dinaz
کاربر نگاه دانلود
دوچرخه‌سواری زنان چه اهمیتی دارد؟
حدود ۱۲۰ سال پیش یک روزنامه‌ی آمریکایی نوشته بود که دوچرخه‌سواری احتمالا باعث می‌شود زنان «قاعدگی‌شان متوقف یا نامنظم و به طرز فجیعی دردناک شود، یا بسیاری بیماری‌های دیگر را به بدن‌شان وارد کند» و این تنها یک نمونه از صدها روزنامه و اعلامیه‌ای بود که آن زمان برای نهی کردن و ترساندن زنان از دوچرخه‌سواری منتشر می‌شد. در آن مطالب به این اشاره شده بود که دوچرخه‌سواری لطافت زنان را ازبین می‌برد و برای کبد، کلیه، و رحم آن‌ها مضر است. اما علت این همه مخالفت‌ها چه بود؟
دهه‌های ۱۸۷۰ و ۸۰ در آمریکا اوج شکوفایی صنعت دوچرخه بود. شهرهای آمریکا پر بود از دوچرخه‌سوار و نمایشگاه دوچرخه. با این حال زنان در این میان نقش کمی داشتند. دو مشکل اصلی بر سر راه آن‌ها بود: اول اینکه هنوز تکنولوژی زنجیرچرخ و پدال برای انتقال نیرو به عقب توسعه داده نشده بود و دوچرخه‌های موجود با آن چرخ‌های عظیم در جلو احتیاج به نیروی بسیاری برای راندن داشتند و ایمن نبودند. ولی در دهه ۸۰ و ۹۰ تکنولوژی توسعه یافت و دوچرخه‌هایی با عنوان «دوچرخه‌ی ایمن» روانه بازار شد. این دوچرخه زندگی زنان را برای همیشه به شکلی ریشه‌ای تغییر کرد. آن‌ها دیگر می‌توانستند به راحتی سوار آن شده و برانندش. اما مشکل دوم لباس‌های لابه‌لا و سنگین ویکتوریایی و دنباله دراز زنان بود که اصلا برای دوچرخه‌سواری مناسب نبودند. در نتیجه زنان به پوشیدن لباس‌های کمتر و سبکتر روی آوردند که انقلابی‌ترین آن‌ها شلوار بود، که تا آن زمان اساسا جایی در فرهنگ پوشاک اجتماعی زنان نداشت.
در میان تمام زنان پیشرو آن زمان نام Annie Londonderry می‌درخشد؛ اولین زن دوچرخه‌سوار آمریکایی که دنیا را رکاب زد تا فرهنگ آن را به همگان معرفی کند. در سفر دور دنیا Annie دامن چین‌دارش را درآورد و bloomers (نوعی شلوارک راحت) به پا کرد تا به دنیا نشان دهد دوره ویکتوریایی به پایان رسیده و زن دیگر فقط مادر، خواهر، یا همسر نیست: زن می‌تواند شلوار به پا کند و خودش به محل کارش برود. او می‌تواند با رکاب زدن، خودش مسیر و مقصدش را تعیین کند.
اهمیت دوچرخه به حدی است که سوزان آنتونی، از رهبران برجسته حقوق مدنی و حقوق زنان در آمریکا گفته «هیچ چیز به اندازه دوچرخه در رهاسازی زنان مفید نبوده است. دوچرخه به زنها آزادی و اعتماد به نفس می‌دهد». اهمیت دوچرخه در جنبش حقوق زنان دو جنبه مهم دارد:
(۱) آزادی حرکت: دوچرخه فقط یک ابزار جابجایی ساده نبود بلکه وسیله قدرت داد به زنان بود تا به تنهایی از خانه خارج شوند، سر کار بروند و در فعالیت‌های اجتماعی و سیـاس*ـی شرکت کنند. بستری بود برای تجسم بخشیدن به اراده زنان برای آزادی و استقلال. دوچرخه جغرافیای سیـاس*ـی حضور زنان را کاملا دگرگون کرد: از خانه به فضای عمومی.
(۲) آزادی پوشش: لباس‌های دوچرخه سواری ابعاد جدیدی از زنانگی را توسعه داد. زن دیگر فقط مادر یا همسر نبود که لباس فاخر ویکتوریایی تن کند. او صاحب لباس خود شده بود و این موضوع مقدمه‌ای بود بر اینکه او صاحب تن خود نیز بشود.
دوچرخه‌سواری زنان فقط تفریح نیست، بلکه تمرین استقلال هویت و اعتماد به نفس است.
