سیاره زهره

[SAYEH79]

سیاره زهره

زُهره (هم چنین ناهید) به ترتیب فاصله از خورشید، دومین سیاره سامانه خورشیدی است که میان زمین و تیر(عطارد) قرار گرفته‌است. این سیاره نزدیک‌ترین سیاره به زمین می‌باشد و بعد از ماه، درخشان‌ترین جرم آسمانی طبیعی است که به هنگام شب از زمین رویت می‌شود. ناهید داغ‌ترین سیاره در سامانه خورشیدی است. جو ضخیم و غلیظ آن موجب می‌شود که دیدن سطح آن از طریق رصد، دشوار باشد. این سیاره در زبان یونانی ونوس نامیده می‌شود.


این سیاره در فارسی بیدخت و بیلفت نیز نامیده می‌شد. و واژه بیدُخت در شکل کهن‌تر خود بَغدخت و به معنای «دختر خدا» بوده‌است.

 

[SAYEH79]

سیاره زهره بدون ماه است و از بسیاری دیدگاه‌ها چون اندازه، جرم، گرانش و ترکیبات ساختاری به زمین همانندی دارد و به همین شَوَند به آن برنام خواهرِ زمین را داده‌اند. یکی از شوندهای این نام گذاری این است که دانشمندان می‌گویند در چند میلیون سال پیش سیاره ناهید بسیار همانند زمین بوده و دارای شرایط زندگی بوده است اما به شوند نزدیک شدن به خورشید شرایط زندگی در آن از بین رفت. چنان‌که قطر آن در حدود ۱۲٫۱۰۴ کیلومتر است، در سنجش با زمین که قطرش ۱۲٫۷۵۶ کیلومتر است. جرم ناهید حدوداً ۸۱ درصد جرم زمین و چگالی آن، نزدیک به ۹۵ درصد چگالی زمین است. با این حال ناهید در سنجش با بیشتر سیارات سامانه خورشیدی از جمله زمین، کروی‌تر است و به شوند چرخش آهسته به دور مدارش، پدیده تورفتگی یا مسطح شدن قطبها و بادکردگی یا تورم نواحی استوایی در آن، کمتر از دیگر سیارات رخ می‌دهد.


این سیاره را جزء سیاره های زمین سان و فشرده طبقه‌بندی کرده‌اند که دارای آتشفشان‌های فعال، «ناهیدلرزه» و کوهواره است. ناهید در مداری تقریباً دایره‌وار به فاصله میانگین ۱۰۸ میلیون کیلومتر از خورشید، به دور آن می‌گردد. هنگامی که در نزدیکترین وضعیت نسبت به زمین قرار می‌گیرد، فاصله آن با زمین ۴۲ میلیون کیلومتر می‌شود و در دورترین حالت ۲۵۷ میلیون کیلومتر با آن فاصله دارد.


زمان لازم برای یکبار گردش این سیاره به دور خورشید ۲۲۵ روز زمینی می‌باشد. تفاوت بزرگ ناهید با زمین، جو آن است که بیشتر آنرا دی اکسید کربن تشکیل داده و در ابرهای فوقانی آن قطرات ریزاسید سولفوریک وجود دارد. وجود دی اکسید کربن در جو این سیاره دمای آنرا به مقدار بسیار چشم‌گیری افزایش داده‌است. (۴۸۰ درجه سانتیگراد نزدیک سطح سیاره). همچنین لازم است ذکر شود که سیاره زهره دارای مغناطیس درونی نیست.

 

[SAYEH79]

نور آفتاب پس از نفوذ در جو این سیاره و جذب شدن توسط سطح آن، به‌صورت گرما از سطح بازتابیده می‌شود، اما انبوه دی اکسید کربنِ جو ناهید، این گرمای بازتابیده را به دام انداخته و از رها شدن آن در فضا جلوگیری می‌کند. این جذب اضافی گرما، که به پدیده گلخانه ای معروف است، میانگین گرمای ناهید را بیش از هر سیاره دیگری (حتی سیاره تیر) در سامانه خورشیدی بالا بـرده‌است به‌طوری‌که این حرارت برای ذوب کردن فلز

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

کافیست. از اینرو پیدایش زندگی شبه انسان خاکی، در این سیاره، غیرممکن است.


در اوایل سال ۱۹۶۰ راداری را به‌سوی ناهید نشانه‌روی کردند که سیگنال‌های آن از ابرهای این سیاره عبور کرده و پس از برخورد با سطح جامد سیاره، منعکس گردید. برای نخستین بار دانشمندان اطلاع جالبی را دربارهٔ سطح ناهید به‌دست آوردند، که نشان می‌داد ناهید دارای حرکت چرخشی در جهت معکوس است. چرخش آن از شرق به غرب است و آفتاب از مغرب طلوع و در مشرق غروب می‌کند.


نام لاتین این سیاره، ونوس، برگرفته از نام خدای رومی عشق و زیبایی است. در یونان باستان، نام خدای آفرودیته بر آن نهاده شد.

