ATENA_A
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2018/02/17
- ارسالی ها
- 23,992
- امتیاز واکنش
- 29,350
- امتیاز
- 1,104
یکی از این رازها، روستایی سرخپوستی به‌نام "سوپای" واقع در بخش انتهایی "هاواسو کانیون" می‌باشد که با عنوان "کاتاراکت کانیون" نیز شناخته می‌شود. این ناحیه در واقع شاخه‌ای فرعی از گرند کانیون اصلی در ناحیه‌ی حفاظت‌شده‌ی "منطقه‌ی هاواسوپی" است. سوپای خانه‌ی مردم قبیله‌ی هاواسوپی به شمار می‌رود که بیش از ۸۰۰ سال است در آن زندگی می‌کنند، اما به جرات می‌توان گفت این محل دورافتاده‌ترین روستای آمریکاست. با وجود این که فقط ۱۳ کیلومتر با نزدیک‌ترین جاده فاصله دارد، اما هیچ خودرویی نمی‌تواند به این روستا برود. تنها راه رفتن به این روستا، هلیکوپتر، پیاده‌رفتن و یا طی‌کردن مسیر مالروی هاواسوپای توسط قاطر و امثالهم است. سوپای تنها مکان در ایالات متحده است که ارسال و دریافت مرسوله‌های پستی، هنوز هم با چارپایان و قاطر انجام می‌شود.
هاواسوپای به معنی "مردم سرزمین آب‌های فیروزه‌ای" است. نام این منطقه از آب‌های زلال و فیروزه‌ای رنگ "جویبار هاواسو" نشات می‌گیرد که از هاواسو کانیون جاری شده و از سوپای می‌گذرد و در نهایت به "رودخانه‌ی کلورادو" منتهی می‌شود. قبیله‌ی هاواسوپای، کوچک‌ترین قوم سرخپوست آمریکا با مجموع تقریبی ۶۰۰ نفر است. قبل از ورود اروپایی‌ها، این قبیله که به زبان "یامن" صحبت می‌کنند، ادعای مالکیت مکانی در حد و اندازه‌ی ایالات "دلاور" آمریکا را نمودند. آنها تا جایی که کانیون گسترده بود و آب‌های "جویبار هاواسو" وجود داشت، شروع به کشاورزیکردند و محصولاتی همچون ذرت، کدو، هندوانه و لوبیا کشت کردند. وقتی زمستان از راه می‌رسید و فصل کشاورزی پایان می‌یافت، مردم این قبیله به حاشیه‌های کناری کانیون می‌رفتند؛ جایی که مردان به شکار حیواناتی مثل گوزن و بز کوهی می‌پرداختند و زنان به ساختن سبدهای زیبا مشغول بودند.
هاواسوپای به معنی "مردم سرزمین آب‌های فیروزه‌ای" است. نام این منطقه از آب‌های زلال و فیروزه‌ای رنگ "جویبار هاواسو" نشات می‌گیرد که از هاواسو کانیون جاری شده و از سوپای می‌گذرد و در نهایت به "رودخانه‌ی کلورادو" منتهی می‌شود. قبیله‌ی هاواسوپای، کوچک‌ترین قوم سرخپوست آمریکا با مجموع تقریبی ۶۰۰ نفر است. قبل از ورود اروپایی‌ها، این قبیله که به زبان "یامن" صحبت می‌کنند، ادعای مالکیت مکانی در حد و اندازه‌ی ایالات "دلاور" آمریکا را نمودند. آنها تا جایی که کانیون گسترده بود و آب‌های "جویبار هاواسو" وجود داشت، شروع به کشاورزیکردند و محصولاتی همچون ذرت، کدو، هندوانه و لوبیا کشت کردند. وقتی زمستان از راه می‌رسید و فصل کشاورزی پایان می‌یافت، مردم این قبیله به حاشیه‌های کناری کانیون می‌رفتند؛ جایی که مردان به شکار حیواناتی مثل گوزن و بز کوهی می‌پرداختند و زنان به ساختن سبدهای زیبا مشغول بودند.
