تنهای تنها
کاربر نگاه دانلود
ساختمان اداری ـ تجاری سروین در تقاطع خیابانهای ماکوییپور و بهزادی قرار گرفته است. موقعیت خاص این پروژه در کنار مسیر ولنجک (توچال) که به صورت فضای سبز شهری تعریف و بازسازی شده است، لزوم تمرکز طراحی بر ارتباط ساختمان با فضای خارج را تقویت میکند.
[h=2]
مشخصات عمومی پروژه ساختمان اداری ـ تجاری گروه سروین
[/h]
علاوه بر قرارگیری ساختمان در تقاطعی پرتردد، با محورهایی که دید از دور به ساختمان را ممکن میسازد، کاربری بنا به عنوان ساختمان اداری ـ تجاری و لزوم عیان بودن و ظهور خارجی آن، راه را در تقویت ارتباط داخل و خارج باز گذاشت تا بیان مفاهیم مورد نظر در بستری آزادتر اتفاق بیفتد. این الگو در قالب تجربهای فرمی، با استفاده از جزئیات خاص، برای دستیابی به راهکارهای نو در برقراری ارتباط بنا با شهر شکل گرفت و این ایده، توسط پوستهای مجزا از فضای داخلی بروز پیدا کرد. شکلگیری این پوسته بر پایه اصول منطقی و با در نظر گرفتن اصلیترین عوامل موثر بر فرم هر اثر معماری بوده است.
عمدهترین عامل شکلدهنده پوسته، دید مطلوب از داخل ساختمان به منظر شهری و طبیعی در زوایای خاص، و دید خارجی به ساختمان از محورهای مهم حرکت شهری در موقعیت بنا بوده است که بدنه اصلی و نمای خارجی را به وجود آورد. بخشهای داخلی در شکافهای پوسته، با تغییر در مصالح و استفاده از چوب به عنوان مظهری از زندگی ملموس درونی بروز داده شده است. این ترکیب خاص از سنگ در لایه خارجی و چوب در لایه داخلی پوسته معماری، از واژگان کلیدی طرح بوده است. یکی شدن فضای داخلی و خارجی در ورودی بنا، با تلفیق فرم و مصالح، به تداوم این ارتباط کمک میکند و این نقطه، مانند همه نقاط تماس بیرون و درون و حتی قویتر از سایر آنها، در حفظ این ارتباط میکوشد. موقعیتیابی ورودی در برنامهریزی طرح هم این نکته را در نظر داشته و به نحوی تعیین شده است که در نقطه اتصال بنا با طبیعت، از یک سو و شهر، از سوی دیگر باشد.
لزوم بروز خارجی و آشکارسازی در شهر برای کاربریهای اداری ـ تجاری نیز در تغییر فرم این پوسته تاثیر داشته و از طریق هماهنگسازی نشانهها و سطوح اطلاعرسانی با زوایای دید و حرکت ناظر، هم در حالت سواره و هم پیاده، معماری را به مقیاس انسانی آورده و ارتباط را در این تراز نیز حفظ کرده است. از میان عوامل جوی، حرکت باد که با توجه به موقعیت بنا در کنار رود دره شدت مییافت، در شکلدهی فرم پوسته در کنار پنجرههای طبقات بالا موثر بوده است. علاوه بر آن، وجود دید مطبوع در جبهه غربی و گشایش پوسته در این قسمت، نیاز به تعدیل نور غرب را حیاتی میساخت که باز با تغییر فرم پوسته ممکن شده است.
با توجه به اصرار کارفرما بر استفاده از حداکثر متراژ ممکن، امکان ایجاد فضاهای باز و نیمهباز در طبقات ممکن نبود. در این راستا، در بخشهایی از حجم که عوامل دیگر اجازه وقوع این اتفاق را میدادند، پوسته خارجی در قالب فضای نیمه باز و سبز ظاهر شده است. علاوه بر گلدانهای زیر پنجرهها، فرم ایجاد شده توسط این جداره بر روی بام، به عنوان حیاطی سبز و در عین حال خصوصی مورد بهرهبرداری قرار گرفته است. در این بخش سعی شده است که علاوه بر قاب کردن دید کوهستانهای شمال و منظر شهر در سمت جنوب، نور غرب و دید ساختمان بلند شمالی کنترل شود.
ساختمان سروین شامل ۵ طبقه اداری، با متراژ ۲۴۴ مترمربع در هر طبقه، یک طبقه تجاری در تراز همکف و نیمطبقه، با متراژ ۳۵۰ مترمربع، و ۵ طبقه پارکینگ زیرزمین، با متراژ ۲۹۵ مترمربع است. سیستم تاسیسات مورد استفاده، وی. آر. اف و سازه بنا، اسکلت فلزی است. دستاورد این طرح، تجربهای است که پتانسیلهای استفاده از پوستهای با هویت نسبتا مستقل از بنا را در هماهنگسازی نیروهای داخلی و خارجی و کنترل کیفیت ارتباط بیرون و درون عیان میسازد. ادعای ما، بالفعل کردن همه این پتانسیل نبوده و صرفا با تاکید بر وجود آن، سعی در برداشتن قدمی در راستای بازتعریف ارتباط بنا و پیرامونش داشتهایم.
