دلایل قرمزی چشم ها

[гคђค1737]

قسمت اول

قرمز شدن چشم ها ممکن است علامت وجود التهابی در چشم باشد که یک یا هر دو چشم را درگیر می کند. بدون شک قرمز شدن چشم ها یک حالت هشداردهنده است، اما خوشبختانه در اکثر موارد جای نگرانی نیست. البته در برخی موارد ممکن است پای مشکلات جدی تری در میان بوده و نیاز به مداخله پزشک باشد. طی دو مطلب، 12 عامل اصلی قرمز شدن چشم ها را عنوان می کنیم.
فاطمه حلوایی - بخش سلامت تبیان
قرمزی چشم
ورم ملتحمه عفونی
ورم ملتحمه عفونی شایع ترین علت قرمزی چشم هاست که چهره ای ترسناک بخصوص در بین بچه های دبستانی ایجاد می کند. ملتحمه ، غشای نازک و شفافی است که روی سفیدی چشم و سطح داخلی پلک ها را می پوشاند. این مشکل زمانی بروز می کند که این غشا دچار التهاب شده باشد. ممکن است مشکل زمینه ویروسی یا باکتریایی داشته باشد و یک یا هر دو چشم را درگیر کند.
از علائم اصلی ورم ملتحمه می توان به قرمز شدن چشم ها، قی کردن چشم ها، خارش، پف و ورم در پلک ها و مژه ها، اشک ریزی زیاد و حساسیت به نور اشاره کرد. عامل ویروسی شایع در بین کودکان «آدنوویروس» و عامل باکتریایی آن «استرپتوکوک» است.
برای درمان ورم ملتحمه باکتریایی، از قطره ها یا پمادهای آنتی بیوتیکی استفاده می شود. آنتی بیوتیک ها برای درمان ورم ملتحمه ویروسی کارساز نیستند و این مشکل به خودی خود درمان می شود. در اکثر موارد، ورم ملتحمه عفونی بدون عوارض خاصی قابل درمان است.
خونریزی زیر ملتحمه
رگ های خونی کوچک و رشته های عصبی زیادی در ملتحمه چشم وجود دارند. اگر این رگ های کوچک دچار پارگی شوند، خون زیر ملتحمه جمع شده و چشم ها به اصطلاح کاسه خون می شوند. دلیل بروز خونریزی زیر ملتحمه همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد.
برخی عوامل تاثیرگذار در بروز این مشکل شامل سرفه یا عطسه شدید، استفراغ شدید، جراحت در چشم و یا بلند کردن اجسام سنگین هستند. از بیماری ها و عوامل دیگری که باعث افزایش خطر خونریزی زیر ملتحمه می شوند می توان به دیابت، فشار خون بالا، مصرف داروهای ضدانعقاد خون و مشکلات مربوط به انعقاد خون اشاره کرد.
این خونریزی بر خلاف جلوه ترسناکی که دارد، معمولا با تغییر دید و یا درد چشم همراه نیست. خوشبختانه خونریزی زیر ملتحمه، مشکل حاد و خطرناکی نیست و بدن در عرض چند هفته به خودی خود خون را جذب می کند. گفتنی است که این مشکل عارضه شناخته شده ای نیز در پی ندارد.
قی چشم
بلفاریت
بلفاریت همان التهاب پلک ها است. در اغلب موارد این التهاب لبه پلک ها و محل رشد مژه ها و معمولا هر دو پلک را درگیر می کند. از نظر بالینی دو نوع بلفاریت وجود دارد که شامل بلفاریت خلفی posterior blepharitis و بلفاریت قدامی anterior blepharitis است. بلفاریت قدامی قسمت داخلی پلک ها یعنی محل رشد مژه ها را مبتلا می کند و بلفاریت خلفی زمانی که غدد چربی واقع در انتهای مژه ها مسدود شوند بروز می کند.
خشکی چشم می تواند باعث التهاب و حساسیت رگ های خونی سطح چشم شده و آنها را قرمز کند
در هر حال عوامل متعددی شامل بیماری ها و شرایطی مانند شوره سر و ابروها، عفونت باکتریایی، روزاسه (بیماری پوستی که باعث قرمزی پوست صورت می شود)، آلرژی ها و آکنه مژه ها در بروز این مشکل دخیل هستند. از علائم بلفاریت نیز می توان به اشک ریزش زیاد، قرمزی چشم ها، احساس جسم خارجی در چشم، قی روی مژه ها (تصویر بالا)، کاهش قدرت بینایی، پلک های متورم، حساسیت به نور، خارش پلک و ریزش مژه ها اشاره کرد. بلفاریت به درمان های معمولی مانند استفاده از کمپرس گرم، تمیز کردن لبه پلک ها و استفاده از پمادهای آنتی بیوتیک جواب می دهد.
خشکی چشم
خشکی چشم به دلیل کاهش ترشح اشک یا تولید اشک بی کیفیت بروز می کند. خشکی چشم در خانم ها بیشتر از آقایان شایع است. سندرم چشم خشک می تواند باعث التهاب و حساسیت رگ های خونی سطح چشم شده و آنها را قرمز کند. از دیگر علائم خشکی چشم می توان به سوزش، احساس جسم خارجی در چشم، تاری دید، خستگی چشم و حساسیت به نور اشاره کرد.
