ستایشِ سی روزه ی ماه ( متن پهلوی )

[Elka Shine]

10 - ستایش آبان (1)


سِتایَم و پرستم ، بخشاینده و آمرزنده دادارِ اورمزد ، مَهِستِ ( = بزرگترینِ ) مینویان و گیتیان ( را ) . ستایش به تو ، سپاس به تو دارم ، چون تو فراز آفریدی آبان ، فره اردویسورِ (2) پاکِ بامی زیبا و روشن فرهمندِ ارجمند ، مایۀ آبادی و پاکی و افزونی ، به خواست اورمزد ، تو آمیـ*ـزش مردان و زنان ( را ) درست ، پاک داری که بدان خون و ریم (3) آمیخته نشود چون فرزند زایِشی از او بُوَد .


از بینش مَندان ، تو زیبا تر و بامی تر ( = درخشان تر ) و خوب فرخ ترینی و به چابکی و زیبایی و درخشندگی فرهمندان اورمزد ارزانی هستی .

بدانگونه با فرو درخشنده و زیبایی که از او بهره ور باشند نران ، مادگان جهان استومندان (4) . از آنِ تو شکوهمندی به خواستِ اورمزد ( باد ) . آفرینِ ما گیتیان از آنِ تو ، که ( مایۀ ) شکوه و آسایش آفریدگانِ اورمزد ( هستی ) افزونی و پاکیزگی به رساد .




پاورقی :



1 - آبان : نام یکی از ایزدان آیین مزدیسنی است . نگاهبانی روز دهم هر ماه با اوست .

2 - اردویسور : آناهیتا ایزد نگاهبان آب ها .

3 - ریم : چرک و پلیدی .

4 - استومندان : مادی ، جسمانی .

 

[Elka Shine]

11 - ستایش خورشید (1)


سِتایَم و پرستم دادارِ اورمزدِ رایومندِ فرهمندِ و امهرسپندان ( را ) .

سپاس دارم از دادارِ افزونی شکوه ، آسایش و آسانی ، داداری که او آفرید تو خورشید ( را ) برای گیتیان ، که تو روشن ترین روای اروند اسبِ (2) دلیری ، ورجاوندی (3) شهریارانی ، ( ای ) روشنای گیتیان . زمانی که آنِ تو فَّر فراز درخشد - آن جا که باز آمده بُوَد - همه ی دامِ اورمزد داده پاکی و پاکیزگی از آن آهوکینش (4) که بدو دیوان به شب بر برند ، امیدوار بودند که دامِ اورمزد از تاریک تخمگان ، دیوان و دروجان و جادوان و گرگان و خستران از دزد و کیک (5) و راهدار مرد ، رهایی یابند .

شگفت رایی و شگفت با شکوهی ، ( ای ) تیز رَوِش ، بتاب از بالِست (6) بر این زمینِ بلندِ اورمزد داده . به تو هست زمانی که این دام و دهشِ اورمزد . اندر گیتی به سرمای بی اندازه نابود نشوند ، و نیز بر گیاهان را تو بهتر رسانی و آن ها را مغز و مزه خوشتر بود .




به گاه ، در زندگی نیز پُر دَهِش و دارِش ( هستی ) و به یاری گیتیان رَسی .

روا کار و پُر شکوه رَوِش و برازشی (7) هستی ، چه این بوم ، اورمزد داده ( است ) از آبادانیِ آن اسرروشنی (8) بر تو افزونی تر ، و مهمانی تر پیدا . ستایش و سپاس بر اورمزد که او ارزانی کرد همه ی گیتیان را به این امیدِ روشن و دیدارِ تو .




پاورقی :




1 - خورشید : یکی از ایزدان آیین مزدیسنی و نگاهبانی روزِ یازدهمِ هر ماه با اوست .


2 - اروند اسب : اسبِ تند رو .

3 - ورجاوند : با شکوه .

4 - آهو کینش : عیب ناکی .

5 - کیک : دشمنِ دینِ زرتشت .

6 - بالِست : بالا ترین .

7 - برازشی : قابلِ احترام و ستایش .

8 - اسروشنی : نورِ مطلق ، جهانِ اورمزد .

 

[Elka Shine]

12 - ستایش ماه (1)


سِتایَم و پرستم دادارِ اورمزدِ مینوی افزونی ، خدایِ مهربانِ نیکی کردار ، و امهرسپندان ( را ) .




سپاس دارم از دادار بِه ، که او فراز آفرید تو ماهِ زیبا و بامی (2) را برای روشناییِ شب . فراز روش هستی از بندهش تا به فرشکرد کرداری (3) . به نمو کردن و کاستن اندر ماه (4) به درازی دَه شبانه روز نمو کنی و دَه شبانه روز بکاهی و زمانی که نمو کنی همۀ جهانِ اورمزد داده افزائی و آشکار تر ، آبِ دریاچه ها ، دریا ها ، و نیز رودان ، چشمه ها و نیز بسیار گیاهانِ زرین و تر .




هر دامِ نیک ( را ) نیکی بیش بُوَد ، آن گونه که به هر کار و دادستان نیک بخشنده تر چه بر افزایش شکوه پذیری از مینویان . زمانی که در کاستنی شکوه بخشی بر دامِ اورمزد ، بر این زمین اورمزد داده . هم به نمو کردن سودمند و پُر دهشی و هم به کاستن نیک پشتیبانی و آیفت (5) دهنده ، تیز رونده ای به یاری دامِ سپناک مینو .

