دلنوشته کاربران دلبر بخواند / فرشته رحمانی

[فرشته رحمانی]

بسم رب دلبر



#1


کار و بارمونُ ول کردیم، نصف شبی خیره شدیم به آفاق و دوردست ها بلکم باد با دل درمونده راه بیاد و بوی گیسوی دلبرُ به مشاممون برسونه که مردیم از این همه آسمونِ هفتمُ با خیالش دریدن و برگشتن.
حالا این وسطا هی گلاویز میشیم با دل که ای وامونده ی بیچاره، دلبر قرص 6 ساعتی نیست ک روزی 4 بار بندازی بالا و شنگولِ شنگول مـسـ*ـتِ دیوانه رو بخونیُ برقصی...
دلبرِ، حالیته؟
راضی باش به عطری ک باد از کوچه پس کوچه های محله شون میاره
راضی باش به اینک می با دیگران خورده ست و با تو سر گران دارد...
اصلا جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت...
دلبر
ما که زدیم تو سر این لامذهب
ولی تو مروت کن،
بگذر از این کوچه ی تاریک
واسم بهارُ بیار

فرشته رحمانی



پ.ن: من آلودم اما نجاتم نده
که آلوده بودن به تو پاکیه

 

[فرشته رحمانی]

#2


چش بستم رو هرچی دلبرونگیه
رو هرچی که تهش برسه به اسمِ خونه خراب کنت
بابا نخواستیم
نخواستیم را به را بیای فرمون این دلُ بگیری و ببریمون آنجا که دل خوش است.
خوشیِ دل توفیر داره با خوشیِ من.
زبون نفهمِ لاکردار از دلتنگی مچاله میشه،
له میشه زیر سنگینی غرور و میگه خوشم!
میزنن تو ذوقش و نطقشو کور میکنن
نگاش نمیکنن تا نفس نفس زدنای آخرشو ببینن...
اون وقت بر و بر تو چشام زل میزنه میگه خوشم به غمِ عشق!
تقصیر این چشماست که زنگارِ این وامونده ی درمونده رو میشوره و میبره...
اصلا نه این چشارو خواستیم نه این دلُ.
ور دار ببر !
این حوالی نه چشای مـسـ*ـتِ ما، نه دلِ دیوونه مون خریداری نداره.
والسلام!


فرشته رحمانی

 

[فرشته رحمانی]

#3

حالا ما گفتیم شما دلبری،
گفتیم نگاتون که سمت ما بیفته دلمون هری می ریزه و صدای تالاپ و تولوپش گوش عالمُ کر می کنه.
بر فرض که گفتیم دلبرونه که بخندی دست و پامون از اختیارمون خارج میشه و قفلِ ملودی خنده هاتیم تا قیومِ قیومت.
گیریم گفتیم که بمِ صداتون زلزله می اندازه تو وجودمون و اخمتون دلیل بغضای شبونمونِ
ولی دلبر جان
بزار روشنت کنم
مخلص کلام اینکه:
عاشقم بر لطف و بر قهرت به جد
بوالعجب من عاشقم بر هر دو ضد
حالا شما دلمونُ با بی وفایی هات زیر و رو کن
چشاتو ببند رو همه حسی که تو سلول سلول تنم موج می زنه. وقتی آشفته صدات می زنم: دلبر..دلبر.. سر برنگردون و دلبرونه نگاتو بگیر
دست رقیبُ بگیر و به نگاهِ ماتم بخند.
شما دلبری
شما همیشه دلبری❤

فرشته رحمانی

 

[فرشته رحمانی]

#4


زنجیر انداختی گردنمون کشون کشون میبریمون پی دلبرونگی هات که چی؟
نگا میکنی دلمون هُرّی بریزه بعد گره میندازی به ابروهات که چی؟
شونه هات امنِ
پناهِ خستگیاست
ولی اون دور دورا وایسادی با خستگیام راه نمیای که چی؟
اصلا بگو ببینم
این زیر چشمی نگا کردنات
این زیرلبی دوبیتی گفتنات
همین خنده هات که آدمو مجبور میکنه هزارون بار اذا زلزلت الارضِ زلزالها بخونه، همه ی اینا اینقدر دلبر و عاشق کُشن که چی؟! دِ لامذهب، رو میگیری..
حیا میکنی ...
اونم بعد اونهمه عشقی که رو شونه هات جا گذاشتم؟
که چی؟
بیا با دلم راه بیا
برس ب مرز پیراهنِ گلدارِ تنم
این همه بین ما فاصله انداختی؛
که چی؟

فرشته رحمانی