MASUME_Z
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/04/18
- ارسالی ها
- 4,852
- امتیاز واکنش
- 29,849
- امتیاز
- 1,120
علیرضا کاردار در نوشت:
پس از فاجعه پلاسکو تمامی مردم، مسئولان، غیرمسئولان و هر کی که هست، از موارد مشترکی سخن می‌گویند، مطلب می‌نویسند، مصاحبه می‌کنند و در گروه‌های شغلی و خانوادگی پست فوروارد می‌کنند.
از مدیریت بحران گرفته تا فرهنگسازی در این زمینه، کاستی در اطلاع‌رسانی و کمبود رسانه‌های معتمد و مطمئن. خب که چی؟ همه اینها را می‌دانیم و از حفظیم و ندید لایک کرده‌ایم.
سال‌هاست تحت تأثیر سیل و زلزله و آتش‌سوزی و نشست زمین و سقوط هواپیما و تصادف جاده‌ای و سایر بلایای طبیعی و غیرطبیعی و غیرمترقبه 8 ساله هستیم و به طور کامل در جریانیم که نه مدیریت بحران آنچنانی داریم، نه خودمان فرهنگ برخورد با حادثه را داریم و نه تعداد زیادی رسانه داریم که سریع و صحیح و بدون غرض و مرض اخبار را به سمع و نظرمان برساند.
ولی به هرحال باید این را از جایی شروع کنیم و چه جایی بهتر از اینجا! اول از همه باید یاد بگیریم در هنگام وقوع اینگونه حوادث، عکس و فیلم گرفتن درست نیست و به تنهایی چاره کار نیست.
باید همراه کلیپ‌های‌مان کامل توضیح بدهیم تا مخاطب بفهمد که این مصدوم مربوط به تصادف پراید با گل‌میخ جاده است، یا بر اثر سیلاب به این حال و روز افتاده یا زیر آوار مانده است!
همچنین فراموش نکنیم هنگام گرفتن سلفی افق زاویه بدن طوری باشد که نقطه طلایی کادر را پر کند و پس از لو رفتن عکس بتوان همزمان آن را تأیید و تکذیب کرد!
پس از آن باید بیاموزیم چگونه از موانعی که سر راه اطلاع رسانی ما را به‌عنوان یک گزارشگر خودجوش می‌گیرند عبور کنیم. از کیسه گونی دور محل حادثه گرفته تا نیروهای انتظامی و حتی سیم خاردار و میله و دیوار بتنی!
در مرحله بعد باید به یاد داشته باشیم کار صدا و سیما فقط خبررسانی بی‌طرفانه نیست و توقع بیجا نداشته باشیم. رسانه ملی وظایف مهمتری دارد که باید ابتدا به آنها برسد و بعد اگر وقت اضافه آورد چهارتا خبر موثق و برنامه به‌دردبخور هم برای بینندگانش پخش کند.
وظایفی از قبیل کوبیدن مخالفان، دفاع از عملکرد موافقان، کسب درآمد و گرفتن بودجه از دولت!
البته ممکن است گاهی در بین برنامه‌هایش از دستش در برود و نصف شب در یک برنامه فوتبالی یا کله سحر در یک برنامه صبحگاهی حرف دلمان را بشنویم ولی نباید بدعادت شویم و سطح توقع‌مان بالا رود. سعی کنیم سقف مطالبات‌مان همان آهنگ‌های درخواستی در معمای شاه باشد!
در نهایت اگر این موارد را در نظر بگیریم نه تنها هنگام بروز سوانح و حوادث ناراحت نخواهیم شد که حتی از دیدن و شنیدن اینگونه خبرها لـ*ـذت هم می‌بریم.
در ضمن به یاد داشته باشیم هنگام تصویربرداری از این فجایع به بالاترین نقطه محل حادثه رفته، گوشی را افقی نگه داشته و بدون تکان خوردن از اول تا آخر فاجعه را ثبت کنیم تا شهروندخبرنگار خوبی باشیم!