از فر ، و خواری و نیکی و افزونی و ورجاوندیِ تو اورمزد آفرید بهرۀ درمان بخشی را ، مرا نیز از افزونی و دیر پایی (6) ، نیکی اورمزد بهره ور و ارزانی دار ، از هر درد بی بیم کن به فرارون کام کامه انجام کن ، از هر بدی مرا اندر گیتی برهان ، و مرا این جا دیر و تن درست شاد و خوب زندگی کن ، به کامِ اورمزد .




پاورقی :




1 - ماه : یکی از ایزدان آیین مزدیسنی و نگاهبانی روز دوازدهم هر ماه با اوست .

2 - بامی : درخشان ، نورانی .

3 - یعنی از آغازِ هستی تا باز آراستنِ گیتی در حرکت و روش هستی .

4 - در پهلوی برای دوران افزودن و کاستن و کامل بودنِ ماه اصطلاحِ اندر ماه ، پُر ماه ، ویشپتت به کار رفته است . اندر ماه زمانی است که هلالِ ماه به صورتِ تیغه است ، پُر ماه هنگامی است که ماه پُر است ، و ویشپتت زمانِ کاستنِ ماه می باشد .

5 - آیفت : حاجت ، مراد .

6 - دیر پایی : تداوم عمر .

 

[Elka Shine]

13 - ستایش تشتر (1)



سِتایَم و پرستم دادارِ اورمزدِ رایومندِ فرهمندِ و امهرسپندان ( را ) .

سپاس دارم از دادار بهِ افزونی نیکی کردار ، چون او فراز آفرید تو ، تشترِ رادِ فرهمندِ سودمندِ باران کردار ، آبادی دارار به پاکی استویس (2) و ونند (3) و هفتورنگ (4) . همۀ ستارگان آب چهر ، زمین چهر ، گیاه چهر(5) که روا کردند دام اورمزد ( را ) .

تو تشتر ( را ) از اورمزد پاداش ( آن ) اندازه قدرت ، نیرو و اماوندی (6) و رایمندی و پیروز گری و سودمندی هست که زمانی که بر تو حمله کند گناک مینوک با همۀ دامان خود - که نه بواد - آن سودمند ترین باران بر این زمین اورمزد داده ، تو روان کنی ، در کنار دریا با تو تیشتر ، آن رسد ، آن گاه تو توانا و پُر زور و نیرومندی و به پیروزمندی باز داری گناک مینوک را با همۀ دیوان مازندران و نیز دیگر دروجان ، جادوان ، پریان که به نا بارانی و نا باروری دامان ، جا های روستا ها ، دریا ها ، رود ها و چشمه ها ( را ) ویران کنند و ستیز کنند .




یاری کن سودمند دام ( را ) ، باران به همۀ هفت کشور زمین اورمزد داده بباران ، افزای و ببالان دریا ها ، رود ها و چشمه ها و نیز گیاهان تر و زرین ( را ) . بارور کن و بگیر و بپروران همۀ آن خوب دام ( را ) به یاری و کامۀ دادار اورمزد و امهرسپندان و رامشِ خرم و شادی ، که نیکان افزاید . چه تو تشتر ، افزونی ها به خواست اورمزد از برای گیتی آب باز بری به بالست ( = بالاترین ) ، به مینو هستشی ، و هر ابر که آن جا خواست فراز بارد سودمندی ها برای این دام و دهش و بوم اورمزد داده ( است ) .


دیگر آن که چرب و سودمند و آبادمند بارانِ پُر سود و ارجمند که به گیتیان بارد ، ارج آن نیک دانستن نشاید . چه دار و درخت و گیاه آبی و آن برومند درخت پُر بار که همیشه آب ( از او ) بر گذرد ، چون بر نبارد آن سودمند باران - که از تو تشتر را دانه به باریدن است - آن گاه ایشان را نه زرینی شاخ و برگ و جوانه بُوَد و نه نیز بر بو تمامی خرم و سزا ورا خوش مغز .




به زمانی که او را آفرید چرب ، سودمند ، باران ( را ) برای آن ، از تو تشتر را دانه بیاری ( او ) فراز آفرید . هر کجا کامۀ تو باران ، پُر بارانی ( است ) و آن جا کامه تر و پادشاهی دادستانی تر ، دام دوست تر ، مردم پرهیزگار و کامه تر کرفه کار تر ، و ایشان را نیک خواهی و از پادشاهان شادی بزرگ و سود و آسایش رسد .

سپاس دارم از تو ، اورمزد ، نو نو ، که تو مهربانی به گیتیان ارزانی داشتی و برای تو تشتر ، رادی و افزونی و نیکی هم .





پاورقی :

1 - تشتر : نام یکی از ایزدان آیین مزدیسنی و سیزدهمین روز ماه به نام این فرشته می باشد . نگاهبانی روز سیزدهم هر ماه با اوست .

2 - ستویس : نام ستاره ای است که از یاران تشتر است ، در کتاب بندهش سپاهبد خوروران ( = مغرب ) نوشته شده است .

3 - ونند : نام ستاره ای است که از یاران تشتر است ، در کتاب بندهش سپاهبد نیمروز ( = جنوب ) نوشته شده است .

4 - هفتورنگ : نام ستاره ای است که از یاران تشتر است ، در کتاب بندهش سپاهبد شمال نوشته شده است .

5 - مراد ستاره هایی است که با آب و زمین و گیاه ارتباط دارند .

6 - اماوندی : نیرومندی ، توانایی .