Mårzï¥ē
کاربر نگاه دانلود
سخت‌ترین جانور جهان، بخشی از DNA خود را از میکروارگانیسم‌های دیگر دزدیده است
خرس آبی یک جانور میکروسکوپی است که می‌تواند در سخت‌ترین شرایط حتی در فضا هم زنده بماند. حال دانشمندان از توالی ژنوم این جانور شگفت‌زده شده‌اند. 17 درصد DNA این جانور، خارجی است.
خرس آبی یا خوکچه خزه‌ای جانور آبزی کوچکی با طول کمتر از نیم میلی‌متر است. این جانوران چهار جفت پای شکمی دارند که به چنگال یا پنجه ختم می‌شوند و بدنشان بندهای سطحی و پوستک غیرکیتینی دارد.
باب گلدشتاین در مورد یافته‌های تیم تحقیقاتی در مورد خرس آبی می‌گوید: «می‌دانستیم که بعضی جانوران ژن‌های خارجی به دست می‌آورند اما هیچ وقت فکرش را هم نمی‌کردیم که یک حیوان تا این حد ژن خارجی به دست آورد».
دانشمندان متوجه شدند که ارتباطی میان داشتن DNA خارجی و قابلیت بالای زنده ماندن در محیط‌ها و شرایط خاص وجود دارد اما اینکه این DNAها چطور به ارث بـرده شده‌اند، علامت سوال بزرگی است که هنوز پاسخ آن را کسی نمی‌داند.
این مطالعات نشان می‌دهد که خرس آبی حدود 6000 ژن خارجی از باکتری به دست آورده است. این جانوران حتی از گیاهان، قارچ‌ها و آرکیاها در جریان فرآیندی که «انتقال ژن افقی» نامیده می‌شود، ژن کسب می‌کنند.
توماس بوتبی، یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی می‌گوید: «حیوانانی که می‌توانند حتی در شرایط سخت و استرس‌های بسیار زیاد زنده بمانند احتمالا تمایل به این دارند که ژن‌های خارجی و به ویژه ژن‌های باکتریایی را دریافت کنند تا بهتر بتوانند در مقابل تنش‌ها مقاومت کنند. باکتریها میلیاردها سال است که توانسته اند در شرایط سخت بر روی کره زمین زنده بمانند و به زندگی خود ادامه دهند».
دانشمندان گمانه‌زنی می‌کنند که آیا این DNAهای خارجی به صورت تصادفی به دست می‌آیند یا خیر. با این حال معتقدند که این ژن‌های خارجی، جانوران را در بدترین وضعیت نیز زنده نگه می‌دارد. به طور مثال، یک خرس آبی را می‌توان 10 سال در دمای منفی 80 درجه سلسیوس منجمد کرد اما 20 دقیقه بعد از اینکه یخش ذوب شود، شروع به حرکت می‌کند.
طبق پژوهش‌های انجام شده، بسیاری از حیوانات ژن‌های خارجی اصلی خود را از میکروارگانیسم‌هایی کسب کرده‌اند که با آنها در دوران باستان در یک زیستگاه مشترک زندگی می‌کردند.
انتقال ژن‌ها بین ارگانیسم‌هایی که در یک محیط زندگی می‌کنند به عنوان انتقال افقی ژن (HGT) امری شناخته شده است. در ارگانیسم‌های تک‌یاخته‌ای بسیار معروف است و تصور می‌شود فرآیند مهمی باشد که چگونگی تکامل مقاومت سریع باکتریها را به آنتی‌بیوتیک‌ها توضیح می‌دهد.
خرس آبی یک جانور میکروسکوپی است که می‌تواند در سخت‌ترین شرایط حتی در فضا هم زنده بماند. حال دانشمندان از توالی ژنوم این جانور شگفت‌زده شده‌اند. 17 درصد DNA این جانور، خارجی است.
خرس آبی یا خوکچه خزه‌ای جانور آبزی کوچکی با طول کمتر از نیم میلی‌متر است. این جانوران چهار جفت پای شکمی دارند که به چنگال یا پنجه ختم می‌شوند و بدنشان بندهای سطحی و پوستک غیرکیتینی دارد.
باب گلدشتاین در مورد یافته‌های تیم تحقیقاتی در مورد خرس آبی می‌گوید: «می‌دانستیم که بعضی جانوران ژن‌های خارجی به دست می‌آورند اما هیچ وقت فکرش را هم نمی‌کردیم که یک حیوان تا این حد ژن خارجی به دست آورد».
دانشمندان متوجه شدند که ارتباطی میان داشتن DNA خارجی و قابلیت بالای زنده ماندن در محیط‌ها و شرایط خاص وجود دارد اما اینکه این DNAها چطور به ارث بـرده شده‌اند، علامت سوال بزرگی است که هنوز پاسخ آن را کسی نمی‌داند.
این مطالعات نشان می‌دهد که خرس آبی حدود 6000 ژن خارجی از باکتری به دست آورده است. این جانوران حتی از گیاهان، قارچ‌ها و آرکیاها در جریان فرآیندی که «انتقال ژن افقی» نامیده می‌شود، ژن کسب می‌کنند.
توماس بوتبی، یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی می‌گوید: «حیوانانی که می‌توانند حتی در شرایط سخت و استرس‌های بسیار زیاد زنده بمانند احتمالا تمایل به این دارند که ژن‌های خارجی و به ویژه ژن‌های باکتریایی را دریافت کنند تا بهتر بتوانند در مقابل تنش‌ها مقاومت کنند. باکتریها میلیاردها سال است که توانسته اند در شرایط سخت بر روی کره زمین زنده بمانند و به زندگی خود ادامه دهند».
دانشمندان گمانه‌زنی می‌کنند که آیا این DNAهای خارجی به صورت تصادفی به دست می‌آیند یا خیر. با این حال معتقدند که این ژن‌های خارجی، جانوران را در بدترین وضعیت نیز زنده نگه می‌دارد. به طور مثال، یک خرس آبی را می‌توان 10 سال در دمای منفی 80 درجه سلسیوس منجمد کرد اما 20 دقیقه بعد از اینکه یخش ذوب شود، شروع به حرکت می‌کند.
طبق پژوهش‌های انجام شده، بسیاری از حیوانات ژن‌های خارجی اصلی خود را از میکروارگانیسم‌هایی کسب کرده‌اند که با آنها در دوران باستان در یک زیستگاه مشترک زندگی می‌کردند.
انتقال ژن‌ها بین ارگانیسم‌هایی که در یک محیط زندگی می‌کنند به عنوان انتقال افقی ژن (HGT) امری شناخته شده است. در ارگانیسم‌های تک‌یاخته‌ای بسیار معروف است و تصور می‌شود فرآیند مهمی باشد که چگونگی تکامل مقاومت سریع باکتریها را به آنتی‌بیوتیک‌ها توضیح می‌دهد.
