Fatemeh.~. asadi
کاربر نگاه دانلود
کودکان خجالتی و کمرو ، چه کودکانی هستند و چگونه می توان به آنان کمک کرد
کودک خجالتی در موقعیت های ناآشنا و هنگام تعامل و گفت وگو با دیگران عصبی و مضطرب می شود. یک کودک خجالتی، زمانی که تصور کند مورد توجه اطرافیانش قرار گرفته است، بی نهایت ناراحت و پریشان می شود. یک کودک خجالتی ترجیح می دهد شاهد بازی کودکان دیگر باشد، ولی خود به بازی آنها نپیوندد.خجالت کودکان
بیشتر کودکان در شرایط مختلف قدری احساس خجالت و کمرویی می کنند، اما کودکانی که این مشکل را به صورت حاد دارند، در تمام اوقات زندگی شان احساس خجالت و شرمساری می کنند. این احساس نه تنها می تواند بر رشد اجتماعی کودک تاثیری منفی به جا گذارد، بلکه می تواند موجب کاهش عملکرد تحصیلی و افت آموزش و یادگیری او شود.
یک فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان، با بیان اینکه خجالت یکی از عواطف بشر است که ارتباط نزدیکی با اضطراب دارد، گفت:در واقع خجالت نوعی از اضطراب به شمار می رود که منشا آن اعتماد به نفس ضعیف است. فرد خود را در مقایسه با دیگران دست کم می گیرد و همیشه تصور می کند کارهای او مورد نظر و توجه اطرافیان است.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان درباره ویژگی های یک کودک خجالتی گفت:این دسته از کودکان نمی توانند به صورت عادی صحبت کنند. آنها از ابتدا از اطرافیان و همسالان خود کناره گیری می کنند و مدام به والدین و آشنایان خود می چسبند. کودکان خجالتی همواره نشانه هایی از اضطراب، دستپاچگی، تپش قلب، لرزیدن صدا و ناتوانی در انجام کار دارند.
خجالت کودکان
علت خجالت کودکان
وی با بیان اینکه عوامل محیطی در بروز خجالت و کم رویی در کودکان موثر است، افزود:گاهی اوقات خجالتی بودن در ذات و سرشت کودک نهفته است، یعنی منشا آن زیستی بوده و به صورت ژنتیکی منتقل شده است، اما در همه موارد خجالتی بودن زمینه ارثی ندارد و گاهی زمینه های ارثی با عوامل محیطی تقویت می شود که از جمله این عوامل می توان به تجربه های کودک، یادگیری از محیط و سرکوب اعتماد به نفس توسط بزرگترها اشاره کرد.
والدین باید محیط آرام ایجاد کرده و به کودک فرصت شناخت استعدادهای خود را بدهند. کودک باید کارهای مورد علاقه اش را حتی درصورت اشتباه بودن، تحت نظارت والدین انجام دهد و به آهستگی اشتباهاتش را اصلاح شود. سرکوب هیجان ها، ایراد گرفتن و نکته سنجی زیاد، سبب بروز، افزایش و تداوم خجالت در کودک می شود.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان، یادآور شد:پدر و مادر مضطرب و خجالتی که خود از اجتماع دوری می کنند مستعد پرورش کودکان خجالتی هستند، زیرا کودک با الگوبرداری از والدین، موقعیت های اجتماعی را ترسناک می پندارد. همچنین کودکانی که در طفولیت به مجالس عمومی بـرده نمی شوند، وقتی بزرگ می شوند افراد خجول و کمرویی هستند. بعضی از پدرومادرها به قدری به کارهای خود مشغولند که همواره کودک را از انجام کارهای مورد علاقه اش باز می دارند تا بتوانند با خیال راحت به کار خود بپردازند. کودک پس از مدتی به این شیوه عادت می کند و در نتیجه کمرو می شود.
والدین باید کودک را به خاطر هربار تلاش مثبت، تشویق کنند تا او پیشرفت کند. مسئولیت را متناسب سن به آنها محول کنند و بابت تلاش شان و نه نتیجه حاصل شده، کودک را مورد حمایت قرار دهند. اگر خجالت در کودکی درمان نشود، اثرات آن به شکل ناتوانی در استفاده از توانمندی های ذهنی و عملی، مخفی کردن استعدادها و شرم از حضور در اجتماع در سنین بزرگسالی بروز می کند.
وی با توجه به اهمیت درمان حس خجالت و کم رویی در دوره کودکی، گفت:اگر اضطراب های کودک خیلی شدید باشد، علاوه بر راهکارهای غیردارویی، می توان از درمان های دارویی هم استفاده کرد.
