آسیا دیدنی ترین جاذبه های گردشگری قرقیزستان

["B@NO_O"]

وقتی اسم کشور قرقیزستان به ذهنمان می‌آید، کمتر کسی به فکر سفر به آنجا میفتد. اغلب ما اطلاع زیادی از جاذبه‌های گردشگری این کشور نداریم. قرقیزستان جاذبه‌های طبیعی بکر و دست‌نخورده‌ای دارد که ارزش این را دارد که برای یک‌بار هم که شده، به این کشور سفر کنیم. رشته‌کوه‌های متعدد آن گزینه‌ی مناسبی برای کوهنوردان است. مردم این کشور نیز بسیار مهمان‌نواز هستند و بخشی از فرهنگشان مانند فرهنگ ما ایرانی‌ها است. با کجارو همراه باشید تا با جاذبه‌های گردشگری این کشور بیشتر آشنا شوید.



قرقیزستان چشم اندازی شکوهمند و دست نخورده از شکوه و عظمت است که باعث می‌شود با یک کوله پشتی به این کشور سفر کنید.

خیمه‌های کنار کوه‌های تیان شان

قرقیزستان هم به دلیل مناظر کوه‌های باشکوه و هم نقش آن در به‌ هم پیوستن روسیه و چین، به «سوئیس آسیای مرکزی» شهرت دارد.

آفتاب گرگ و میش چن کِمین

۸۸ رشته کوه بزرگ در سراسر قرقیزستان وجود دارد. ۷۰ درصد از کل این کشور، منطقه‌ کوهستانی است و این امر فرصت بسیار مناسبی را برای کوهنوردی فراهم می‌کند.

شتر در مراتع رباط

نام قرقیزستان از عبارتی به معنای «ما ۴۰ تا هستیم» گرفته شده است که به حماسه‌ ملی قرقیزستان، «داستان ماناس» اشاره دارد. ظاهرا ماناس در قرن ۱۰، چهل قبیله را با هم متحد می‌کند تا یک پادشاهی واحدی تشکیل شود و در آخر به قرقیزستان تبدیل می‌شود.

قله‌ خان تنگری

«داستان ماناس» یکی از طولانی‌ترین اشعار حماسی جهان است. این داستان بیشتر شفاهی است تا کتبی. پس اگر به قرقیزستان رفتید، خودتان را برای شنیدن شعرهای بلند دسته جمعی آماده کنید.

آب‌های کم عمق دریاچه‌ی ایسیک کول

قرقیزستان از قرن ۱۰ تا ۱۲، قبل از این که توسط امپراطوری «اردوی زرین مغولستان» (توسط چنگیز مغول) سقوط کند، بر آسیای مرکزی حکومت می‌کرد.

دریاچه‌ کول اوکول در نزدیکی کوچکور

قبایل قرقیزستان یکی از گروه‌های ترک‌ها و مغول‌ها بودند که به «وحشی‌ها» (barbarians) شهرت داشتند. دیوار چین برای مقابله و در امان ماندن از دست این گروه ساخته شد.

عقاب‌های طلایی استپ آسیایی اروپایی

شواهد تاریخی نشان می‌دهد که مردم قرقیزستان در زمان قرون وسطی، مردمی با موهای قرمز، پوست رنگ پریده و چشم‌های آبی بودند. علم ژنتیک از این داستان حمایت می‌کند. با این حال جمعیت فعلی این کشور ترکیبی از فرهنگ آسیایی و اروپایی هستند.

عبور جاده‌ ابریشم از میان گذرگاه دولان

قرقیزستان یکی از مهم‌ترین محل‌های توقف در امتداد جاده‌ ابریشم بود که تمدن امپراطوری‌های باستانی غرب را به تمدن شرق دور متصل می‌کرد که از فن‌آوری‌های پیشرفته برخوردار بود.

چادر زدن کنار دریاچه‌ سانگ کول

قرقیزستان به تازگی (که قبلا و به مدت طولانی کشور تحت الحمایه‌ی روسیه بود) از روسیه جدا شده است.

رشته کوه تیان شان

زبان روسی هنوز هم یکی از زبان‌های ملی این کشور است اما زبان محلی ترکی قرقیزی زبان اصلی رسمی قرقیزستان است.

رو در رویی آسب‌ها در دشت‌های نزدیک سانگ کول

«کوماسی» که از شیر اسب درست می‌شود، یکی از نوشیدنی‌های ملی رسمی قرقیزستان است.

رشته کوه تسکی آلاتو

اگر دوست ندارید نوشیدنی کوماسی را تجربه کنید، نگران نباشید. چای قرقیزستان نیز بسیار مشهور است. چای سیاه در تمامی وعده‌های غذایی سرو می‌شود.

جویباری در کوه در نزدیکی روستای آت باشی

اسب‌ها در نزدیکی ایسیک کول بازی می‌کنند

چادر زدن در ارتفاعات تیان شان

بیش از ۸۰ درصد جمعیت قرقیزستان مسلمان هستند اما چون این کشور برای مدت طولانی تحت الحمایه‌ی شوروی سکولار‌ (ضد دین) بود، در این اسلام فقط امری شخصی است و در فرهنگ عمومی مردم نمود پیدا نکرده است.

قله‌ خان تنگری در میان رشته کوه تیان شان

مردم قرقیزستان به رفتار خوب خود با مسافران شهرت دارند. دست دادن یکی از رسومات مهم مردم محلی است، پس خجالتی نباشید. اگر کسی از مردم محلی شما را به خانه‌ی خود دعوت کرد، با کفش وارد خانه‌ آن‌ها نشوید.

رودخانه‌ای میان دره تنگ گریگوروسکی

و ظاهرا هر کسی دوست دارد به شکل بسیار مودبانه و به قیمت مناسب به راننده تاکسی شما تبدیل شود.

نگاهی از میان دریاچه‌ی ایسیک کول به شهر چلپن آتا

شهرهای قرقیزستان بسیار بی سروصدا هستند. حتی چراغ‌های خیابان نیز بسیار کم‌نور هستند یا اصلا وجود ندارند تا منظره‌ آسمان پاک را به نمایش بگذارند.

جویباری در کوهپایه‌های تیان شان

شنیدن آسمان پر ستاره‌ اشعار حماسی در کنار طبیعت بکر این منطقه، لحظات شگفت انگیزی را برای شما خلق می‌کند.

به هم رسیدن جویبارها پایین رشته کوه تیان شان