آب

[baten kaitos]

هر فضانورد در فضا به دلیل کار سنگین روزانه، حداقل باید دو و نیم لیتر آب بنوشد. انتقال این مقدار آب از زمین به فضا به‌وسیله یک سفینه بدون سرنشین، تقریبا شش هزار دلار هزینه دربر دارد. با توجه به حضور دائمی شش فضانورد در ایستگاه فضایی بین‌المللی سالانه مبلغ زیادی صرف انتقال آب تازه و قابل آشامیدن به ایستگاه‌های فضایی می‌شود. یک دستگاه فرآوری با متراکم کردن رطوبت موجود در هوا، بخشی از آب آشامیدنی مورد نیاز آنها را تأمین می‌کند. اما این مقدار کافی نیست و بالاجبار همه ماهه فضاپیماهای باربری پروگرس مقداری آب برای ساکنان ایستگاه می‌برند. چند سال پیش دستگاه پیشرفته‌ای توسط ناسا ساخته و به ایستگاه فضایی حمل شد که می‌تواند با چرخه تولید ساعتی شش لیتر حدود 90 درصد از مایعات و فاضلاب‌های موجود در ایستگاه را به آبی بسیار پاک تبدیل کند.
برای آشامیدن در فضا، از نوعی کیسه پلاستیکی نی‌دار استفاده می‌شود. این نی‌ها دارای یک در پوش نازک است که باز و بسته می‌شود. بستن سریع درپوش قبل از جدا کردن نی از لب‌ها، خیلی مهم است، در غیر این صورت، جریان خروج مایع از ظرف ادامه می‌یابد و ممکن است باعث خرابی برخی دستگاه‌ها شود. فضانوردان حتی برای آشامیدن آب باید قبل از پرواز آموزش ببینند.