علایم کبد چرب و راه درمان آن را در ادامه می خوانید. برخی از علائم کبد چرب عبارت است از: خستگی، تهوع ، نداشتن تمرکز ، کاهش وزن و بی اشتهایی و .... می باشد.
علایم و درمان بیماری کبد چرب چیست؟
کبد چرب چیست؟
بیماری کبد چرب را نمیتوان به تنهایی به عنوان یک بیماری تعریف کرد، بلکه عموماً آغازکننده بیماریها قلمداد میشود. اما حتی هنگامی که این بیماری در معاینههای بالینی تشخیص داده میشود، از این عبارت کلی برای تعریف آن استفاده میشود که “بیماری کبد چرب زمانی رخ میدهد که چربی اضافی در سلولهای کبد انباشته شود.” تجمع بیش از حد چربی در سلولهای کبد و پر شدن فضاهای میان بافتی، این اندام را بزرگتر و سنگینتر از حالت طبیعی میسازد.
در پاسخ به این سوال که کبد چگونه چرب می شود؟ باید گفت بروز بیماری کبد چرب را به چند روش میتوان توضیح داد، مقبولترین توضیح این است که عملکرد کبد تا اندازهای دچار نقص میشود که دیگر نمیتواند چربیها را به خوبی بشکند و خارج کند. توضیح دیگر این است که بگوییم استخراج چربی روده، یعنی محل تجزیه و جذب غذای مصرفی، افزایش مییابد.
کبد نیز چربیهای موجود در وعده غذایی را که توسط بدن جذب میشود تجزیه میکند. بنابراین اگر فردی به طور مستمر در مصرف چربی زیادهروی کند، میزان چربی بالایی به کبد میرسد. کبد نمیتواند فرایند متابولیسم را بر روی این مقدار زیاد چربی که در هر وعده رژیم غذایی وارد بدن میشود انجام دهد، و در نهایت چربی مازاد به صورت تریگلیسیریدها انباشته میشود. این تجمع تدریجی چربی به التهاب کبد و آسیب دیدن سلولهای آن میانجامد که در نهایت به آن بیماری کبد چرب گفته می شود.
علایم
علایم بیماری کبد چرب بروز نمی کنند و بیماری با هیچ علامتی، به ویژه در ابتدای بیماری، همراه نیست. در صورت پیشرفت بیماری، معمولاً پس از سپری شدن چند سال یا حتی چند دهه، مشکلات مبهمی نظیر موارد زیر تجربه میشوند:
بیمار و پزشک به کمک یکدیگر برنامهای را برای تغییر سبک زندگی تدوین میکنند. تغذیه و رژیم غذایی مناسب کبد چرب، افزایش فعالیت جسمی و ورزش کردن و مصرف داروی کبد چرب در صورت لزوم برای کنترل میزان کلسترول و قند خون عاملهای خطری را به حداقل میرساند که تصفیه چربی سلولهای کبد را به دنبال دارد.
پیشگیری
با در پیش گرفتن سبک زندگی سالم میتوان وزن بدن را در حد مطلوب نگاه داشت و از یکی از عاملهای اصلی بروز بیماری کبد چرب، یعنی چاقی، جلوگیری کرد. از یاد نبرید که ورزش و رژیم غذایی سالم دو مؤلفهی مهم تمام برنامههای کاهش وزن محسوب میشوند. در پایان پیشنهادهایی جهت پیشگیری از ابتلا به بیماری کبد چرب ارائه میشود:
علایم و درمان بیماری کبد چرب چیست؟
کبد چرب چیست؟
بیماری کبد چرب را نمیتوان به تنهایی به عنوان یک بیماری تعریف کرد، بلکه عموماً آغازکننده بیماریها قلمداد میشود. اما حتی هنگامی که این بیماری در معاینههای بالینی تشخیص داده میشود، از این عبارت کلی برای تعریف آن استفاده میشود که “بیماری کبد چرب زمانی رخ میدهد که چربی اضافی در سلولهای کبد انباشته شود.” تجمع بیش از حد چربی در سلولهای کبد و پر شدن فضاهای میان بافتی، این اندام را بزرگتر و سنگینتر از حالت طبیعی میسازد.
در پاسخ به این سوال که کبد چگونه چرب می شود؟ باید گفت بروز بیماری کبد چرب را به چند روش میتوان توضیح داد، مقبولترین توضیح این است که عملکرد کبد تا اندازهای دچار نقص میشود که دیگر نمیتواند چربیها را به خوبی بشکند و خارج کند. توضیح دیگر این است که بگوییم استخراج چربی روده، یعنی محل تجزیه و جذب غذای مصرفی، افزایش مییابد.
