زمان مرگ چه اتفاقی برای انسان می افتد

[آیدا.ف]

انسان می خواهد بداند در زمان مرگ و پس از آن چه اتفاقی برای اش می افتد. این نوشتار به پاسخ این پرسش از منطر علمی می پردازد. تنها عده‌ی خاصی از آدم‌ها هستند که می‌دانند پس از مرگ چه اتفاقی رخ می‌دهد: مردگان! و از آن‌جا که مرده‌ها به این زودی رازشان را فاش نخواهند کرد، وظیفه‌ی دانشمندان است که توضیح بدهند بعد از مرگ چه اتفاقی می‌افتد.

دانشمندان می‌گویند، مرگ، درست مانند زندگی، یک فرآیند است. نخستین مرحله از این فرآیند با عنوان “مرگ بالینی” شناخته شده‌است. این مرحله بین ۴ تا ۶ دقیقه طول می‌کشد و از زمانی شروع می‌شود که تنفس شخص متوقف می‌شود و قلب دیگر خون را پمپاژ نمی‌کند. در طول این مدت، ممکن است به اندازه‌ای اکسیژن در مغز باشد که آسیب پایداری رخ ندهد. سایر ارگان‌ها، مانند کلیه و چشم‌ها نیز در طول مرگ‌ بالینی زنده می‌مانند.

مطلب مرتبط :

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

در مرحله‌ی دوم از مردن که با عنوان مرگ بیولوژیکی شناخته شده‌است، فاسد شدن سلول‌های بدن شروع می‌شود و ارگان‌ها- از جمله مغز- از کار می‌افتند. پزشکان گاهی اوقات میتوانند مرگ‌ بیولوژیکی را با استفاده از روش هیپوترمی – پایین‌تر از حد نرمال آوردن دمای بدن- متوقف کنند. این متد می‌تواند جلوی فساد سلول‌ها را بگیرد و برای احیاءِ بیماران قلبی استفاده شده‌است.

این مراحل از مرگ‌ به خوبی قابل درک هستند، اما آن‌چه هنوز دست‌نیافتنی باقی مانده‌است این است که بعد از مرگ بالینی و بیولوژیکی چه اتفاقی برای انسان می‌افتد. برای آگاه شدن از این رمز و راز، محققان به تجربیات نزدیک به مرگ‌ رو آورده‌اند.
مطابق با گزارش “مرکز تجربیات خروج از بدن در لس‌آنجلس”، بیش‌تر از ۸ میلیون امریکایی تجربه‌ی نزدیک به مرگ‌ را گزارش داده‌اند. این تجربه زمانی رخ می‌دهد که فرد یا به لحاظ بالینی مرده‌است، نزدیک مرگ‌ است یا در موقعیتی است که مرگ محتمل است و پیش‌بینی می‌شود.

بسیاری از آدم‌هایی که تجربیات نزدیک به مرگ‌ داشته‌اند، احساسات مشابهی را گزارش می‌دهند: احساسی مثل این‌که بیرون از بدن‌شان شناور هستند، سریع در یک تونل به سمت نور حرکت می‌کنند یا عزیزان‌شان را که فوت کرده‌اند می‌بینند.

محققان به طور مستمر تجربیات نزدیک به مرگ را مطالعه می‌کنند تا فرآیندهای بیولوژیکی یا عصبی که پشت چنین رخدادهایی است را درک کنند. برخی از مطالعات ادعا می‌کنند که تجربیات نزدیک به مرگ‌ فقط نوع دیگری از رویاپردازی هستند، در حالی که سایرین این تجربیات را به نبودن اکسیژن در مغز نسبت می‌دهند.