[h=2]
مشخصات عمومی پروژه ساختمان اداری ـ تجاری گروه سروین
[/h]
- معمار: پیمان میدانی، بهزاد آیتی، مانی سهام
- موقعیت: تهران، ایران
- تاریخ: ۱۳۹۲
- مساحت: ۳۱۳۰ مترمربع
- وضعیت: ساختهشده
- کارفرما: آقای فرهاد جولانی
- تیم پروژه: محبوبه یوسفیخواه، محسن حقپرست، پریهان رشیدی، مرضیه نبیزاده
علاوه بر قرارگیری ساختمان در تقاطعی پرتردد، با محورهایی که دید از دور به ساختمان را ممکن میسازد، کاربری بنا به عنوان ساختمان اداری ـ تجاری و لزوم عیان بودن و ظهور خارجی آن، راه را در تقویت ارتباط داخل و خارج باز گذاشت تا بیان مفاهیم مورد نظر در بستری آزادتر اتفاق بیفتد. این الگو در قالب تجربهای فرمی، با استفاده از جزئیات خاص، برای دستیابی به راهکارهای نو در برقراری ارتباط بنا با شهر شکل گرفت و این ایده، توسط پوستهای مجزا از فضای داخلی بروز پیدا کرد. شکلگیری این پوسته بر پایه اصول منطقی و با در نظر گرفتن اصلیترین عوامل موثر بر فرم هر اثر معماری بوده است.
عمدهترین عامل شکلدهنده پوسته، دید مطلوب از داخل ساختمان به منظر شهری و طبیعی در زوایای خاص، و دید خارجی به ساختمان از محورهای مهم حرکت شهری در موقعیت بنا بوده است که بدنه اصلی و نمای خارجی را به وجود آورد. بخشهای داخلی در شکافهای پوسته، با تغییر در مصالح و استفاده از چوب به عنوان مظهری از زندگی ملموس درونی بروز داده شده است. این ترکیب خاص از سنگ در لایه خارجی و چوب در لایه داخلی پوسته معماری، از واژگان کلیدی طرح بوده است. یکی شدن فضای داخلی و خارجی در ورودی بنا، با تلفیق فرم و مصالح، به تداوم این ارتباط کمک میکند و این نقطه، مانند همه نقاط تماس بیرون و درون و حتی قویتر از سایر آنها، در حفظ این ارتباط میکوشد. موقعیتیابی ورودی در برنامهریزی طرح هم این نکته را در نظر داشته و به نحوی تعیین شده است که در نقطه اتصال بنا با طبیعت، از یک سو و شهر، از سوی دیگر باشد.
لزوم بروز خارجی و آشکارسازی در شهر برای کاربریهای اداری ـ تجاری نیز در تغییر فرم این پوسته تاثیر داشته و از طریق هماهنگسازی نشانهها و سطوح اطلاعرسانی با زوایای دید و حرکت ناظر، هم در حالت سواره و هم پیاده، معماری را به مقیاس انسانی آورده و ارتباط را در این تراز نیز حفظ کرده است. از میان عوامل جوی، حرکت باد که با توجه به موقعیت بنا در کنار رود دره شدت مییافت، در شکلدهی فرم پوسته در کنار پنجرههای طبقات بالا موثر بوده است. علاوه بر آن، وجود دید مطبوع در جبهه غربی و گشایش پوسته در این قسمت، نیاز به تعدیل نور غرب را حیاتی میساخت که باز با تغییر فرم پوسته ممکن شده است.
با توجه به اصرار کارفرما بر استفاده از حداکثر متراژ ممکن، امکان ایجاد فضاهای باز و نیمهباز در طبقات ممکن نبود. در این راستا، در بخشهایی از حجم که عوامل دیگر اجازه وقوع این اتفاق را میدادند، پوسته خارجی در قالب فضای نیمه باز و سبز ظاهر شده است. علاوه بر گلدانهای زیر پنجرهها، فرم ایجاد شده توسط این جداره بر روی بام، به عنوان حیاطی سبز و در عین حال خصوصی مورد بهرهبرداری قرار گرفته است. در این بخش سعی شده است که علاوه بر قاب کردن دید کوهستانهای شمال و منظر شهر در سمت جنوب، نور غرب و دید ساختمان بلند شمالی کنترل شود.
ساختمان سروین شامل ۵ طبقه اداری، با متراژ ۲۴۴ مترمربع در هر طبقه، یک طبقه تجاری در تراز همکف و نیمطبقه، با متراژ ۳۵۰ مترمربع، و ۵ طبقه پارکینگ زیرزمین، با متراژ ۲۹۵ مترمربع است. سیستم تاسیسات مورد استفاده، وی. آر. اف و سازه بنا، اسکلت فلزی است. دستاورد این طرح، تجربهای است که پتانسیلهای استفاده از پوستهای با هویت نسبتا مستقل از بنا را در هماهنگسازی نیروهای داخلی و خارجی و کنترل کیفیت ارتباط بیرون و درون عیان میسازد. ادعای ما، بالفعل کردن همه این پتانسیل نبوده و صرفا با تاکید بر وجود آن، سعی در برداشتن قدمی در راستای بازتعریف ارتباط بنا و پیرامونش داشتهایم.
