- عضویت
- 2019/02/22
- ارسالی ها
- 137
- امتیاز واکنش
- 345
- امتیاز
- 206
- سن
- 22
تا امروز سه نظریهٔ بسیار پرطرفدار دربارهٔ انقراض نئاندرتالها وجود داشتهاست. به جز این سه نظریه، فرضیاتی هم درکار بودهاند، از قبیل شیوع بیماریهای خاص انسانها در میان نئاندرتالها که آنها را به سادگی از پا درآورد؛ که هنوز مورد بررسی دقیق قرار نگرفتهاند و نمیتوان از آنها به عنوان «نظریه» نام برد؛ دست کم تا زمانی که شواهدی برای آنها پیدا نکنیم.
نظریهٔ تغییرات آب و هوایی
نقاط قوت: تغییرات آب و هوایی بین ۵۰ هزار تا ۳۰ هزار سال پیش، با
کاهش نئاندرتالها همزمان است.
نقاط ضعف: سؤال مهم این جاست که نئاندرتالها عملاً توانایی بهتری
در شکار داشتند و پس از چندین هزار سال زندگی درعصر یخبندان بایدمیتوانستند دست کم در برخی مناطق به زندگی ادامه دهند.
توضیح نظریه:
تغییرات شدید آب و هوایی در اوراسیا، آن طور که شواهد آن در لایههای یخچالی و رسوبات گردههای گیاهان حفظ شدهاست، تقریباً همزمان با کم شدن نئاندرتالها رخ دادهاند. در برخی از مناطق سیلهای شدید رخ داده و برخی مناطق دیگر پوشش جنگلی خود را از دست دادند و به صحرا و علفزار تبدیل شدند. این اتفاقات در دورهای کوتاه یعنی کمتر از ۱۰۰ سال رخ داد. مردمان آن زمان قطعاً از این که میدیدند دنیا در حال تغییر است، میترسیدند. با تغییر وضعیت زمین و آب و هوا، جانوران نیز دستخوش تغییر شدند. حیوانات جنگلی مثل گوزن از میان رفتند و ماموتهای علفزار جایشان را پر کردند. شکار ماموت دشوارتر از گوزن است؛ بنابراین غذا خوردن ناگهان دشوار شد و نئاندرتالها که نیاز بیشتری به غذا داشتند، در برابر این تغییرات، بسیار آسیبپذیرتر بودند. با این وجود، کشفیات جدید نشان میدهد که نئاندرتالها چند هزارسال پس از این تغییرات آب و هوایی هم در مناطقی که دستخوش تغییر شده بودند، زندگی کردهاند، هرچند حدود ۳۰ هزار سال پیش جمعیت آنها در مجموع بسیار کمتر از ۴۵ هزارسال پیش شده بود.
نظریهٔ تغییرات آب و هوایی
کاهش نئاندرتالها همزمان است.
در شکار داشتند و پس از چندین هزار سال زندگی درعصر یخبندان بایدمیتوانستند دست کم در برخی مناطق به زندگی ادامه دهند.
توضیح نظریه:
تغییرات شدید آب و هوایی در اوراسیا، آن طور که شواهد آن در لایههای یخچالی و رسوبات گردههای گیاهان حفظ شدهاست، تقریباً همزمان با کم شدن نئاندرتالها رخ دادهاند. در برخی از مناطق سیلهای شدید رخ داده و برخی مناطق دیگر پوشش جنگلی خود را از دست دادند و به صحرا و علفزار تبدیل شدند. این اتفاقات در دورهای کوتاه یعنی کمتر از ۱۰۰ سال رخ داد. مردمان آن زمان قطعاً از این که میدیدند دنیا در حال تغییر است، میترسیدند. با تغییر وضعیت زمین و آب و هوا، جانوران نیز دستخوش تغییر شدند. حیوانات جنگلی مثل گوزن از میان رفتند و ماموتهای علفزار جایشان را پر کردند. شکار ماموت دشوارتر از گوزن است؛ بنابراین غذا خوردن ناگهان دشوار شد و نئاندرتالها که نیاز بیشتری به غذا داشتند، در برابر این تغییرات، بسیار آسیبپذیرتر بودند. با این وجود، کشفیات جدید نشان میدهد که نئاندرتالها چند هزارسال پس از این تغییرات آب و هوایی هم در مناطقی که دستخوش تغییر شده بودند، زندگی کردهاند، هرچند حدود ۳۰ هزار سال پیش جمعیت آنها در مجموع بسیار کمتر از ۴۵ هزارسال پیش شده بود.