سیده آمین ارمان
کاربر نگاه دانلود
ورزش چیز خیلی خوبی است اما به نظر می‌رسد که اکثر برنامه نویسان به یک سندرم مشترک دچار هستند و آن هم اینکه زمان کافی برای ورزش کردن ندارند. یک اتاق کم نور، یک لپ تاپ i3 یا سیستمی در همین حد و اندازه، یک لیوان قهوه و مهم‌تر از همه یک اینترنت سه چهار مگابیتی (در ایران چنین سرعتی یک آرزو است.) دست به دست هم می‌دهند تا کسی که برنامه نویسی را به عنوان منبع درآمد خود انتخاب کرده نتواند به ورزش، تفریح و … و بپردازد و در یک کلام یک سبک زندگی سالم داشته باشد. شاید برای شما هم پیش آمده که با یک باگی که به خاطر بی دقتی در حین کدنویسی بوجود آمده ساعت‌ها دست و پنجه نرم کرده‌اید و این قضیه برخی اوقات تا جایی پیش می‌رود که قید خواب و خوراک را می زنید. این سبک کار کردن می‌تواند در دراز مدت مشکلات متعددی را برای برنامه نویسان پدید آورد که از آن جمله می‌توان به مچ درد، کمر درد، گردن درد، مشکلات بینایی، کم خوابی و … اشاره کرد. در این مقاله به هیچ وجه قصد نداریم بگوییم که چه کاری درست و است و چه کاری نادرست بلکه می‌خواهیم راه کارهایی را پیشنهاد دهیم که با پیروی از آن‌ها نه تنها خواهید توانست جلوی بروز بسیاری از مشکلات جسمی را بگیرید بلکه می‌توانید خود را به یک برنامه نویس تراز اول مدبل سازید.
این راه کارهای عبارتند از:
1. اگر با تاکسی به سر کار می روید، سعی کنید هر روز زودتر از مقصد اصلی از تاکسی پیاده شوید تا بتوانید چند دقیقه‌ای را پیاده روی کنید و اگر هم با ماشین شخصی به محل کار خود می‌روید می‌توانید ماشینتان را حدوداً یک کیلوتر دورتر از محل کار خود پارک کنید تا با این کار مجبور شوید روز چند دقیقه پیاده روی کنید.
2. با توجه به اینکه بعد از مغز پرکاربردترین عضو برنامه نویسان دست ایشان است، حتماً نیاز است تا تمرینات دست و مچ صورت گیرد که در غیر اینصورت در دراز مدت به امراضی همچون مچ درد و … مبتلا خواهند شد. به نظر می‌رسد پس از هر یکی دو ساعت کدنویسی، پنج دقیقه تمرین مچ بتواند خستگی این عضو را تا حدودی کاهش دهد.
3. معمولاً برنامه نویسان زمانیکه کدنویسی می کنند به‌خصوص وقتی که می‌خواهند باگی را رفع کنند، بسیاری از حالات معمولی بدن ایشان تحت الشعاع قرار می گیرد. به طور مثال، حالت گردن که می بایست در حالت عمودی قرار داشته باشد از این حالت خارج شده و گردن رو به جلو خم می‌شود و این حالت ممکن است تا چندین دقیقه به طول انجامد (حداقل تا زمانیکه باگ رفع شود.) این موقعیت گردن در دراز مدت می‌تواند صدمات جبران ناپذیری به بدن برنامه نویس وارد سازد. برای جلوگیری از این مسأله، تحت هیچ عنوان گردن خود را رو به جلو خم نکنید و برای جلوگیری از خم شدن گردنتان می‌توانید پشتی صندلی خود را به گونه‌ای تنظیم کنید (به عبارت دیگر، کمی آنرا شل کنید.) که پس از تکیه دادن به صندلی کمی بیشتر از حالت عادی به عقب بروید که در این صورت اگر هم بخواهید به صورت ناخودآگاه گردن خود را رو به جلو نگه دارید به سختی خواهید توانست این کار را انجام دهید چرا بدن شما رو به عقب کشیده می‌شود (با یک سرچ ساده در گوگل می‌توانید به تعدادی ورزش گردن ساده دست پیدا کنید که در هر زمان و مکانی قابل اجرا خواهند بود.)
4. خیلی از برنامه نویسان بیش از حد انتظار به استفاده از قهوه، نسکافه و امثال این‌ها می پردازند و به نظر می‌رسد اگر رژیم خود را تغییر ندهند در دراز مدت به دیابت مبتلا شوند. لذا پیشنهاد می‌شود مواد قندی طبیعی را جایگزین نمایند.
5. عدم وجود نور کافی در اتاق کار، مسأله دیگری است که می‌تواند امراض چشمی را به دنبال داشته باشد. زمانیکه در اتاق‌های کم نور به صفحه مانیتور خیره می شویم، نور نسبتاً زیادی از یک منبع به سمت چشمان ما روانه می‌شود و همین مسأله منجر می‌شود که چشمان برنامه نویس اذیت شوند. اگر هم مجبوریم تا در محل کم نوری کدنویسی کنیم، بهتر آن است که نور مانیتور را با توجه به نور اتاق تنظیم کنیم.
6. عدم برخورداری از خواب کافی معضل دیگری است که برخی از برنامه نویسان به آن دچار هستند. درست است که این احتمال وجود دارد تا از پروژه ای که قول داده‌ایم در یک تاریخ خاص تحویل دهیم عقب افتاده باشیم، اما فراموش نکنیم که خواب آلودگی ضریب خطای برنامه نویس را افزایش خواهد داد و در نهایت نتیجه‌ای که می‌خواهیم از بی خوابی کشیدن بگیریم عکس خواهد بود.