عوامل متعددی در افزایش خطر خشکی چشم ها دخالت دارند که از جمله می توان به افزایش سن، جنسیت (زنان)، کمبود ویتامین A، استفاده از لنزهای تماسی، مصرف دخانیات، استفاده زیاد از رایانه، مصرف برخی داروها مانند آنتی هیستامین ها، داروهای ضدافسردگی و برخی داروهای فشارخون اشاره کرد. خشکی چشم ها با بیماری هایی مانند سندرم شوگرن، دیابت، لوپوس و پلی آرتریت روماتوئید نیز در ارتباط است. برای مقابله با این مشکل می توان از داروی ضدالتهاب سیکلوسپورین و اشک مصنوعی استفاده کرد.
گل مژه چشم
گل مژه
گل مژه برآمدگی های قرمز و دردناکی است که روی لبه ی پلک ها رشد می کند. گل مژه به دلیل یک عفونت باکتریایی بروز می کند و داخل آن پر از چرک بوده و چیزی شبیه جوش یا دمل است. از علائم دیگر این برآمدگی های نازیبا می توان به قرمزی چشم ها، درد و ورم در پلک ها، اختلال در بینایی و اشک ریزش بیش از اندازه اشاره کرد. باکتری های «استافیلوکوک» عامل اکثر عفونت های ایجادکننده گل مژه محسوب می شوند.
این مشکل در بین افراد بزرگسال بیشتر از کودکان دیده می شود. افرادی که از بلفاریت، اختلال در عملکرد غدد میبومین (چربی) یا رزاسه رنج می برند بیشتر در معرض گل مژه قرار می گیرند. وظیفه غدد میبومین تولید چربی لازم برای مرطوب نگه داشتن چشم ها است. اکثر گل مژه َها نیازی به درمان خاصی ندارند و در عرض چند هفته برطرف می شوند. برای تسریع درمان این برآمدگی های قرمز می توان از گوماژ پلک ها، کمپرس گرم و پمادهای آنتی بیوتیک استفاده کرد.
گلوکوم زاویه بسته
گلوکوم یا آب سیاه چشم یک بیماری چشمی است که به دلیل فشار بالای داخل چشم بروز می کند. زاویه طبیعی قرنیه و عنبیه حدود 30 تا 45 است و با افزایش سن این زاویه تنگ تر می شود. بر اساس این زاویه، دو نوع اصلی این بیماری شامل زاویه باز یا زاویه بسته وجود دارد.
در درمان ورم عنبیه، هدف اصلی کاهش التهاب چشم است. استفاده از کورتون ها ، آنتی بیوتیک ها، داروهای ضدویروس و یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی در کنترل این بیماری موثر است
گلوکوم زاویه بسته شایع ترین نوع بیماری است که در 90 درصد موارد دیده می شود. گلوکوم باز شیوع کمتری دارد، اما اگر کنترل نشود به اختلال در بینایی و در نهایت نابینایی منجر خواهد شد.
گلوکوم زاویه بسته را به دو نوع اولیه یا ثانویه تقسیم کرده اند که با عنوان حاد یا مزمن نیز تعریف می شوند. از عوامل اصلی این بیماری می توان به پیری، نژاد و جنسیت (زن ها) و مسائل ژنتیکی و وراثتی اشاره کرد. علائم این بیماری شامل قرمزی چشم ها، درد چشم ها، سردرد، از دست رفتن دید محیطی، تاری دید، دیدن هاله اطراف نور، حالت تهوع، استفراغ و بزرگ شدن اندازه مردمک چشم است که نیاز به درمان اورژانسی دارند.
ورم عنبیه
ورم عنبیه شامل التهابی در عنبیه یا همان لایه میانی چشم است. ورم عنبیه ممکن است در قسمت جلو، عقب، میانی و یا تمامی بخش های چشم بروز کند. ممکن است این تورم در یک یا هر دو چشم دیده شود. در نیمی از موارد، دلیل خاصی برای ورم یا التهاب عنبیه پیدا نمی شود و در نیمی دیگر، بیماری های خودایمنی و عفونت ها را در بروز آن دخیل می دانند.
از علائم و نشانه های این بیماری می توان به قرمزی چشم ها، حساسیت به نور، دیدن لکه های تاریک یا شناور در میدان دید و اختلالات بینایی اشاره کرد. در درمان ورم عنبیه، هدف اصلی کاهش التهاب چشم است. استفاده از داروهای استروئیدی (کورتون ها) ، آنتی بیوتیک ها، داروهای ضدویروس و یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی در کنترل این بیماری موثر است. مشکلاتی مانند آب مروارید، جداشدگی پرده شبکیه و نابینایی از جمله عوارض ناشی از ورم عنبیه محسوب می شوند.
ادامه دارد...

