شکوفه حسابی
کاربر نگاه دانلود
دوستان تخیلی کودک
کودک آنلاین: بسیاری از بچه های حدود 3 تا 5 سال برای خودشان دوستان تخیلی دارند و والدین نگران این مسئله هستند.
والدین از خودشان می پرسند که چرا فرزندشان یک دوست تخیلی دارد و آیا او نمی تواند بین یک شخص واقعی و تخیلی تفاوت قائل شود. وقتی آنها می بینند که فرزندشان حتی مراقب دوست تخیلی خودش هم هست، به نگرانی آنها افزوده می شود.
داشتن دوستان تخیلی نیز یکی از مراحل رشد بعضی از کودکان است. دوست تخیلی کودک به او کمک می کند تا او راحت تر بتواند با احساسات و مشکلاتش کنار بیاید.
مثلاً گاهی شما اسباب کشی می کنید و به خانۀ جدیدی می روید و کودک از دوستان قدیمی اش دور می شود؛ بنابراین او برای خودش دوستان تخیلی جدیدی پیدا می کند.
گاهی اوقات نیز دوستان تخیلی کودک به او کمک می کنند تا با بچۀ جدیدی که به خانه شان آمده، کنار بیاید. گاهی کودک از حیوانی می ترسد و در ذهن خودش یک حیوان تخیلی خلق می کند تا ترس او از آن حیوان بریزد.
گاهی نیز کودک چیزی که دوست دارد ولی نمی تواند آن را داشته باشد را در ذهنش خلق می کند. اگر کودک احساس کند والدینش او را دوست ندارند و یا بیش از حد او را کنترل می کنند نیز برای خودش دوست تخیلی خلق می کند، که او را دوست دارد و با او کنار می آید.
گاهی اوقات نیز او به دوست تخیلی خودش خیلی سخت گیری می کند و مثلاً به او می گوید: تو نباید این کار بد رو می کردی، تو بچۀ بدی هستی.
گاهی اوقات کودک برای اینکه احساس گـ ـناه نکند برای خودش یک دوست تخیلی خلق می کند. کودکی که کار بدی کرده است، از والدینش می ترسد و دوست ندارد که والدینش به او محبت نکنند.
چنین کودکی ممکن است منکر کار بدی که کرده شود، اگر او از والدینش بترسد. حتی ممکن است دوست تخیلی خودش را به خاطر کار بدی که کرده است، سرزنش کند.
در این صورت دیگر از انتقادهای والدینش ناراحت نمی شود و احساس بدی در مورد خودش پیدا نمی کند، چنین کودکی دوست تخیلی خودش را مقصر می داند.
اگر فرزندتان یک دوست تخیلی دارد، شاید ندانید که باید با او چگونه رفتار کنید. وقتی کودک تان از شما می خواهد که به دوستش نیز جایی برای نشستن بدهید، از خودتان می پرسید آیا با این کار تخیلات او را قوی تر نمی کنید.
البته خوب است تا حدی با فرزندتان در این زمینه کنار بیایید ولی باید برای او حد و مرزی را در نظر بگیرید مثلاً به او بگویید: تو می تونی دربارۀ دوست تخیلی ات حرف بزنی ولی الآن نمی تونی برنامۀ خودتو تغییر بدی.
اگر فرزندتان یک دوست تخیلی دارد، باید به این نکته توجه کنیم که گاهی خودمان به این مسئله دامن می زنیم و باعث می شویم او این کار را بکند. شما گاهی خودتان برای کودک تان شخصیت های تخیلی خلق می کنید و آنها را باور می کنند.
اگر احساس می کنید که کودک به خاطر سخت گیری های زیاد شما در دنیای تخیلاتش به سر می برد، سعی کنید به او سخت نگیرید و ازادی بیشتری به او بدهید.
شما باید به کودک تان بیشتر اجازۀ ابراز احساسات بدهید. اگر فرزندتان احساس تنهایی می کند و دوستی ندارد، یک دوست واقعی برای او پیدا کنید تا او از دنیای تخیلاتش فاصله بگیرد.