کودک خجالتی در موقعیت های ناآشنا و هنگام تعامل و گفت وگو با دیگران عصبی و مضطرب می شود. یک کودک خجالتی، زمانی که تصور کند مورد توجه اطرافیانش قرار گرفته است، بی نهایت ناراحت و پریشان می شود. یک کودک خجالتی ترجیح می دهد شاهد بازی کودکان دیگر باشد، ولی خود به بازی آنها نپیوندد.خجالت کودکان
بیشتر کودکان در شرایط مختلف قدری احساس خجالت و کمرویی می کنند، اما کودکانی که این مشکل را به صورت حاد دارند، در تمام اوقات زندگی شان احساس خجالت و شرمساری می کنند. این احساس نه تنها می تواند بر رشد اجتماعی کودک تاثیری منفی به جا گذارد، بلکه می تواند موجب کاهش عملکرد تحصیلی و افت آموزش و یادگیری او شود.
یک فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان، با بیان اینکه خجالت یکی از عواطف بشر است که ارتباط نزدیکی با اضطراب دارد، گفت:در واقع خجالت نوعی از اضطراب به شمار می رود که منشا آن اعتماد به نفس ضعیف است. فرد خود را در مقایسه با دیگران دست کم می گیرد و همیشه تصور می کند کارهای او مورد نظر و توجه اطرافیان است.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان درباره ویژگی های یک کودک خجالتی گفت:این دسته از کودکان نمی توانند به صورت عادی صحبت کنند. آنها از ابتدا از اطرافیان و همسالان خود کناره گیری می کنند و مدام به والدین و آشنایان خود می چسبند. کودکان خجالتی همواره نشانه هایی از اضطراب، دستپاچگی، تپش قلب، لرزیدن صدا و ناتوانی در انجام کار دارند.
خجالت کودکان
علت خجالت کودکان
وی با بیان اینکه عوامل محیطی در بروز خجالت و کم رویی در کودکان موثر است، افزود:گاهی اوقات خجالتی بودن در ذات و سرشت کودک نهفته است، یعنی منشا آن زیستی بوده و به صورت ژنتیکی منتقل شده است، اما در همه موارد خجالتی بودن زمینه ارثی ندارد و گاهی زمینه های ارثی با عوامل محیطی تقویت می شود که از جمله این عوامل می توان به تجربه های کودک، یادگیری از محیط و سرکوب اعتماد به نفس توسط بزرگترها اشاره کرد.
والدین باید محیط آرام ایجاد کرده و به کودک فرصت شناخت استعدادهای خود را بدهند. کودک باید کارهای مورد علاقه اش را حتی درصورت اشتباه بودن، تحت نظارت والدین انجام دهد و به آهستگی اشتباهاتش را اصلاح شود. سرکوب هیجان ها، ایراد گرفتن و نکته سنجی زیاد، سبب بروز، افزایش و تداوم خجالت در کودک می شود.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان، یادآور شد:پدر و مادر مضطرب و خجالتی که خود از اجتماع دوری می کنند مستعد پرورش کودکان خجالتی هستند، زیرا کودک با الگوبرداری از والدین، موقعیت های اجتماعی را ترسناک می پندارد. همچنین کودکانی که در طفولیت به مجالس عمومی بـرده نمی شوند، وقتی بزرگ می شوند افراد خجول و کمرویی هستند. بعضی از پدرومادرها به قدری به کارهای خود مشغولند که همواره کودک را از انجام کارهای مورد علاقه اش باز می دارند تا بتوانند با خیال راحت به کار خود بپردازند. کودک پس از مدتی به این شیوه عادت می کند و در نتیجه کمرو می شود.
والدین باید کودک را به خاطر هربار تلاش مثبت، تشویق کنند تا او پیشرفت کند. مسئولیت را متناسب سن به آنها محول کنند و بابت تلاش شان و نه نتیجه حاصل شده، کودک را مورد حمایت قرار دهند. اگر خجالت در کودکی درمان نشود، اثرات آن به شکل ناتوانی در استفاده از توانمندی های ذهنی و عملی، مخفی کردن استعدادها و شرم از حضور در اجتماع در سنین بزرگسالی بروز می کند.
وی با توجه به اهمیت درمان حس خجالت و کم رویی در دوره کودکی، گفت:اگر اضطراب های کودک خیلی شدید باشد، علاوه بر راهکارهای غیردارویی، می توان از درمان های دارویی هم استفاده کرد.