 

[гคђค1737]

قسمت دوم

چشم ها جزو اعضای مهم بدن محسوب می شوند. بدون چشم نه تنها دنیا تیره و تار می شود، بلکه زیبایی صورت نیز تحت تاثیر قرار می گیرد. گاهی پیش می آید که چشم ها به دلیل وجود التهاب و مشکلاتی قرمز و متورم می شوند. زمانی که رگ های خونی دچار التهاب می شوند نیز چشم ها قرمز و پرخون دیده می شوند.
فاطمه حلوایی - بخش سلامت تبیان
قرمزی چشم
در قسمت اول این مطلب به هفت عامل اصلی بروز قرمزی چشم ها که شامل ورم ملتحمه عفونی، خونریزی زیر ملتحمه، التهاب پلک، خشکی چشم، گل مژه بود، اشاره کردیم. در قسمت پایانی نیز به پنج مورد دیگر اشاره می کنیم.
خراشیدگی یا زخم قرنیه چشم
خراشیدگی قرنیه شامل زخمی روی این بخش از چشم است. قرنیه، لایه شفاف واقع در قسمت جلوی کره چشم است که عنبیه (قسمت رنگی چشم) و مردمک (دایره سیاه میانی چشم) را می پوشاند.
معمولا خراش به خارجی ترین قسمت قرنیه محدود می شود. بروز زخم، استفاده بیش از اندازه از لنزهای تماسی، وارد شدن جسم خارجی در چشم و عدم محافظت از چشم در مواقع جراحی تحت بیهوشی عمومی از جمله عوامل دخیل در بروز این مشکل چشمی هستند.
از علائم خراشیدگی قرنیه نیز می توان به قرمزی و درد چشم ها، احساس جسم خارجی در چشم، اشک ریزی، حساسیت به نور و اختلال در بینایی اشاره کرد. عوارض این مشکل نادر است و در اکثر موارد مشکل طی 24 تا 48 ساعت برطرف می شود.
کراتیت
کراتیت التهابی است که قرنیه را درگیر می کند. قرنیه لایه شفاف و محدبی شکل است که در قسمت جلوی کره چشم قرار دارد و عنبیه و مردمک را پوشش می دهد. وظیفه قرنیه، انژاس نور و هدایت آن به سمت شبکیه است که بافت حساس به نور چشم بوده و در قسمت عقب کره چشم واقع است.
ممکن است کراتیت یا التهاب قرنیه، عفونی یا غیرعفونی باشد که نوع اول شایع ترین دلیل بروز کراتیت است. عواملی که خطر بروز این مشکل را افزایش می دهند شامل استفاده از لنزهای تماسی، ضعف قدرت دستگاه ایمنی بدن، زندگی در شرایط آب و هوایی گرم، استفاده از قطره های چشمی استروئیدی و وجود زخم یا جراحتی در چشم است.
از علائم این مشکل نیز می توان به قرمزی و دردهای چشمی، اشک ریزی زیاد، تار بینی و حساسیت به نور اشاره کرد. روش های درمان کراتیت به علت آن بستگی دارد.
خوشبختانه علائم ورم ملتحمه چشم با مصرف آنتی هسیتامین ها قابل تسکین هستند
در درمان کراتیت عفونی معمولا نیاز به آنتی بیوتیک، درمان های ضدویروس و یا ضدعفونی کننده هست. قطره های استروئیدی نیز به صورت کوتاه مدت برای کاهش التهاب و محدود کردن زخم های قرنیه استفاده می شوند. عوارض کراتیت شامل بروز زخم روی قرنیه است که می تواند منجر به کاهش بینایی و حتی نابینایی شود.
ورم ملتحمه آلرژیک
ورم ملتحمه آلرژیک همان التهاب ملتحمه ناشی از آلرژن ها است. آلرژن ها یا مواد حساسیت زای موجود در هوا مانند گرد و غبار، گرده گل ها و گیاهان، علف های هرز، فلس حیوانات (تکه های ریز پوست مرده حیوانات) و هاگ ها باعث بروز این نوع التهاب می شوند که درصد قابل توجهی از افراد سرتاسر جهان با آن روبه رو هستند.
