آب وهوای سیاره های فراخورشیدی قابل پیش بینی است
دانشمندان با استفاده از تِلِسکوپ(به انگلیسی: Telescope) وسیلهای برای دیدن اجرام آسمانی با استفاده از تابش الکترومغناطیس (به انگلیسی: Electromagnetic radiation) (مانند نور مرئی) بصورت واضح و دقیق است. اولین تلسکوپ کارا در ابتدای قرن هفدهم و با استفاده از لنزهای شیشهای در هلند اختراع شد. در درازای چند دهه، تلسکوپبازتابی که از آینه استفاده میکند اختراع شد، بسیاری از انواع نوتری از تلسکوپها در قرن ۲۰ام زاده شدند، رادیوتلسکوپ در دهه ۱۹۳۰ و تلسکوپ فرابنفش در سال ۱۹۶۰ از جملهٔ این اختراعات بودند. واژه تلسکوپ میتواند به تمام حیطهٔ وسایل عملیاتی درسرتاسر ناحیهٔ میدان الکترومغناطیس اشاره داشته باشد. واژهٔ تلسکوپ، از دو واژهٔ یونانی تله(به یونانی: τῆλε) به معنی دور و اسکوپین (به یونانی: σκοπεῖν) به معنی دیدن، گرفته شده است، نخستین بار در سال ۱۶۱۱ به نام یک ریاضیدان ایتالیایی به نام جووانی دمیزیانی (به ایتالیایی: Giovanni Demisiani) که برای یکی از ابزارهای گالیلئو گالیله که درآکادمی دلینچی (به ایتالیایی: Accademia dei Lincei) به نمایش گذاشته شده بود بکار گرفته شد.
" title="" style="cursor: help; border-bottom: 1px dotted rgb(0, 136, 204); color: rgb(0, 136, 204);">تلسکوپ فضایی "کپلر" ادارهٔ ملی هوانوردی و فضایی (به انگلیسی: National Aeronautics and Space Administration) یا سازمان ملی هوانوردی و فضایی (به انگلیسی: National Aeronautics and Space Agency) به اختصار ناسا (به انگلیسی: NASA) سازمان فضایی ملی ایالات متحدهٔ آمریکا است. در زمان جنگ سرد و پس از پرتاب ماهواره ی اسپوتنیک-۱ توسط اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به فضا، آمریکا به فکر ایجاد سازمان فضایی ملی خود افتاد و ناسا در ۲۹ ژوئیهٔ ۱۹۵۸ با امضای رئیسجمهور وقت دوایت آیزنهاور جای کمیتهٔ رایزنی ملی هوانوردی آمریکا (ناکا) را گرفت و بنیادگذاریشد. توماس کیت گلنان به عنوان نخستین مدیر ناسا و هیو لاتیمر درایدن به عنوان معاون او برگزیدهشد و فعالیت رسمی ناسا از ۱ اکتبر ۱۹۵۸ آغاز شد. نخستین ماهوارهٔ فضایی ناسا نیز اکسپلورر ۱ بود.
" title="" style="cursor: help; border-bottom: 1px dotted rgb(0, 136, 204); color: rgb(0, 136, 204);">ناسا برای نخستین بار موفق به شناسایی سیستمهای آبوهوایی در یک سیاره گازی غولپیکر فراخوشیدی شدند.
بنظر میرسد که در سیاره HAT-P-7b که ملقب به "مشتری داغ" بوده و در فاصله بیش از 1000 سال نوری از زمین قرار دارد، بادهای شدید وزیده و ابرها را روی آن جابجا میکنند.
محققان از تلسکوپ هابل برای بررسی نور منعکس شده از این سیاره که 16 برابر زمین است، استفاده کرده و چگونگی تغییر جو آن را طی یک دوره زمانی مشاهده کردند.
به گفته ستارهشناسان، HAT-P-7b یک سیاره قفل شده است و یک سمت آن همیشه به سمت ستاره میزبانش قرار دارد. انتظار میرفت که ابرها در سمت شب این سیاره همیشه وجود داشته باشند، اما آنها در سمت روز سیاره به سرعت تبخیر میشوند. این نتایج نشانگر گردش ابرها در اطراف سیاره بوسیله بادهای قوی است.
محققان متوجه شدند که درخشانترین نقطه در سیاره، موقعیت خود را تغییر میدهد که این اتفاق احتمالا به دلیل بادهای متغیر و سیستمهای توفاتی خشن میافتد. از آنجایی که این سیاره بسیار داغتر از زمین است، دانشمندان باید در مورد عناصر سازنده ابرهای صبحگاهی بخش روز HAT-P-7b با دمای 1700 درجه سانتیگراد که میتواند آهن را ذوب کند، گمانهزنی میکردند.
دو ماده احتمالی ممکن است کوراندوم و پروسکایت باشند. کوراندوم یا سنگ سنباده، مادهای معدنی است که در زمین باعث ایجاد یاقوت و یاقوت کبود میشود و احتمالا عامل رنگی بودن ابرهای روی سیاره است.
پروسکایت نیز در زمین برای اشکال بلوری جامدش شناخته شده و در نسل جدید فناوری یاخته یا سلول (به فرانسوی: Cellule) واحد بنیادین ساختاری و کارکردی همه اندامگانها (ارگانیسمهای موجودات زنده) است. یاخته به زبان ساده تر واحد ساختار و عمل در جانداران است. در هر بخشی از بدن که عملی انجام میشود در اصل توسط یاختههای آن بخش انجام میشود. می توان گفت چنانچه بدن موجودات را به یک ساختمان تشبیه کنیم سلول ها به تعبیری آجرهای تشکیل دهنده ی بنا هستند. هر سلول از اجزای مختلفی تشکیل شده است که به طور عمده سیتو پلاسم، غشای سیتوپلاسمی و هسته هستند.نظریهٔ یاخته که در سدهٔ پانزدهم میلادی پدید آمد میگوید که همه اندامگانها از یک یا چند یاخته تشکیل شدهاند، همه یاختهها از یاختههای پیشین پدید میآیند، همه کارکردهای زیستی یک سازواره یا ارگانیسم در درون یاختهها انجام میگیرند و اینکه یاختهها شامل اطلاعات وراثتی لازم برای سامان دادن به کارکرد یاخته و انتقال اطلاعات به نسلهای آینده یاختهها هستند. یاختههای بدن موجودات پریاختهای در برخی بافتها مانند پوست با پیوندهای میانیاختهای به هم متصل میشوند.
" title="" style="cursor: help; border-bottom: 1px dotted rgb(0, 136, 204); color: rgb(0, 136, 204);">سلولهای خورشیدی استفاده میشود.
ستارهشناسان امیدوارند با پرتاب تلسکوپهای فضایی پیشرفتهتر مانند تلسکوپ جیمز وب ناسا و رصدخانه PLATO متعلق به آژانس فضایی اروپا بتوانند شانس بهتری در بررسی سیستمهای آبوهوایی سیارات فراخورشیدی دیگر از جمله جهانهای شبهزمینی قابل سکونت داشته باشند.