ستاره دنباله دار چیست؟

[آیدا.ف]

بیشترمردم ستاره دنباله دار تکه ای غبارآلود در آسمان تصور میکنند. ابتدا ستاره دنباله دار به صورت جسم تار و مه آلودی درآسمان ظاهر می شود و به آرامی در میان ستارگان حرکت می کند و درخشانتر می گردد ، سپس دوباره کم نور میشود و ناپدید می گردد.

از تکه غبار آلود به تدریج «دنباله»ای خارج می شود که در جهت مخالف راستای خورشید کشیده شده است. همچنان که ستاره دنباله دار درخشانتر می شود دم آن نیز درازتر میگردد به طوری که گاهی تا دوردست های آسمان امتداد می یابد. سپس دنباله کوتاه و ناپدید میشود.

«دنباله» فقط یکی از ویژگی های متعدد ستاره دنباله دار است که مردم هنگام دیدن ستاره به آن توجه میکنند.

مردمان قدیم تصور می کرده اند که ستاره دنباله دار سرزنی است که موهای بلند او به عقب کشیده شده است. و در واقع نام ستاره دنباله دار از واژه ای یونانی به معنای «مو» گرفته شده است.




ستاره‌های دنباله دار بزرگ
ستاره های دنباله دار نیز مانند شهابوارها از لحاظ اندازه و شکل متفاوتند. برخی از ستاره‌های دنباله دار کاملا بزرگند. در سال 1811 ستاره دنباله دار عظیمی در آسمان ظاهر شد که سر آنرا ابری از غبار تشکیل می‌داد که از خورشید بزرگتر بود و طول دنباله آن به میلیونها کیلومتر می‌رسید. دنباله آن فقط از غبار پراکنده بسیار ناچیزی تشکیل شده بود، ولی باشکوه به نظر می‌رسید.

ستاره‌های دنباله دار بزرگ دیگری در سالهای 1861 و 1882 و 1910 ظاهر شدند. ستاره‌های دنباله داری که در سالهای 1861 و 1910ظاهر شدند دارای دنباله‌ای بودند که نیمی از آسمان را فرا گرفته بود. از سال1910 به بعد چند ستاره دنباله دار درخشان دیده شده است، ولی هیچ یک از آنها مانند غولهای قبل از 1910 نبودند. در واقع انسانهایی که اکنون زندگی می‌کنند به زحمت ستاره دنباله دار حقیقی باشکوهی را دیده‌اند.