dinaz
کاربر نگاه دانلود
طنز؛ استرالیا: نیکول کیدمن و کوآلا ما را بس!
فریور خراباتی در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
استرالیا دومین کشور از نظر (مساحت) در کشورهای عضو اتحادیه «همسود» است. همسود به کشورهایی می‌گویند که استعمار ول کن آن‌ها نیست و در واقع تعریف درست کشور «همسود» می‌شود: «یه سفره‌ای پهنه و یه آب‌باریکه‌ای هم هست، دور هم یه لقمه نون و ماست می‌خوریم!» هرچند این کشور استقلال خود را در سال1901 از بریتانیا به دست آورد اما رییس آنجا ملکه الیزابت دوم است. پایتخت این کشور برخلاف باور بسیاری از مردم نه سیدنی است و نه ملبورن، یک شهر مظلوم به نام «کانبرا»ست که هیچ‌کس آنجا را به دمپایی حمام خانه‌اش هم حساب نمی‌کند.
سال‌ها پیش هندی‌ها توانستند استرالیا را کشف و مستعمره خود کنند اما پس از مدتی آنجا را ترک کردند و این دو دلیل مهم داشت؛ اول اینکه هندوستان خودش مستعمره یک جای دیگر بود و این‌طوری «کشورهای تحت استعمار را نمی‌شد به عنوان مستعمر توی کشورهای دیگر ریخت!» و دوم اینکه هندی‌ها پس از حضور در استرالیا متوجه شدند آنجا خالی از سکنه است و پس از اینکه شاهرخ‌خان گفت: «بابا یه موشک نیست اینجا با دست روی هوا بگیریمش!» ناامید شدند و به کشور خود بازگشتند.
سال‌ها بعد هلندی‌ها به استرالیا رفتند و آنجا را «هلند نو» نامیدند اما مردم هلند از زندگی در استرالیا استقبال نکردند و طرح «مسکن دسامبر» با کله زمین خورد. در یک کتاب تاریخی به نقل از یک هلندی آمده: «لوله‌کشی گاز و کابل مخابرات اینا هیچ‌کدوم وصل نیست!».
در اواسط قرن هجدهم انگلیسی‌ها استرالیا را فتح کردند و آنجا را «نیو‌ساوت ولز» نامیدند. از آنجایی که کسی در آن دوران در استرالیا زندگی نمی‌کرد در نهایت کانگوروها به زبان آمدند و گفتند: «لعنتي‌ها چی رو واسه خودتون کشف و فتح می‌کنید؟» بریتانیا از استرالیا به عنوان تبعیدگاه استفاده کرد و تا قرن‌ها صدای «وقتی که دل تنگه، فایده‌اش چیه آزادی؟» از آنجا به گوش می‌رسید. تا در نهایت هندی‌ها و چینی‌های بومی آنجا و نوادگان بریتانیایی‌ها کنار هم جمع شدند و به این نتیجه رسیدند که «این مسخره بازی را جمع کنند» و دولت مستقل داشته باشند. در سال 1999 مردم استرالیا در یک همه‌پرسی شرکت کردند و به «تحت حاکمیت ملکه بریتانیا بودن» رای مثبت دادند. پس از این رای فرماندار کل استرالیا خطاب به مردم گفت: «یه مدت از جلوی چشمم دهنتون رو ببندید!»
استرالیا باعث شده که تیم‌ملی فوتبال ایران دو بار به طرز معجزه‌آسایی به جام‌جهانی صعود کند و به پر شدن برنامه‌های صداوسیما کمک شایانی کرده است. واحد پول این کشور دلار استرالیایی است و زبان آن‌ها انگلیسی، چینی و حتی ایتالیایی است. از معروف‌ترین نمادهای این کشور می‌توان به کانگورو، نیکول‌کیدمن و کوآلا اشاره کرد.
فریور خراباتی در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
استرالیا دومین کشور از نظر (مساحت) در کشورهای عضو اتحادیه «همسود» است. همسود به کشورهایی می‌گویند که استعمار ول کن آن‌ها نیست و در واقع تعریف درست کشور «همسود» می‌شود: «یه سفره‌ای پهنه و یه آب‌باریکه‌ای هم هست، دور هم یه لقمه نون و ماست می‌خوریم!» هرچند این کشور استقلال خود را در سال1901 از بریتانیا به دست آورد اما رییس آنجا ملکه الیزابت دوم است. پایتخت این کشور برخلاف باور بسیاری از مردم نه سیدنی است و نه ملبورن، یک شهر مظلوم به نام «کانبرا»ست که هیچ‌کس آنجا را به دمپایی حمام خانه‌اش هم حساب نمی‌کند.
سال‌ها پیش هندی‌ها توانستند استرالیا را کشف و مستعمره خود کنند اما پس از مدتی آنجا را ترک کردند و این دو دلیل مهم داشت؛ اول اینکه هندوستان خودش مستعمره یک جای دیگر بود و این‌طوری «کشورهای تحت استعمار را نمی‌شد به عنوان مستعمر توی کشورهای دیگر ریخت!» و دوم اینکه هندی‌ها پس از حضور در استرالیا متوجه شدند آنجا خالی از سکنه است و پس از اینکه شاهرخ‌خان گفت: «بابا یه موشک نیست اینجا با دست روی هوا بگیریمش!» ناامید شدند و به کشور خود بازگشتند.
سال‌ها بعد هلندی‌ها به استرالیا رفتند و آنجا را «هلند نو» نامیدند اما مردم هلند از زندگی در استرالیا استقبال نکردند و طرح «مسکن دسامبر» با کله زمین خورد. در یک کتاب تاریخی به نقل از یک هلندی آمده: «لوله‌کشی گاز و کابل مخابرات اینا هیچ‌کدوم وصل نیست!».
در اواسط قرن هجدهم انگلیسی‌ها استرالیا را فتح کردند و آنجا را «نیو‌ساوت ولز» نامیدند. از آنجایی که کسی در آن دوران در استرالیا زندگی نمی‌کرد در نهایت کانگوروها به زبان آمدند و گفتند: «لعنتي‌ها چی رو واسه خودتون کشف و فتح می‌کنید؟» بریتانیا از استرالیا به عنوان تبعیدگاه استفاده کرد و تا قرن‌ها صدای «وقتی که دل تنگه، فایده‌اش چیه آزادی؟» از آنجا به گوش می‌رسید. تا در نهایت هندی‌ها و چینی‌های بومی آنجا و نوادگان بریتانیایی‌ها کنار هم جمع شدند و به این نتیجه رسیدند که «این مسخره بازی را جمع کنند» و دولت مستقل داشته باشند. در سال 1999 مردم استرالیا در یک همه‌پرسی شرکت کردند و به «تحت حاکمیت ملکه بریتانیا بودن» رای مثبت دادند. پس از این رای فرماندار کل استرالیا خطاب به مردم گفت: «یه مدت از جلوی چشمم دهنتون رو ببندید!»
استرالیا باعث شده که تیم‌ملی فوتبال ایران دو بار به طرز معجزه‌آسایی به جام‌جهانی صعود کند و به پر شدن برنامه‌های صداوسیما کمک شایانی کرده است. واحد پول این کشور دلار استرالیایی است و زبان آن‌ها انگلیسی، چینی و حتی ایتالیایی است. از معروف‌ترین نمادهای این کشور می‌توان به کانگورو، نیکول‌کیدمن و کوآلا اشاره کرد.
