dinaz
کاربر نگاه دانلود
طنز؛ جلوگیری از فرار مغزها به سبک میرسلیم!
احمدرضا كاظمي در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
جناب آقای میرسلیم به‌تازگي در صفحه توییتر خود سوالی در مورد مریم میرزاخانی مطرح کرده است مبنی بر اینکه «این به اصطلاح المپیاد چیست که موجب نشان شدن جوانان ما نزد بیگانگان و کوچ کردن آن‌ها می‌شود؟». ملاحظه می‌فرمایید؟ کلا ایشان همه چیز زندگی برایش جای سوال دارد و یک جورهایی «رنه دکارت» زمان ما محسوب می‌شود! واقعا فقط خدا می‌داند که این بزرگوار وقتی بچه بوده پدر و مادر از دست پرسش‌هایش چه کشیده‌اند! با این روحیه‌ای که من از ایشان می‌بینم بعید می‌دانم آن زمان جواب‌های «لک‌لک»محور برایش قانع کننده بوده باشد و به کمتر از دلايل علمي و آزمايشگاهي بسنده کرده باشد! الان هم که ایشان بزرگ شده همچنان همین خوی پرسشگری افراطی را دارد، جوری که من فکر کنم دکمه‌های «!» و «.» روی کیبورد لپ‌تاپش تاحالا یک بار هم چلانده نشده‌اند و بکر بکر هستند جوری که از شدت انگشت‌منگشت‌ندیدگی باید روغن‌کاری‌شان کرد تا تایپ کنند (به‌جایش دکمه «؟» کاملا اسقاط و مستهلک شده و باید فنرش را عوض کرد). خلاصه که در قاموس ایشان کلا جملات خبری یا حتی تعجبی تعریف نشده‌اند و پشت هرچیزی باید یک علامت سوال گذاشت. مثلا آقای میرسلیم نانوایی برود نمی‌گوید «سلام! یه دونه نون به من بدید!» بلکه می‌گوید «سلام خوبین؟ میشه یه دونه نون به من بدید؟».
بگذریم.... بنده می‌خواهم در راستای سوال ایشان در مورد ماهیت المپیاد، یک پرسش ریشه‌ای‌تر بکنم که با پاسخ دادن به آن می‌توان برای همیشه معضل بزرگ «فرار مغزها» را از بیخ و بن حل کرد! بنده می‌خواهم از مسئولان بپرسم که «این به اصطلاح ریاضی چیست که موجب خوانده شدنش توسط برخی جوانان ما مثل خانم میرزاخانی می‌شود؟ اصلا کلا این به اصطلاح علم و دانش و فرهنگ و هنر چی هستند که جوانان ما را به خود جذب می‌کنند تا خیلی‌های‌شان در این زمینه‌ها پیشرفت کنند و تبدیل به نخبه بشوند که بخواهند در نهایت از کشور مهاجرت کنند؟». شما بیایید درِ دانشگاه‌ها را گل بگیرید، کلاس‌های موسیقی را تعطیل کنید، سینماها را تبدیل به پاساژ کنید، کتاب‌های شعر و سایر آثار هنری را جمع آوری کنید، بنده قول می‌دهم 2 سال آینده آمار مهاجرت یک هشتم بشود و حتی یک بازیگر، یک دانشمند، یک شاعر و یک خواننده هم ایران را به قصد ادامه تحصیل یا ادامه فعالیت در کشورهای بیگانه ترک نکند و فرهیخته‌ترین مهاجران ما از ایران امثال ندا یاسی باشند نه مریم میرزاخانی!
احمدرضا كاظمي در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
جناب آقای میرسلیم به‌تازگي در صفحه توییتر خود سوالی در مورد مریم میرزاخانی مطرح کرده است مبنی بر اینکه «این به اصطلاح المپیاد چیست که موجب نشان شدن جوانان ما نزد بیگانگان و کوچ کردن آن‌ها می‌شود؟». ملاحظه می‌فرمایید؟ کلا ایشان همه چیز زندگی برایش جای سوال دارد و یک جورهایی «رنه دکارت» زمان ما محسوب می‌شود! واقعا فقط خدا می‌داند که این بزرگوار وقتی بچه بوده پدر و مادر از دست پرسش‌هایش چه کشیده‌اند! با این روحیه‌ای که من از ایشان می‌بینم بعید می‌دانم آن زمان جواب‌های «لک‌لک»محور برایش قانع کننده بوده باشد و به کمتر از دلايل علمي و آزمايشگاهي بسنده کرده باشد! الان هم که ایشان بزرگ شده همچنان همین خوی پرسشگری افراطی را دارد، جوری که من فکر کنم دکمه‌های «!» و «.» روی کیبورد لپ‌تاپش تاحالا یک بار هم چلانده نشده‌اند و بکر بکر هستند جوری که از شدت انگشت‌منگشت‌ندیدگی باید روغن‌کاری‌شان کرد تا تایپ کنند (به‌جایش دکمه «؟» کاملا اسقاط و مستهلک شده و باید فنرش را عوض کرد). خلاصه که در قاموس ایشان کلا جملات خبری یا حتی تعجبی تعریف نشده‌اند و پشت هرچیزی باید یک علامت سوال گذاشت. مثلا آقای میرسلیم نانوایی برود نمی‌گوید «سلام! یه دونه نون به من بدید!» بلکه می‌گوید «سلام خوبین؟ میشه یه دونه نون به من بدید؟».
بگذریم.... بنده می‌خواهم در راستای سوال ایشان در مورد ماهیت المپیاد، یک پرسش ریشه‌ای‌تر بکنم که با پاسخ دادن به آن می‌توان برای همیشه معضل بزرگ «فرار مغزها» را از بیخ و بن حل کرد! بنده می‌خواهم از مسئولان بپرسم که «این به اصطلاح ریاضی چیست که موجب خوانده شدنش توسط برخی جوانان ما مثل خانم میرزاخانی می‌شود؟ اصلا کلا این به اصطلاح علم و دانش و فرهنگ و هنر چی هستند که جوانان ما را به خود جذب می‌کنند تا خیلی‌های‌شان در این زمینه‌ها پیشرفت کنند و تبدیل به نخبه بشوند که بخواهند در نهایت از کشور مهاجرت کنند؟». شما بیایید درِ دانشگاه‌ها را گل بگیرید، کلاس‌های موسیقی را تعطیل کنید، سینماها را تبدیل به پاساژ کنید، کتاب‌های شعر و سایر آثار هنری را جمع آوری کنید، بنده قول می‌دهم 2 سال آینده آمار مهاجرت یک هشتم بشود و حتی یک بازیگر، یک دانشمند، یک شاعر و یک خواننده هم ایران را به قصد ادامه تحصیل یا ادامه فعالیت در کشورهای بیگانه ترک نکند و فرهیخته‌ترین مهاجران ما از ایران امثال ندا یاسی باشند نه مریم میرزاخانی!
