SAYEH79
کاربر نگاه دانلود
این تصویر كيفيت یافته مربوط به دوربین ناوبری فضاپیمای روزتا است كه دو لبه با يك ستون واسط، هسته دنباله دار كوريوموف – گراسیمنکو 67P / را نشان می دهد. دانشمندان اين ماموریت، در حال حاضر تایید کرده اند که هسته احتمالا از دو جسم به هم چسبیده ساخته شده است.
هسته دنباله دارها اغلب عجیب و غریب به نظر مي رسند. آنها می توانند مستطیل و یا سیب زمینی شکل باشند كه با دهانه ها و گودال خدشه دار شده اند، اما زمانی که سفینه روزتا اولین تصاویر از هسته دنباله دار كوريوموف- گراسیمنکو P /67 را ارسال كرد، دانشمندان تیم توسط چيزی شبيه "تبلیغات لاستیک" کمی گیج شدند. دو گلوله يخ کثیف در مقیاس کیلومتر، كه يكی به ضخامت دو برابر ديگری بود، توسط يك"گردن ضخيم" بهم متصل شده بودند.
از آنجا که این تصاویر برای اولین بار دريافت شده بودند، برای ستاره شناسان اين بحث مطرح بود که چرا دنباله دار 67P اينگونه به نظر می رسد؟ آنها دو ایده داشتند: یا هسته حال حاضر، محصول دو جرم جداگانه ای است که به آرامی در خارج از منظومه شمسی برخورد و به هم چسبیده اند و یا موادی بسیار فرسوده هستند كه به دور از ناحيه اتصال، به صورت یک ستون باریک در آمده اند.
اما تیم روزتا اکنون می گوید که آنها به پاسخ دست يافته اند، و جواب اين است که دنباله دار زماني که دو هسته يكي شده اند، به دنیا آمده است.
ماتئو ماسيرونی(دانشگاه پادوا، ایتالیا) و همکارانش تصاویر زاویه بسته و زاویه باز دوربین های دیجیتال نوری، طیفی و مادون قرمز تصویربرداری سیستم از راه دور روزتا (موسوم به اُزیریس) را برای بررسی منشاء هسته استفاده نمودند. برخی از این تصاویر ویژگی های 0.1 متر (0.3 فوت) را نشان می دهد و یک هسته شبیه به بتونه منجمد كه تراس ها را با چاله ها و صخره پوشش داده، نشان مي دهد.
این تصویر از فضاپیمای رزتا، تراس هايی در ناحيه "ست"، در نزدیکی هسته گردنی شكل را نشان می دهد. بخشهای با علامت سبز، تراس اصلی و علامت خط تيره قرمز، لایه های در معرض ديد قرار گرفته است.
این ویژگی ها، نتايجی است که این تیم در زمان استفاده از "اُزیریس" دريافته اند ، دانشمندان به درون چاله ها و در طول تراسها، دقيق نگاه كرده اند و متوجه قشرهای مواد لایه مانندی شده اند، که شما بر روی سنگهای زمین مي بینید، به عنوان سنگ بنا یک لایه كه در یک زمان هم شکل گرفته است. بسیاری از لایه های دنباله دار 67P ، به 150 متر و یا عمیق تر گسترش يافته اند كه در بعضی از نقاط به 650 متر فرو رفتگي نيز می رسد. شما می توانید آنها را مانند لایه های یک پیاز تصور کنيد. این تیم در 28 سپتامبر امسال، در نشريه "نيچر" اين موضوع را توضیح داده اند.
لایه ها بیش از حد صاف هستند و اينگونه به نظر می رسد كه پس از تشکیل، بصورت مواد به سطح نامنظم باريده اند ، بنابراین مانند قشرهای روی زمین، آنها احتمالا در طول شکل گیری هسته، نهفته شده اند.
اگر چنین است، پس این لایه های پیاز مانند باید حلقه های متحدالمرکزی باشند كه در اطراف مرکز جرم بدن والدين خود تشکیل شده اند. اگر هسته به عنوان یک شی واحد از ابتدا بوده، پس لايه ها یک مرکز را احاطه می كردند و اگر دو تايی بوده، سپس قشرها در سر و بدن اين شكل اردکی قرار خواهند گرفت و در اطراف مرکز متفاوت جرم، هر یک در طرفين مربوطه خود خواهند بود.
اين تیم، سطح لايه ها را دنبال کرده و اينكه كجا مرکز پیاز است را دنبال می كند. آنها دریافتند که لایه ها دو مرکز مختلف را هر كدام در يك لبه احاطه كرده اند.
بنابراین، هسته دنباله دار 67P در برخورد با سرعت کم دو هسته، تشکیل شده است. اما نتیجه نشان می دهد که لایه های پیوسته دو جسم - که ما در حال حاضر كوريوموف و گراسیمنکو ناميده ايم - با یک روش مشابه، در طول زمان شكل گرفته اند. مشاهده لایه دیگر هسته دنباله دار در پروازهای عبوری، به اين نكته اشاره دارد که"كوريوموف و گراسیمنکو" تنها دنباله داری نیست كه به این روش تشکیل شده است!
