dinaz
کاربر نگاه دانلود
غارهای یخی که حتی تابستان هم آب نمی‌شوند
غار نینگو در چین بزرگترین غار یخی این کشور است که ساختار زیرزمینی شبیه پین بولینگ به عمق ۸۵ متر دارد و داخل کوه ایجاد شده است. دیوار‌ها و کف‌های این غار با لایه ضخیمی از یخ پوشیده و قندیل‌ها و استالاکتیت‌های بزرگی از سقف تا کف کشیده شده اند. غار نینگو توانایی منحصربه فردی برای منجمد بودن حتی در تابستان‌ها دارد.
در سراسر قاره اروپا، آسیای مرکزی و آمریکای شمالی چنین غار‌هایی وجود دارد، اما در مناطقی که تمام سال زمستان و یخبندان است. بیشتر این غارهای یخی در مناطق سردی مثل آلاسکا، ایسلند و روسیه هستند، جا‌هایی که دمای هوا در تمام طول سال پایین است و غار‌ها را به طور طبیعی سرد و یخی نگه می‌دارد. اما در مناطق گرمتر هم غارهای یخی وجود دارند.
این غار‌ها دریچه و خروجی‌هایی دارند که اجازه می‌دهد زمستان‌ها هوای سرد وارد شود، اما در تابستان هوای گرم را وارد نمی‌کند. در زمستان هوای سرد متراکم وارد غار می‌شود و جایگزین هوای گرمی می‌شود که بالا رفته و از غار خارج می‌شود. در تابستان، هوای سرد در غار می‌ماند، چون هوای گرم نسبتا سبک‌تر است و نمی‌تواند وارد شود.
یخ درون غار هم مثل یک حائل به ثبات دمای داخل غار کمک می‌کند. هر هوای گرمی که وارد غار شود قبل از اینکه تاثیر گرمایشی قابل توجهی ایجاد کند فورا توسط یخ‌ها سرد می‌شود. البته مقداری از یخ را ذوب می‌کند، اما دمای داخل غار نسبتا ثابت می‌ماند. زمستان هم همه آب‌های غاز منجمد می‌شود و از افت شدید دما جلوگیری می‌کند.
در دوره زمانی مناسب باید آب به مقدار کافی وجود داشته باشد که داخل غار‌ها یخ بزند. در زمستان آب و هوا باید طوری باشد که کوه‌ها پوشیده از برف شوند و در تابستان دمای هوا به قدری باید بالا رود که برف ذوب شود، اما هوای درون غار را زیاد گرم نکند. بنابراین نیاز به تعادل ظریفی بین همه این عوامل هست تا غارهای یخی شکل بگیرند و خودشان را حفظ کنند.
غار نینگو در چین بزرگترین غار یخی این کشور است که ساختار زیرزمینی شبیه پین بولینگ به عمق ۸۵ متر دارد و داخل کوه ایجاد شده است. دیوار‌ها و کف‌های این غار با لایه ضخیمی از یخ پوشیده و قندیل‌ها و استالاکتیت‌های بزرگی از سقف تا کف کشیده شده اند. غار نینگو توانایی منحصربه فردی برای منجمد بودن حتی در تابستان‌ها دارد.
در سراسر قاره اروپا، آسیای مرکزی و آمریکای شمالی چنین غار‌هایی وجود دارد، اما در مناطقی که تمام سال زمستان و یخبندان است. بیشتر این غارهای یخی در مناطق سردی مثل آلاسکا، ایسلند و روسیه هستند، جا‌هایی که دمای هوا در تمام طول سال پایین است و غار‌ها را به طور طبیعی سرد و یخی نگه می‌دارد. اما در مناطق گرمتر هم غارهای یخی وجود دارند.
این غار‌ها دریچه و خروجی‌هایی دارند که اجازه می‌دهد زمستان‌ها هوای سرد وارد شود، اما در تابستان هوای گرم را وارد نمی‌کند. در زمستان هوای سرد متراکم وارد غار می‌شود و جایگزین هوای گرمی می‌شود که بالا رفته و از غار خارج می‌شود. در تابستان، هوای سرد در غار می‌ماند، چون هوای گرم نسبتا سبک‌تر است و نمی‌تواند وارد شود.
یخ درون غار هم مثل یک حائل به ثبات دمای داخل غار کمک می‌کند. هر هوای گرمی که وارد غار شود قبل از اینکه تاثیر گرمایشی قابل توجهی ایجاد کند فورا توسط یخ‌ها سرد می‌شود. البته مقداری از یخ را ذوب می‌کند، اما دمای داخل غار نسبتا ثابت می‌ماند. زمستان هم همه آب‌های غاز منجمد می‌شود و از افت شدید دما جلوگیری می‌کند.
در دوره زمانی مناسب باید آب به مقدار کافی وجود داشته باشد که داخل غار‌ها یخ بزند. در زمستان آب و هوا باید طوری باشد که کوه‌ها پوشیده از برف شوند و در تابستان دمای هوا به قدری باید بالا رود که برف ذوب شود، اما هوای درون غار را زیاد گرم نکند. بنابراین نیاز به تعادل ظریفی بین همه این عوامل هست تا غارهای یخی شکل بگیرند و خودشان را حفظ کنند.
