*بانو بهار*
کاربر نگاه دانلود
ساختمان جدید مرکز تلویزیونی چین مساحتی بالغ بر ۵۵۳۰۰۰ متر مربع دارد که O.M.A (دفتر و تیم طراحی رم کولهاس) آن را طراحی نموده است.این طرح از دو بخش یا دو ساختمان مجزا تشکیل شده. ساختمان اصلی در بر گیرنده استدیوهای پخش برنامه، ماهواره ها و بخش اداری و … است، ارتفاع آن ۲۳۰ متر و مساحت آن ۴۰۵۰۰۰ متر مربع می باشد.
به شکلی نمادین (از نظر مقیاس شهری) به صورت دو برج طراحی شده است که در ارتفاع به یکدیگر می رسند و مکعبی را تکمیل می کنند که در نقطه شروع دو برج (طبقات پائینی) در سمتی دیگر ساخته اند.
ساختمان دوم که O.M.A آن را طراحی کرد در بر گیرنده هتل، سالن آمفی تئاتر و فضای نمایش است که در کنار برج اصلی و به صورت یک تک برج با مقطع سهمی شکل خود نمایی می کند. مساحت این ساختمان ۱۱۶۰۰۰ متر مربع می باشد. نکته قابل ذکر در تفکر و ایده طراحی C.C.TV توجه به مقیاس شهری و نقش ساختمان در مقیاس شهری است که از خصوصیات کارهای خیلی خیلی بزرگ (به تعبیر کولهاس X.X.L ) رم کولهاس می باشد.
نکته دوم در کار کولهاس به تصویر کشیدن فضا است! بخش تهی که با شکل و فرم اثر، به نوعی قاب شده، را می توان نمایش فضا دانست که تا قبل از آن مرسوم نبوده است. کولهاس فضا را درست مانند حجم به نمایش گذاشته است، که سهم عمده این نمایش را می توان به فرمهای ناپایدار و تغییر ماهیت داده در هر سمت داد.
نکته سوم چیدمان فرمها، تداخل و تقابل آنها با یکدیگر می باشد که تجزیه آن را به دو بخش داخل و خارج مشکل می سازد.
به شکلی نمادین (از نظر مقیاس شهری) به صورت دو برج طراحی شده است که در ارتفاع به یکدیگر می رسند و مکعبی را تکمیل می کنند که در نقطه شروع دو برج (طبقات پائینی) در سمتی دیگر ساخته اند.
ساختمان دوم که O.M.A آن را طراحی کرد در بر گیرنده هتل، سالن آمفی تئاتر و فضای نمایش است که در کنار برج اصلی و به صورت یک تک برج با مقطع سهمی شکل خود نمایی می کند. مساحت این ساختمان ۱۱۶۰۰۰ متر مربع می باشد. نکته قابل ذکر در تفکر و ایده طراحی C.C.TV توجه به مقیاس شهری و نقش ساختمان در مقیاس شهری است که از خصوصیات کارهای خیلی خیلی بزرگ (به تعبیر کولهاس X.X.L ) رم کولهاس می باشد.
نکته دوم در کار کولهاس به تصویر کشیدن فضا است! بخش تهی که با شکل و فرم اثر، به نوعی قاب شده، را می توان نمایش فضا دانست که تا قبل از آن مرسوم نبوده است. کولهاس فضا را درست مانند حجم به نمایش گذاشته است، که سهم عمده این نمایش را می توان به فرمهای ناپایدار و تغییر ماهیت داده در هر سمت داد.
نکته سوم چیدمان فرمها، تداخل و تقابل آنها با یکدیگر می باشد که تجزیه آن را به دو بخش داخل و خارج مشکل می سازد.