ورم ملتحمه به دو نوع حاد (فصلی) و مزمن (در طول سال) تقسیم می شود. قرمزی چشم ها، اشک ریزی، خارش و سوزش چشم ها جزو علائم شایع این بیماری هستند.
خوشبختانه این علائم با مصرف آنتی هسیتامین ها که برای درمان رینیت آلرژیک (تب یونجه) استفاده می شود قابل تسکین هستند. هیستامین ماده ای است که از طریق ماستوسیت ها تولید می شود.
بهترین درمان برای این مشکل، پرهیز از قرار گرفتن در معرض آلرژن ها است. ورم ملتحمه آلرژیک با مصرف اکثر داروهای ضدآلرژی مانند آنتی هسیتتامین ها،داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و همچنین داروهای استروئیدی (کورتون ها) قابل کنترل است و خوشبختانه عارضه خاص و جدی در پی ندارد.
پتریژیوم یا ناخنک چشم
ناخنک چشم یک زائده گوشتی است که روی ملتحمه رشد می کند. ممکن است این مهمان ناخوانده در یک یا هر دو چشم بروز کند و اندازه ی آن متفاوت است.
این زائده گوشتی، خوش خیم و غیرسرطانی است و گاه ممکن است تا قرنیه نیز پیش برود. پتریژیوم با علائمی مانند قرمزی چشم، تورم، خارش و تاری دید همراه است.
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه های ماورای بنفش و داشتن مشاغلی که در هوای آزاد انجام می شود جزو عوامل اصلی ابتلا به این مشکل هستند.
پتریژیوم در اغلب موارد آقایان را بیشتر از خانم ها درگیر می کند و معمولا نیازی به درمان ندارد، مگر اینکه در بینایی فرد اختلال جدی ایجاد کند و یا اینکه تبدیل به مشکلی غیرقابل تحمل شود.
درمان های آن نیز شامل استفاده از اشک های مصنوعی، پمادهای موضعی، قطره های استروئیدی (به صورت محدود و کنترل شده) و در صورت لزوم جراحی است.
سردردهای خوشه ای
سردردهای خوشه ای جزو سردردهای شدید و آزاردهنده ای است که در یک دوره زمانی به مدت چندین هفته تا چندین ماه رخ می دهد و پس از آن برای دوره ای فروکش می کند.
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه ماورای بنفش و داشتن مشاغلی که در هوای آزاد انجام می شود جزو عوامل اصلی ابتلا به ناخنک چشم هستند
علت اصلی بروز سردرهای خوشه ای ناشناخته است، اما محققان از اتساع و انبساط عروق خونی به سمت مغز و صورت صحبت می کنند. عواملی که در ابتلا به این نوع سردردها دخالت دارند شامل جنسیت، سن بالای سی سال و مصرف الـ*کـل است. معمولا این نوع سردرد در آقایان شیوع بیشتری دارد.
از علائم اصلی آن نیز می توان به درد در یک طرف سر که اغلب با قرمزی چشم ها، اشک ریزی زیاد، احتقان بینی، آبریزش بینی، انقباض مردمک، افتادگی پلک بالا، تعریق صورت و ورم پلک ها اشاره کرد. ممکن است تمام این علائم در طرفی از صورت بروز کنند که سردرد ایجاد شده است.
درمان با اکسیژن فشار بالا، سوماتریپتان یا ایمیترکس (داروی ضدمیگرن قوی) یا تزریق دی هیدروارگوتامین (منقبض کننده عروق) جزو روش های درمانی رایج سردردهای خوشه ای حاد محسوب می شوند.