پس از فاجعه پلاسکو تمامی مردم، مسئولان، غیرمسئولان و هر کی که هست، از موارد مشترکی سخن می‌گویند، مطلب می‌نویسند، مصاحبه می‌کنند و در گروه‌های شغلی و خانوادگی پست فوروارد می‌کنند.
از مدیریت بحران گرفته تا فرهنگسازی در این زمینه، کاستی در اطلاع‌رسانی و کمبود رسانه‌های معتمد و مطمئن. خب که چی؟ همه اینها را می‌دانیم و از حفظیم و ندید لایک کرده‌ایم.
سال‌هاست تحت تأثیر سیل و زلزله و آتش‌سوزی و نشست زمین و سقوط هواپیما و تصادف جاده‌ای و سایر بلایای طبیعی و غیرطبیعی و غیرمترقبه 8 ساله هستیم و به طور کامل در جریانیم که نه مدیریت بحران آنچنانی داریم، نه خودمان فرهنگ برخورد با حادثه را داریم و نه تعداد زیادی رسانه داریم که سریع و صحیح و بدون غرض و مرض اخبار را به سمع و نظرمان برساند.
ولی به هرحال باید این را از جایی شروع کنیم و چه جایی بهتر از اینجا! اول از همه باید یاد بگیریم در هنگام وقوع اینگونه حوادث، عکس و فیلم گرفتن درست نیست و به تنهایی چاره کار نیست.
باید همراه کلیپ‌های‌مان کامل توضیح بدهیم تا مخاطب بفهمد که این مصدوم مربوط به تصادف پراید با گل‌میخ جاده است، یا بر اثر سیلاب به این حال و روز افتاده یا زیر آوار مانده است!
همچنین فراموش نکنیم هنگام گرفتن سلفی افق زاویه بدن طوری باشد که نقطه طلایی کادر را پر کند و پس از لو رفتن عکس بتوان همزمان آن را تأیید و تکذیب کرد!
پس از آن باید بیاموزیم چگونه از موانعی که سر راه اطلاع رسانی ما را به‌عنوان یک گزارشگر خودجوش می‌گیرند عبور کنیم. از کیسه گونی دور محل حادثه گرفته تا نیروهای انتظامی و حتی سیم خاردار و میله و دیوار بتنی!
در مرحله بعد باید به یاد داشته باشیم کار صدا و سیما فقط خبررسانی بی‌طرفانه نیست و توقع بیجا نداشته باشیم. رسانه ملی وظایف مهمتری دارد که باید ابتدا به آنها برسد و بعد اگر وقت اضافه آورد چهارتا خبر موثق و برنامه به‌دردبخور هم برای بینندگانش پخش کند.
وظایفی از قبیل کوبیدن مخالفان، دفاع از عملکرد موافقان، کسب درآمد و گرفتن بودجه از دولت!
البته ممکن است گاهی در بین برنامه‌هایش از دستش در برود و نصف شب در یک برنامه فوتبالی یا کله سحر در یک برنامه صبحگاهی حرف دلمان را بشنویم ولی نباید بدعادت شویم و سطح توقع‌مان بالا رود. سعی کنیم سقف مطالبات‌مان همان آهنگ‌های درخواستی در معمای شاه باشد!
در نهایت اگر این موارد را در نظر بگیریم نه تنها هنگام بروز سوانح و حوادث ناراحت نخواهیم شد که حتی از دیدن و شنیدن اینگونه خبرها لـ*ـذت هم می‌بریم.
در ضمن به یاد داشته باشیم هنگام تصویربرداری از این فجایع به بالاترین نقطه محل حادثه رفته، گوشی را افقی نگه داشته و بدون تکان خوردن از اول تا آخر فاجعه را ثبت کنیم تا شهروندخبرنگار خوبی باشیم!
