از جمله حشره هایی که درباره چگونگی آفرینش آن، در نهج البلاغه سخن به میان آمده، ملخ است. امیرالمؤمنین علی علیه السلام در خطبه 185 نهج البلاغه، انسان ها را به شگفتی های موجود در این حشره توجه می دهد و می فرماید: ” و اگر بخواهی درباره ملخ سخن بگویی بگو که خداوند برای او دو چشم سرخ رنگ و دو حدقه همچون دو قرص ماه آفریده و گوش پنهان و دهان مرتب و متناسب به او بخشیده است. خداوند برای او حسّ قوی و دو دندان که با آنها (ساقه و شاخه گیاهان و برگ های درختان را) می چیند و دو داس که با آنها (ساقه ها و برگ های مورد نظر را) می گیرد، قرار داده است. کشاورزان برای زراعت خود، از آنها می ترسند، ولی هرگز قادر بر دفع آنها نیستند . اینها همه در حالی است که تمام پیکر او به اندازه یک انگشت باریک نیست. “
دانشمندان، حشره ها ( این موجودات شگفت ) را بر سه گونه تقسیم کرده اند:
1 – گروهی که خدمت گزار انسان ها هستند، مانند زنبوران عسل .
2- حشراتی که بی آزارند و در ظاهر نه خدمتی دارند و نه زحمت و دردسری.
3- حشره هایی که می توانند جزو آفت ها و بلاها به شمار بیایند، مانند ملخ