 

[SAYEH79]

سیاره زهره گرم‌ترین سیاره منظومه خورشیدی

سیاره زهره که به آن ناهید هم می‌گویند با آنکه اولین سیاره منظومه خورشیدی نیست، بلکه دومین سیاره است، ولی این سیاره برخلاف عطارد دارای جو است. سیاراتی که دارای جو هستند مثل گلخانه و یا خانه‌ای که گرما را در خود ذخیره می‌کند چند برابر عطارد گرما را در خود ذخیره می‌کند.

 

[SAYEH79]

کاوش‌های رباتیک در ناهید

سفینه مارینر، که در اوت ۱۹۶۲ پرتاب شد، در دسامبر ۱۹۶۲ از ۳۵۰۰۰ کیلومتری ناهید گذشت. مشاهدات این سفینه نشان داد که زهره را ابرهای سفید رنگ مایل به زردی، کاملاً پوشانده‌است و شکافی در این ابرها نیست که از راه آن بتوان نظری به سطح جامد این افکند. سفینه سیارهمارینر در فوریه ۱۹۷۴ از ارتفاعی کمتر از ۶۵۰۰ کیلومتری، زهره را مورد پژوهش قرار داد و معلوم شد که این ابرها حرکت منطقه‌ای دارند و با سرعتی بیش از ۲۴۰ کیلومتر در ساعت سیاره را دور می‌زنند و در مناطقی از زهره که رو به خورشید است، برهمکنشی میان جریان‌های بزرگ مقیاس همرفتی با این حرکت منطقه‌ای وجود دارد. در ۲۲ اکتبر ۱۹۷۵ وسیله‌ای از سفینه بدون سرنشین ونرا متعلق به اتحاد جماهیر شروی سابق، بر زهره فرود آمد و علی رغم شرایط فوق‌العاده سخت دما و فشار توانست به مدت ۲ ساعت عکس‌هایی از چشم‌انداز این سیاره بگیرد و اطلاعات گسترده‌ای از سطح زهره بفرستد. سه روز بعد وسیله مشابهی از سفینه ونرا در ۲۲۰۰ کیلومتری محل فرود وسیله ونرابه زهره نشست و یافته‌های خود را به مدت ۶۵ دقیقه ارسال کرد. این عکس‌ها، نخستین عکس‌هایی بودند که تا آن زمان از سطح سیاره‌ای دیگر گرفته شده بود.
کاوشگر مداری ونوس اکسپرس، یازدهم آوریل سال ۲۰۰۶ میلادی وارد مدار سیاره ناهید گشت و تنها پس از یک روز موفق شد اولین تصویر را از قطب جنوب این سیاره برداشت و به مخابره کند. این اولین باری بود که تصویری از قطب جنوب سیاره ناهید برداشته می‌شد.

 

[SAYEH79]

پروژه ماهواره ناهید


ماهواره ناهید، ماهواره‌ای تحقیقاتی است که در قالب راهبرد دست‌یابی به ماهواره‌های زمین آهنگ و به منظور به آزمون قرار دادن برخی از فناوری‌های کلیدی در این ماهواره‌ها تعریف شده است. پروژه ماهواره ناهید توسط پژوهشکده سامانه‌های، ماهواره طراحی، ساخته، تست و تجمیع خواهد شد. دانشگاه صنعتی امیرکبیر به عنوان پیمانکار اصلی با پژوهشکده همکاری داشته و در کنار بخش‌های دیگری از صنایع کشور وظیفه تأمین بخش‌هایی از این ماهواره را بر عهده دارند.


ماهواره ناهید یک ماهواره مکعب مستطیلی محصور به مکعبی به بعد ۸۰ سانتی‌متر است که علاوه بر صفحات خورشیدی نصب شده بر روی بدنه، از دو صفحه خورشیدی بازشونده بهره می‌برد. این ماهواره با جرم حداکثر ۵۰ کیلوگرم در مدار بیضوی ۲۵۰ در ۳۷۰ کیلومتری با زاویهٔ میل ۵۵ درجه به عملیات پرداخته و باز کردن صفحات خورشیدی و ارتباط در باند Ku را در این مدار به آزمون خواهد گذاشت. از باز شدن صفحات خورشیدی تصویربرداری شده و با استفاده از تصاویر، نرخ گسترش صفحات تخمین زده میشود. وضعیت ماهوارهٔ ناهید به صورت سه محوره و با دقت ۱۰ درجه تعیین و کنترل می‌شود. ارتباط مخابراتی این ماهواره در باند S و بدون نیاز به نشانه‌روی انجام می‌شود.


مأموریت‌های پروژه ناهید شامل موارد زیر است:

باز کردن صفحات خورشیدی در مدار
ارتباط در باند مخابراتی Ku در مدار
تصویربرداری و تخمین نرخ باز شدن صفحات خورشیدی
کنترل وضعیت سه محوره

 

[SAYEH79]

زهره در ادبیات


زهره در ادبیات فارسی نماد عشق و دلدادگی است و صاحب آن خداوند عشق است. از داستان‌های آن می‌توان به داستان نظامی و یا داستان ایرج میرزا اشاره کرد. در عجایب المخلوقات زکریای قزوینی چنین آمده که: عاشق چون نظر در زهره کند، حرارت عشق بر وی سنگین تر شود و الفت آورد میان مردان و زنان، و گویند وقت نکاح اگر که زهره ناظر باشد و نیکوحال، میان زن و مرد محبتی عجب افتد.