کبد نیز چربیهای موجود در وعده غذایی را که توسط بدن جذب میشود تجزیه میکند. بنابراین اگر فردی به طور مستمر در مصرف چربی زیادهروی کند، میزان چربی بالایی به کبد میرسد. کبد نمیتواند فرایند متابولیسم را بر روی این مقدار زیاد چربی که در هر وعده رژیم غذایی وارد بدن میشود انجام دهد، و در نهایت چربی مازاد به صورت تریگلیسیریدها انباشته میشود. این تجمع تدریجی چربی به التهاب کبد و آسیب دیدن سلولهای آن میانجامد که در نهایت به آن بیماری کبد چرب گفته می شود.
علایم
علایم بیماری کبد چرب بروز نمی کنند و بیماری با هیچ علامتی، به ویژه در ابتدای بیماری، همراه نیست. در صورت پیشرفت بیماری، معمولاً پس از سپری شدن چند سال یا حتی چند دهه، مشکلات مبهمی نظیر موارد زیر تجربه میشوند:
- خستگی مزمن
- کاهش وزن یا کماشتهایی
- ضعف
- حالت تهوع
- گیجی، ضعف قوه تشخیص یا مشکل در تمرکز کردن
- درد مرکز یا قسمت راست بالای شکم
- کبد بزرگ شده
- تیره شدن رنگ پوست یا لک صورت، جوش صورت که معممولاً روی گردن یا زیربغل رخ میدهد.
- سفید شدن زبان
- بوی بد دهان
- کهیر و حساسیتهای پوستی
- خارش پوست
- تعرق بیش از اندازه
- بوی نامطبوع و زننده بدن
- حلقههای تیره زیر چشم
- زرد شدن چشم
- قرمزی، تورم و خارش چشم (حساسیت چشم)
- آکنه دوران بزرگسالی (آکنه روزاسه) ـ (جوشهای قرمز اطراف بینی، گونهها و چانه)
- ظاهر شدن خالها و نقطههای مایل به قهوهای روی پوست مانند لک صورت (خالهای کبدی)
- قرمز شدن کف پا و دست که گاهی با خارش و التهاب نیز همراه است.
- سرخ شدن صورت یا افزایش تعداد رگهای خونی صورت (مویرگها/ رگها)
- سردرد، سرگیجه و در مواردی تنگی نفس
بیمار و پزشک به کمک یکدیگر برنامهای را برای تغییر سبک زندگی تدوین میکنند. تغذیه و رژیم غذایی مناسب کبد چرب، افزایش فعالیت جسمی و ورزش کردن و مصرف داروی کبد چرب در صورت لزوم برای کنترل میزان کلسترول و قند خون عاملهای خطری را به حداقل میرساند که تصفیه چربی سلولهای کبد را به دنبال دارد.
- کاهش وزن: باید به شیوهای مناسب و سالم انجام شود، حذف وعدههای غذایی و گرسنه ماندن برای مدتی طولانی صرفاً مشکل کبد را تشدید میکند. اما با پیگیری برنامه ورزشی منظم و سالم میتوان به تدریج به وزن مطلوب رسید.
- انتخاب مواد غذایی مناسب: بیماران مبتلا به کبد چرب باید رژیم غذایی خود را محدود کنند. غذاهای پرچرب شامل فراوردههای لبنی پرچرب و گوشت قرمز باید کاملاً از برنامه غذایی حذف شود. از مصرف هر گونه محصولات غذایی فرآوری شده و غلات خودداری شود. توصیه میشود رژیم غذایی با مواد قندی و نمک پایین رعایت شود و میوهها و سبزیجات خام بیشتری در وعدههای غذایی روزانه گنجانده شود تا آب بدن کم نشود.
- قطع مصرف داروهای مشکلساز: مصرف داروهایی که تأثیر نامطلوب و منفی بر کبد چرب دارند باید متوقف شود و داروهایی کمخطرتر جایگزین آنها گردد.
- ورزش کردن: کاهش چربی شکم به کمک ورزش کردن برای بیماران مبتلا به کبد چرب مفید است. دنبال کردن برنامه ورزشی روزانه وزن بدن را در حد مطلوب نگه میدارد و مانع بروز بسیاری از عارضهها میشود.
پیشگیری
با در پیش گرفتن سبک زندگی سالم میتوان وزن بدن را در حد مطلوب نگاه داشت و از یکی از عاملهای اصلی بروز بیماری کبد چرب، یعنی چاقی، جلوگیری کرد. از یاد نبرید که ورزش و رژیم غذایی سالم دو مؤلفهی مهم تمام برنامههای کاهش وزن محسوب میشوند. در پایان پیشنهادهایی جهت پیشگیری از ابتلا به بیماری کبد چرب ارائه میشود:
- انتخاب سبک زندگی سالم
- پیگیری یک برنامه تدریجی و مستمر کاهش وزن در صورت لزوم
- رعایت رژیم غذایی متعادل سرشار از فیبر و دارای چربیهای اشباع شده کمتر
- به حداقل رساندن مصرف شکر، کاهش مصرف غذاهای سرخ کردنی
- گنجاندن ورزشهایی مانند پیادهروی، شنا، باغبانی و نرمشهای کششی در برنامه روزانه، حداقل چهار روز در هفته.
- مصرف نکردن مشروبات الکلی