7. خیلی از برنامه نویسان زمانیکه به یک سطح دانش نسبتاً قابل قبول می رسند، کمتر به فکر ارتقاء سطح عملی خود می‌افتند و همین مسأله منجر می‌گردد که سایر برنامه نویسان گوی سبقت را از ایشان بربایند. راه‌کاری که پیشنهاد می‌شود این است که برنامه نویسی که می‌خواهد موفق شود، هر روز حداقل یک ساعت را به مطالعه در زمینه زبان برنامه نویسی تخصصی خود پرداخته و از آخرین اخبار، قابلیت‌ها و موضوعات مرتبط با حوزه کاری خود مطلع گردد. امید است با پیروی از این ۷ راه کار، بتوانیم به برنامه نویسان موفقی تبدیل شویم.
این راه کارهای عبارتند از:
1. اگر با تاکسی به سر کار می روید، سعی کنید هر روز زودتر از مقصد اصلی از تاکسی پیاده شوید تا بتوانید چند دقیقه‌ای را پیاده روی کنید و اگر هم با ماشین شخصی به محل کار خود می‌روید می‌توانید ماشینتان را حدوداً یک کیلوتر دورتر از محل کار خود پارک کنید تا با این کار مجبور شوید روز چند دقیقه پیاده روی کنید.
2. با توجه به اینکه بعد از مغز پرکاربردترین عضو برنامه نویسان دست ایشان است، حتماً نیاز است تا تمرینات دست و مچ صورت گیرد که در غیر اینصورت در دراز مدت به امراضی همچون مچ درد و … مبتلا خواهند شد. به نظر می‌رسد پس از هر یکی دو ساعت کدنویسی، پنج دقیقه تمرین مچ بتواند خستگی این عضو را تا حدودی کاهش دهد.
3. معمولاً برنامه نویسان زمانیکه کدنویسی می کنند به‌خصوص وقتی که می‌خواهند باگی را رفع کنند، بسیاری از حالات معمولی بدن ایشان تحت الشعاع قرار می گیرد. به طور مثال، حالت گردن که می بایست در حالت عمودی قرار داشته باشد از این حالت خارج شده و گردن رو به جلو خم می‌شود و این حالت ممکن است تا چندین دقیقه به طول انجامد (حداقل تا زمانیکه باگ رفع شود.) این موقعیت گردن در دراز مدت می‌تواند صدمات جبران ناپذیری به بدن برنامه نویس وارد سازد. برای جلوگیری از این مسأله، تحت هیچ عنوان گردن خود را رو به جلو خم نکنید و برای جلوگیری از خم شدن گردنتان می‌توانید پشتی صندلی خود را به گونه‌ای تنظیم کنید (به عبارت دیگر، کمی آنرا شل کنید.) که پس از تکیه دادن به صندلی کمی بیشتر از حالت عادی به عقب بروید که در این صورت اگر هم بخواهید به صورت ناخودآگاه گردن خود را رو به جلو نگه دارید به سختی خواهید توانست این کار را انجام دهید چرا بدن شما رو به عقب کشیده می‌شود (با یک سرچ ساده در گوگل می‌توانید به تعدادی ورزش گردن ساده دست پیدا کنید که در هر زمان و مکانی قابل اجرا خواهند بود.)
4. خیلی از برنامه نویسان بیش از حد انتظار به استفاده از قهوه، نسکافه و امثال این‌ها می پردازند و به نظر می‌رسد اگر رژیم خود را تغییر ندهند در دراز مدت به دیابت مبتلا شوند. لذا پیشنهاد می‌شود مواد قندی طبیعی را جایگزین نمایند.
5. عدم وجود نور کافی در اتاق کار، مسأله دیگری است که می‌تواند امراض چشمی را به دنبال داشته باشد. زمانیکه در اتاق‌های کم نور به صفحه مانیتور خیره می شویم، نور نسبتاً زیادی از یک منبع به سمت چشمان ما روانه می‌شود و همین مسأله منجر می‌شود که چشمان برنامه نویس اذیت شوند. اگر هم مجبوریم تا در محل کم نوری کدنویسی کنیم، بهتر آن است که نور مانیتور را با توجه به نور اتاق تنظیم کنیم.
6. عدم برخورداری از خواب کافی معضل دیگری است که برخی از برنامه نویسان به آن دچار هستند. درست است که این احتمال وجود دارد تا از پروژه ای که قول داده‌ایم در یک تاریخ خاص تحویل دهیم عقب افتاده باشیم، اما فراموش نکنیم که خواب آلودگی ضریب خطای برنامه نویس را افزایش خواهد داد و در نهایت نتیجه‌ای که می‌خواهیم از بی خوابی کشیدن بگیریم عکس خواهد بود.
7. خیلی از برنامه نویسان زمانیکه به یک سطح دانش نسبتاً قابل قبول می رسند، کمتر به فکر ارتقاء سطح عملی خود می‌افتند و همین مسأله منجر می‌گردد که سایر برنامه نویسان گوی سبقت را از ایشان بربایند. راه‌کاری که پیشنهاد می‌شود این است که برنامه نویسی که می‌خواهد موفق شود، هر روز حداقل یک ساعت را به مطالعه در زمینه زبان برنامه نویسی تخصصی خود پرداخته و از آخرین اخبار، قابلیت‌ها و موضوعات مرتبط با حوزه کاری خود مطلع گردد. امید است با پیروی از این ۷ راه کار، بتوانیم به برنامه نویسان موفقی تبدیل شویم.