منبع: راهنمای کامل تربیت کودک از تولد تا 5 سالگی
دوستان تخیلی کودک
کودک آنلاین: بسیاری از بچه های حدود 3 تا 5 سال برای خودشان دوستان تخیلی دارند و والدین نگران این مسئله هستند.
والدین از خودشان می پرسند که چرا فرزندشان یک دوست تخیلی دارد و آیا او نمی تواند بین یک شخص واقعی و تخیلی تفاوت قائل شود. وقتی آنها می بینند که فرزندشان حتی مراقب دوست تخیلی خودش هم هست، به نگرانی آنها افزوده می شود.
داشتن دوستان تخیلی نیز یکی از مراحل رشد بعضی از کودکان است. دوست تخیلی کودک به او کمک می کند تا او راحت تر بتواند با احساسات و مشکلاتش کنار بیاید.
مثلاً گاهی شما اسباب کشی می کنید و به خانۀ جدیدی می روید و کودک از دوستان قدیمی اش دور می شود؛ بنابراین او برای خودش دوستان تخیلی جدیدی پیدا می کند.
گاهی اوقات نیز دوستان تخیلی کودک به او کمک می کنند تا با بچۀ جدیدی که به خانه شان آمده، کنار بیاید. گاهی کودک از حیوانی می ترسد و در ذهن خودش یک حیوان تخیلی خلق می کند تا ترس او از آن حیوان بریزد.
گاهی نیز کودک چیزی که دوست دارد ولی نمی تواند آن را داشته باشد را در ذهنش خلق می کند. اگر کودک احساس کند والدینش او را دوست ندارند و یا بیش از حد او را کنترل می کنند نیز برای خودش دوست تخیلی خلق می کند، که او را دوست دارد و با او کنار می آید.
گاهی اوقات نیز او به دوست تخیلی خودش خیلی سخت گیری می کند و مثلاً به او می گوید: تو نباید این کار بد رو می کردی، تو بچۀ بدی هستی.
گاهی اوقات کودک برای اینکه احساس گـ ـناه نکند برای خودش یک دوست تخیلی خلق می کند. کودکی که کار بدی کرده است، از والدینش می ترسد و دوست ندارد که والدینش به او محبت نکنند.
چنین کودکی ممکن است منکر کار بدی که کرده شود، اگر او از والدینش بترسد. حتی ممکن است دوست تخیلی خودش را به خاطر کار بدی که کرده است، سرزنش کند.
در این صورت دیگر از انتقادهای والدینش ناراحت نمی شود و احساس بدی در مورد خودش پیدا نمی کند، چنین کودکی دوست تخیلی خودش را مقصر می داند.
اگر فرزندتان یک دوست تخیلی دارد، شاید ندانید که باید با او چگونه رفتار کنید. وقتی کودک تان از شما می خواهد که به دوستش نیز جایی برای نشستن بدهید، از خودتان می پرسید آیا با این کار تخیلات او را قوی تر نمی کنید.
البته خوب است تا حدی با فرزندتان در این زمینه کنار بیایید ولی باید برای او حد و مرزی را در نظر بگیرید مثلاً به او بگویید: تو می تونی دربارۀ دوست تخیلی ات حرف بزنی ولی الآن نمی تونی برنامۀ خودتو تغییر بدی.
اگر فرزندتان یک دوست تخیلی دارد، باید به این نکته توجه کنیم که گاهی خودمان به این مسئله دامن می زنیم و باعث می شویم او این کار را بکند. شما گاهی خودتان برای کودک تان شخصیت های تخیلی خلق می کنید و آنها را باور می کنند.
اگر احساس می کنید که کودک به خاطر سخت گیری های زیاد شما در دنیای تخیلاتش به سر می برد، سعی کنید به او سخت نگیرید و ازادی بیشتری به او بدهید.
شما باید به کودک تان بیشتر اجازۀ ابراز احساسات بدهید. اگر فرزندتان احساس تنهایی می کند و دوستی ندارد، یک دوست واقعی برای او پیدا کنید تا او از دنیای تخیلاتش فاصله بگیرد.
منبع: راهنمای کامل تربیت کودک از تولد تا 5 سالگی
دوستان تخیلی کودک