حدود ۱۲۰ سال پیش یک روزنامه‌ی آمریکایی نوشته بود که دوچرخه‌سواری احتمالا باعث می‌شود زنان «قاعدگی‌شان متوقف یا نامنظم و به طرز فجیعی دردناک شود، یا بسیاری بیماری‌های دیگر را به بدن‌شان وارد کند» و این تنها یک نمونه از صدها روزنامه و اعلامیه‌ای بود که آن زمان برای نهی کردن و ترساندن زنان از دوچرخه‌سواری منتشر می‌شد. در آن مطالب به این اشاره شده بود که دوچرخه‌سواری لطافت زنان را ازبین می‌برد و برای کبد، کلیه، و رحم آن‌ها مضر است. اما علت این همه مخالفت‌ها چه بود؟
دهه‌های ۱۸۷۰ و ۸۰ در آمریکا اوج شکوفایی صنعت دوچرخه بود. شهرهای آمریکا پر بود از دوچرخه‌سوار و نمایشگاه دوچرخه. با این حال زنان در این میان نقش کمی داشتند. دو مشکل اصلی بر سر راه آن‌ها بود: اول اینکه هنوز تکنولوژی زنجیرچرخ و پدال برای انتقال نیرو به عقب توسعه داده نشده بود و دوچرخه‌های موجود با آن چرخ‌های عظیم در جلو احتیاج به نیروی بسیاری برای راندن داشتند و ایمن نبودند. ولی در دهه ۸۰ و ۹۰ تکنولوژی توسعه یافت و دوچرخه‌هایی با عنوان «دوچرخه‌ی ایمن» روانه بازار شد. این دوچرخه زندگی زنان را برای همیشه به شکلی ریشه‌ای تغییر کرد. آن‌ها دیگر می‌توانستند به راحتی سوار آن شده و برانندش. اما مشکل دوم لباس‌های لابه‌لا و سنگین ویکتوریایی و دنباله دراز زنان بود که اصلا برای دوچرخه‌سواری مناسب نبودند. در نتیجه زنان به پوشیدن لباس‌های کمتر و سبکتر روی آوردند که انقلابی‌ترین آن‌ها شلوار بود، که تا آن زمان اساسا جایی در فرهنگ پوشاک اجتماعی زنان نداشت.
در میان تمام زنان پیشرو آن زمان نام Annie Londonderry می‌درخشد؛ اولین زن دوچرخه‌سوار آمریکایی که دنیا را رکاب زد تا فرهنگ آن را به همگان معرفی کند. در سفر دور دنیا Annie دامن چین‌دارش را درآورد و bloomers (نوعی شلوارک راحت) به پا کرد تا به دنیا نشان دهد دوره ویکتوریایی به پایان رسیده و زن دیگر فقط مادر، خواهر، یا همسر نیست: زن می‌تواند شلوار به پا کند و خودش به محل کارش برود. او می‌تواند با رکاب زدن، خودش مسیر و مقصدش را تعیین کند.
اهمیت دوچرخه به حدی است که سوزان آنتونی، از رهبران برجسته حقوق مدنی و حقوق زنان در آمریکا گفته «هیچ چیز به اندازه دوچرخه در رهاسازی زنان مفید نبوده است. دوچرخه به زنها آزادی و اعتماد به نفس می‌دهد». اهمیت دوچرخه در جنبش حقوق زنان دو جنبه مهم دارد:
(۱) آزادی حرکت: دوچرخه فقط یک ابزار جابجایی ساده نبود بلکه وسیله قدرت داد به زنان بود تا به تنهایی از خانه خارج شوند، سر کار بروند و در فعالیت‌های اجتماعی و سیـاس*ـی شرکت کنند. بستری بود برای تجسم بخشیدن به اراده زنان برای آزادی و استقلال. دوچرخه جغرافیای سیـاس*ـی حضور زنان را کاملا دگرگون کرد: از خانه به فضای عمومی.
(۲) آزادی پوشش: لباس‌های دوچرخه سواری ابعاد جدیدی از زنانگی را توسعه داد. زن دیگر فقط مادر یا همسر نبود که لباس فاخر ویکتوریایی تن کند. او صاحب لباس خود شده بود و این موضوع مقدمه‌ای بود بر اینکه او صاحب تن خود نیز بشود.
دوچرخه‌سواری زنان فقط تفریح نیست، بلکه تمرین استقلال هویت و اعتماد به نفس است.
