- عضویت
- 2018/11/16
- ارسالی ها
- 4,075
- امتیاز واکنش
- 70,793
- امتیاز
- 1,076
- سن
- 21
رازهای زندگی گذشتگان که در نقاشیهای قدیمی نهفته است
افرادی زیادی میتوانند نقاشیهای زیبا بکشند، اما کشیدن یک نقاشی زیبا که پیامی در آن پنهان باشد یا ویژگیهای زمانه خود را به تصویر بکشد، چیزی است که فقط استادان واقعی هنر از پس آن برمیآیند.
برترینها: افرادی زیادی میتوانند نقاشیهای زیبا بکشند، اما کشیدن یک نقاشی زیبا که پیامی در آن پنهان باشد یا ویژگیهای زمانه خود را به تصویر بکشد، چیزی است که فقط استادان واقعی هنر از پس آن برمیآیند. به همین دلیل کارشناسان هنری مثل کارآگاهان به دنبال شواهد هستند و ساعتها صرف تفسیر نقاشیها میکنند. به این ترتیب ما فهمیدیم که اولین غارنگارهها را زنان کشیده اند، مردان آرایش میکردند و پاستا با دارچین و با دست خورده میشد.
اولین نقاشیهای غار را زنان کشیدند
کارشناسان با برسی غارهایی که مردم باستان در آن زندگی میکردند، به این نتیجه رسیدند که اولین هنرمندان زن بوده اند. آنها نه فقط با توجه به اثر انگشتان و کف دستها، بلکه با توجه به سبک کشیدن نقاشیها به این نتیجه رسیدند که متناسب با تناسبات دست زنها بوده است. فقط حدود یک چهارم نقاشیها توسط مردان کشیده شده اند. این کشف تایید کرد که شکار برای زنان هم فعالیت مهمی بوده است. مردان حیوانات را شکار میکردند و آنها را میکشتند و زنان آنها را برمیداشتند و به چادر خود میبردند تا گوشت آن را تقسیم کنند.
هنرمندان قرون وسطی فقط میتوانستند حیواناتی را خوب بکشند که با چشم خودشان دیده بودند
قبلا تصور میشد که ظاهر عجیب برخی حیوانات ایده هنرمندان باشد. اما کارشناسان بعد از تحقیق روی بهترین آثار قرون وسطی فهمیدند که در برخی موارد که هنرمندان شانس دیدن حیوانات را با چشم خود نداشتند، نقاشیهایشان را بر اساس توصیفات کلامی از حیوانات میکشیدند. به همین دلیل کشیدن شاهین آسان بود، اما کشیدن تمساح که هرگز در اروپا دیده نشده بود کار سختی بود. وضعیت وقتی بدتر میشد که مردم چیز زیادی درباره حیات وحش نمیدانستند و این فقدان دانش اغلب با چیزهای دیگر ترکیب میشد و به شکل افسانه در میآمد.
مثلا آنها فکر میکردند که تمساح فقط آدم میخورد و سپس از کاری که کرده پشیمان میشود و گریه میکند، به همین دلیل اصطلاح «اشک تمساح» به وجود آمد. یا مثلا فکر میکردند مدفوع خزندگان بسیار باارزش است و آن را روی صورتشان میمالیدند تا جوانی به پوستشان بازگردد.
۸۰۰ سال پیش، بازیهای فضای باز زبان جهانی بچههای دنیا بود
این نقاشی تقریبا ۱۰۰ بازی محبوب قرن شانزدهم را نشان میدهد. اما توجه مخاطبان به چیز دیگری جلب شده است: این نقاشی در سال ۱۵۶۰ کشیده شده و نشان میدهد که علیرغم تفاوتهای فرهنگی و فاصله بین کشورها، بچههای سراسر دنیا خودشان را به روشهای مشابهی سرگرم میکردند: عروسک، تفنگ، حبابهای صابونساز و بسیاری بازیهای دیگر؛ بنابراین بازیها روش جهانی ارتباط برقرارکردن بچهها، علیرغم منشا و فرهنگشان هستند.