از توابع شهرستان تالش در استان سرسبز گیلان و ۳۶ کیلومتری شمال غرب شهر تالش (هشتپر) و ۱۹ کیلومتری جنوب شرقی دریاچه نئور واقع شده است که از شرق به جنگلهای انبوه تالش (لیسار)، از غرب به ییلاقات اردبیل و دریاچه زیبای نئور، از شمال به رود خانه خروشان لیسار و ییلاقات خطبه سرا و از جنوب به مناطق ییلاقی آسبومار جوکندان متصل است.

این شهرک زیبای ییلاقی محل سکونت صدها خانوار لیساری است که بیشتر در فصول بهار و تابستان و بخشی از پائیز، در آن مسکن می‌گزینند. این محل از چشمه های پر آب و بسیار خنک و هوای عالی برخوردار بوده و دارای زمین‌های سرسبز پوشیده از چمن است. در داخل و اطراف سوباتان گورستان‌های متعددی از هزاران سال پیش تا کنون وجود دارد که نشان از تاریخ و تمدن کهن این سرزمین دارد. در مرکز سوباتان حفره هایی وجود دارد که سیلاب‌های اطراف را در خود فرو می‌برد و شاید به همین دلیل سوباتان به این نام شهرت پیدا کرده است. در حالی که دمای شهرهای مختلف گیلان، مرطوب‌ترین استان کشور به ندرت به کمتر از یک درجه بالای صفر می‌رسد، در ارتفاعات سوباتان که ۱۹۰۰ تا ۲۵۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد، تابستان هم لکه‌هایی از برف دیده می‌شود و به همین دلیل اواخر پاییز ساکنین آن که اکثراً دامدار هستند به جنگل های دامنه البرز و سواحل خزر (لیسار) کوچ کرده و فقط ۳ خانوار در روستای ییلاقی هونی‌یش باقی می‌ماند . ساری‌داش (سنگ زرد) ، آلچالق (پارک طبیعی درختان آلوچه) ، هاچا‌داش (جایی که نوک کوه بصورت دوشاخه در آمده)، چمنزار وسیع بیده پشت، غار طبیعی گنج‌خانه، بازاچه سنتی، نمایشگاه مردم شناسی عشایری، چشمه باتمان بولاق بین سوباتان و آسبومار و ییلاقات بالادستی ساری بولاق و چم‌چمی و باغداگول (محل اقامت ایل شاهسون اردبیل) و دریاچه زیبای نئور از نقاط جالب و دیدنی این منطقه می‌باشد. این منطقه ییلاقی فاقد برق و گاز بوده و علیرغم تغییرات بافت سنتی در مرکز سوباتان، هنوز صدها خانوار دامدار و عشایر بصورت سنتی و با حفظ فرهنگ بومی در سیاه چادرها (پوری) و خانه های کاهگلی در روستاهای اطراف سوباتان به شغل شریف دامداری مشغول هستند. ییلاق سوباتان به دلیل ویژگیهای خاص طبیعی مورد توجه توریستهای طبیعت گرد قرار گرفته و سالانه هزاران توریست داخلی و خارجی از این منطقه زیبا بازدید می‌کنند. سوباتان هتل و اقامتگاه رسمی ندارد و مردم خونگرم سوباتان در خانه‌های خود از این مسافران پذیرایی می‌نمایند.
[/HIDE-THANKS]