- عضویت
- 2017/04/27
- ارسالی ها
- 2,201
- امتیاز واکنش
- 4,999
- امتیاز
- 606
شايد امروز بيشتر از هميشه به درك اين جمله رسيده ايم كه: زن موجود پيچيدهاي است. جنگهاي بسياري در طول تاريخ به خاطر زنان درگرفته و خونهاي بسياري ريخته شده. زن موجود پيچيدهايست و اين پيچيدگي باعث جذابيت او در نوع خود ميباشد. اما در طول تاريخ خانمها و يا بانوان به اين درك رسيده اند كه چگونه اين جذابيت را حفظ كرده و چگونه بر آن بيفزايند!! هر چقدر آنها زيباتر باشند جذابتر هستند و اين صلاح خوفناكترين اسلحهايست كه آنها به آن دست يافته اند. يكي از وسايلي كه به جذابيت آنها ميافزايد "" آنهاست. مطلب زير مستنداتي از جهان باستان درباره زناني است كه ميخواستند زيبا بمانند. چگونه؟ با ما در طول تاريخ سفر كنيد.
اولين رژ ل*ب.ه*ا حدود پنج هزارسال پيش درشهر قديمي اور نزديك بابل درست شده بود. در مصر همسايه اور كلئوپاترا از هزاران لوازم طبيعي زيبايي استفاده ميكرده تا قدرت ارغواني افسانهاي خود را حفظ كند. عطرهاي او به طور يقين چهره تاريخ را عوض كرد، زيرا "مارك آنتوني" شيفته رايحه دلپذير عطرهاي او شده بود. "كلئوپاترا " مرتباً با شير الاغ، گل سرخ و نعناي هندي حمام ميگرفت و از لوازم آرايشي ساخته شده و دانههاي ساييده شده كنجد استفاده ميكرد.
او نظير بيشتر زنان مصري علاقه وافري به استفاده از حنا و روغن گردو براي سياهتر و درخشانتر كردن گيسوانش داشت و از مدادهاي مشكي ابرو و چشم استفاده ميكرد كه از پودر سنگ سرمه يك ماده فلزي شكننده و ترد با رنگ درخشان مايل به آبي درست شده بود تا تاثير نگاهش را دوچندان كند. سايههاي آبي و سبز زيباي چشم او چيزي غير از پودر بسيار نرم سنگهاي كم بهاتر مانند لاجورد و مالكيت نبود كه نه تنها پوست را از تابش اشعههاي قوي خورشيد محافظت ميكرد بلكه مصرف آرايشي نيز داشت. لوازم آرايشي ديگر كلئوپاترا، كه چندان چنگي به دل نميزند، رژلبها و روژگونههاي او بودند كه رنگ قرمز ارغواني داشتند و از تخم مورچه پودر شده و كنه قرمز ساييده شده درست ميشدند.
زنان تبسي (=Thebes منطقه اي در مصر باستان) به خوبي ميدانستند كه چگونه از رنگها و پودرهاي طبيعي براي صورت، بدن و موهايشان استفاده كنند. ملكهها و بانوان نجيب زاده مصري را با كوزههاي مرمر سفيد، دفن ميكردند كه محتوي لوسينها و معجونهايي بود كه به تمام بدنشان ميماليدند. در گورهاي اين زنان، جعبه وسايل آرايش، براي جهان پس از مرگشان قرار داده ميشد كه حاوي مدادهاي چشم، ريمل، موم زنبور و آينههايي بود كه از مس بسيار صيقل يافته درست شده بود و دستههايي از عاج حكاكي شده داشت. در مقايسه با ساير فرهنگهاي آن زمان، مصريها بسيار به ظاهر خود ميرسيدند و بدان ميباليدند. پس جاي تعجب نيست اگر نقشهاي ترسيمي از آن دوران كه در مقبرههاي متعلق به پنج هزار سال پيش از ميلاد مسيح، يافت شده كاربرد وسيع لوازم آرايش چشم و ابرو را نشان ميدهد. جاي شگفتي است كه بازماندههاي لوازم آرايش چشم كه در اهرام ثلاثه يافت شده حاكي از آن است كه اين لوازم را از مواد سختي نظير سولفيد سرب و زغال درست ميكرده اند كه ممكن بود چشمها را ناراحت و ملتهب كند. مواد آرايشي صورت به رنگ قهوه اي متمايل به قرمز حاوي خاك رسي بود كه درصد بالايي آهن داشت و به صورت مصريان رنگ خاصي ميداد و حتي دواي ضد چين وچروك نيز وجود داشت كه از گاو وحشي و تخم شترمرغ درست شده بود! خوشبختانه اين داروهاي طبيعي در طول زمان به دست فراموشي سپرده شده اند، اما ساير ابداعات مصريها تا امروز باقي مانده اند. بيشترين امتياز اختراع اولين لوازم آرايش و زيبايي را ميتوان به مصريان قديم داد. آنها علاقه خاصي به خوشبو كنندههاي بسيار معطر داشتند، لوازمي قديمي مانند ظرفهاي حاوي عطرهاي بسيار گرانبها و اسانسهاي روغني براي خوشبو كردن صاحبانشان در "زندگي پس از مرگ" در اهرام پيدا شده است.
بازرگانان عرب كه درخاورميانه سفر ميكردند و محمولههاي گرانبهاي ادويه، كندر و درخت مرمكي (Myrrh) بار شترهايشان بود، اين روغنهاي معطر را ميفروختند. اين محمولهها قيمت گزافي داشتند و حتي گاه قيمتشان بيشتر از طلا بود. ازدستور العملهاي زيبايي كه ازق رون گذشته به دستمان رسيده ميتوانيم اطلاعات مفيدي كسب كنيم. مصريان قديم اولين كساني بودند كه علاوه بر لوازم آرايشي و عطريات، صابون را به وسيله پاك كننده طبيعي به نام ساپونين Saponin درست ميكردند. همچنين چربيهاي حيواني و روغنهاي معطر را به صابون افزودند و آن را به عنوان پاك كنندههاي خانگي و وسيلهاي براي استحمام بكار بردند. آشوريان نيز به آبهايي كه در آن استحمام ميكردند روغنهاي معطر گرانبها ميافزودند و در حفظ سلامت و بهداشت شخصي خود بسيار دقيق بودند. محصولات نرم كنندههاي پوست بدن بسيار شهرت داشتند و موادي كه بر پوست بدن ميماليدند براي اولين بار در حدود هزار سال پيش از ميلاد مسيح بكار بـرده شدند. اين مواد را از پودر سنگ خارا درست ميكردند و زنان آشوري براي ماساژ بدن و نرم كردن پوست از آن استفاده مينمودند. مصريان و آشوريان پيش از دوش گرفتن (كاري كه بيشتر مواقع انجام ميدادند)، با مشتي شن بدنشان را به شدت ميماليدند تا منفذهاي پوستشان تميز شود. زنان و مردان آشوري بسيار به موهاي خود ميباليدند و هميشه آنها را با دقت خاصي ميبافتند، روغن ميزدند و معطر ميكردند. گلولههاي كوچكي از موم معطر خود را نزديك پوست سر قرار ميدادند تا در طول مراسم تشريفاتي بوي آنها به كمك گرماي بدن آزاد و از طريق تعرق به گردن سرازير شود و تا اواخر شب نيز بوي آنها باقي بماند، مردان ريشهايشان را مانند درختان زينتي به اشكال عجيب و غريبي ميبافتند و ميآراستند، موي صورتشان نمادي از قدرت و استقامت بود و حتي چند ملكه مصري در تشريفات خاص ريش مصنوعي زراندود ميگذاشتند.